ՀՀ անտառային դարչնագույն հողեր

ՀՀ անտառային դարչնագույն հողեր, կազմում են ՀՀ տարածքի 21,6 %-ը (564 հազար հա), զբաղեցնում են Լալվար-Լեջանի, Իջևանի, Գուգարաց, Բազումի, Փամբակի և Զանգեզուրի լեռնաշղթաների, Արցախի արևելյան լանջերի 900- 2400 մ բարձրությունները, հանդիպում են նաև տարբեր մասնատվածությամբ լեռնալանջերում և փոքրաթեք սարավանդներում։

Նկարագրություն խմբագրել

Գտնվում են չափավոր տաք, փոփոխական խոնավությամբ կլիմայական ու չոր ծառաթփուտատեսակներով հարուստ բոխու, կաղնու, թխկու անտառածածկոցի պայմաններում։ Անտառային դառչնագույն հողերը բնորոշվում են կավայնացմամբ, զգալի քարքարոտությամբ, կավավազային մեխանիկական կազմով։

Հումուսի պարունակությունը 4-6 % է
ունեն չեզոք կամ թույլ հիմնային (pH=7-8,2) ռեակցիա
միջին և միջինից բարձր կլանունակություն (30- 44 մգ/Ա/վ)
կարբոնատների զգալի պարունակություն
բարենպաստ ջրաֆիզոլոգիական հատկություններ։

Օգտագործում խմբագրել

Այդ հողերի 46,4 %-ը տարբեր աստիճանների տափաստանացված է, որից 27%-ն օգտագործվում է որպես վարելահող, խոտհարք և արոտավայր։

Սա Հողագիտության մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական տարբերակը վերցված է Հայաստանի բնաշխարհ հանրագիտարանից, որի նյութերը թողարկված են Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։