Կորյուն Խոդոյան
հայ քիմիկոս, ճարտարագետ
Կորյուն Լևոնի Խոդոյան (ապրիլի 12, 1920[1], Քուչակ, Էջմիածնի գավառ, Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն[1]), հայ խորհրդային ինժեներ-քիմիկոս, ՀԽՍՀ վաստակավոր ինժեներ (1964)։
Կորյուն Խոդոյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | ապրիլի 12, 1920[1] (104 տարեկան) Քուչակ, Էջմիածնի գավառ, Հայաստանի Առաջին Հանրապետություն[1] |
| Ազգություն | հայ |
| Մասնագիտություն | քիմիկոս-ինժեներ |
| Հաստատություն(ներ) | Մանրաթելերի գործարան[1] |
| Ալմա մատեր | ՀԱՊՀ (1942)[1] |
| Պարգևներ |  |
| Կուսակցություն | ԽՄԿԿ[1] |
Կենսագրություն խմբագրել
1942 թվականին ավարտել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտը։ 1958-1971 թթ.-ին և 1976 թ.-ից՝ «Պոլիվինիլացետատ» գործարանի, 1971-1976 թթ.-ին՝ ա. մ. Կիրովի անվան քիմիական կոմբինատի տնօրեն։
Հեղինակ է նատրիումի քացախատի արտադրանքի ստացման, ացետոնի և բուտիլ-սպիրտի խառնուրդում վինիլքացախատի պոլիմերացման, սպիրտում թթվային կատալիզատորների առկայությամբ պոլիվինիլքացախատի հիդրոլիզի։
Պարգևատրվել է Լենինի շքանշանով։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 98)։ 
|