Կարակուլյան ոչխար
| Կարակուլյան ոչխար | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Գիտական դասակարգում | ||||||||||
|
||||||||||
| Լատիներեն անվանում | ||||||||||
| Karakul oves
|
Կարակուլյան ոչխար (ուզբ.՝ qorako`l qo`y), ճարպապոչավոր, կոպտաբուրդ մորթատու-կաթնատու ոչխարների ցեղ։
Հարմարված են չոր և շոգ կլիմային, պահանջկոտ չեն։ Մաքիների միջին քաշը 45-50 կգ է, խոյերինը՝ 55-65, երբեմն՝ մինչև 80 կգ, բրդատվությունը համապատասխանաբար՝ 2-3 կգ և 3-3,5 կգ։
ՆկարագիրԽմբագրել
Մաքիները անեղջյուր են, իսկ խոյերն ունեն զարգացած եղջյուրներ։ Իրանը միջին չափի է, վերջավորությունները՝ ամուր, պոչը՝ երկար։ Ըստ մարմնակազմության լինում են նուրբ, ամուր և կոպիտ տիպերի։ Հիմնական արտադրանքը մորթին է։ Միսը և ճարպը համեղ են։ Բուրդը՝ 8-9 սմ երկարությամբ, կոպիտ է և տարասեռ, օգտագործվում է գորգագործության մեջ։ Գույնը՝ սև (85-90%), գորշ, դարչնագույն և այլ երանգներով։
ԲուծումԽմբագրել
Կարակուլյան ոչխարները բուծվում են Միջինասիական պետություններում, ինչպես նաև Ղազախստանում, Ուկրաինայում, Մոլդովայում[1]։
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Հայկական Սովետական Հանրագիտարան, հատոր 5 , էջ 299
Արտաքին հղումներԽմբագրել
.svg){kind=small}
|
Սա ոչխարների մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 299)։ 
|