Կամել Դաուդ

Կամել Դաուդ (արաբ․՝ كمال داود‎‎, հունիսի 17, 1970(1970-06-17)[1][2][3], Մոստագանեմ, Mostaganem District, Mostaganem Province, Ալժիր), ալժիրցի գրող և լրագրող է։ Այժմ խմբագրում է ֆրանսալեզու «Le quidien d’Oran» օրաթերթը, որի համար գրում է «Raïna Raïkoum» (Մեր կարծիքը, ձեր կարծիքը) հայտնի սյունաշարը։ Սյունաշարը հաճախ պարունակում է նորությունների վերաբերյալ մեկնաբանություններ[6]։

Կամել Դաուդ
Դիմանկար
Ծնվել էհունիսի 17, 1970(1970-06-17)[1][2][3] (51 տարեկան)
ԾննդավայրՄոստագանեմ, Mostaganem District, Mostaganem Province, Ալժիր
ՔաղաքացիությունFlag of Algeria.svg Ալժիր
ԿրթությունUniversity of Oran?
ԵրկերThe Meursault Investigation?
Մասնագիտությունլրագրող, գրող և հեղինակ
Զբաղեցրած պաշտոններգլխավոր խմբագիր
Պարգևներ և
մրցանակներ		Չինո դել Դուկա մրցանակ[4][5]
Kamel Daoud Վիքիպահեստում

Վաղ կյանք և կրթությունԽմբագրել

Ծնվել է Ալժիրի Մոստագանեմ քաղաքում, 1970 թվականի հունիսի 17–ին[7]։ Վեց երեխաներից ամենամեծն է, մեծացել է Ալժիրի արաբախոս մահմեդական ընտանիքում[8]։ Օրանի համալսարանում սովորել է Ֆրանսիական գրականություն[7]։ Ամուսնացած է եղել, սակայն ամուսնալուծվել է 2008 թվականին՝ դստեր լույս աշխարհ գալուց հետո, քանի որ կինը դարձել էր կրոնական (և սկսել էր հիջաբ կրել)։ Երկու երեխաների հայր է (ավագ որդին, կրտսեր դուստրը) և նրանց էր նվիրել «Meursault –ի հետաքննությունը» վեպը[9]։

Լրագրողական կարիերաԽմբագրել

1994 թվականին միացել է «Le Quotidien d'Oran» ֆրանսալեզու ալժիրյան թերթին։ Երեք տարի անց հրապարակել է իր առաջին սյունաշարը[10], որը վերնագրվել է «Raina raikoum» (Մեր կարծիքը, ձեր կարծիքը)[11]։ Ութ տարի եղել է թերթի գլխավոր խմբագիր[12]։ Սյունակագիր է տարբեր լրատվամիջոցներում, «Algérie-Focus» առցանց թերթի խմբագիր, իր հոդվածները տպագրվում են նաև «Slate Afrique»–ում[13]։

ՎիճաբանություններԽմբագրել

Մահապատժի հանձնարարականԽմբագրել

2014 թվականի դեկտենբերի 13-ի France 2–ի եթերում՝ Կամել Դաուդը պատմել է իսլամի հետ իր հարաբերությունների մասին[14]։

«Ես դեռ հավատում եմ դրան․ եթե այսպես կոչված արաբական աշխարհում մենք չորոշենք Աստծո հարցը, մենք չենք վերականգնի մարդուն, մենք չենք շարժվի առաջ, – ասել է նա։ Կրոնական հարցը կենսական է դառնում արաբական աշխարհում։ Պետք է բաժանենք այն, պետք է մտածենք դրա մասին, որպեսզի առաջ շարժվենք»։

Երեք օր անց Աբդելֆաթթահ Համադաչե Զերաուն, այն ժամանակ սալաֆիստական իմամ, որը աշխատում էր արաբական հեռուստատեսությունում, արձագանքել է այս իրավիճակին՝ հայտարարելով Ֆաթվա, որը նշանակում է, որ Դաուդին պետք է մահապատժի ենթարկել այդ ասելու համար․ «եթե Ալժիրում կիրառվի իսլամական շարիաթ, մահ հավատուրացության ու հերետիկոսության համար պետք է լինի»։ Հստակեցրել է[14]։

Կասկածի տակ է դրել ղուրանը, ինչպես նաև սուրբ իսլամը։ Վիրավորել է մահմեդականներին իրենց արժանապատվության մեջ, գովաբանել է Արևմուտքին և սիոնիստներին։ Քննադատել է արաբերեն լեզուն։ Մենք Ալժիրի վարչակարգին կոչ ենք անում հրապարակավ դատապարտել նրան մահապատժի՝ Աստծո, իր մարգարեի, գրքի, մահմեդականների և նրանց երկրների դեմ պատերազմի պատճառով։

Դրանից հետո կրկնել է իր սպառնալիքները «էննահար» հեռուստատեսությամբ, արաբական «էննահար» թերթի շարունակությունը[15]։

Դաուդը բողոք է ներկայացրել Ալժիրի դատարան, իսկ դատական համակարգը 2016 թվականի մարտի 8-ին կայացրել է այն վճիռը, որը Դաուդի փաստաբանը անվանել է «աննախադեպ»։ Զերաուն դատապարտվել է երեքից վեց ամսվա ազատազրկման և 50,000 դինար տուգանքի[16]։ Այնուամենայնիվ, այս պատժաչափը չեղյալ է հայտարարվել 2016 թվականի հունիսին Օրանի Վերաքննիչ դատարանի կողմից «տարածքային անբավարարության» համար[17]։

ԱշխատանքԽմբագրել

Դաուդի առաջին վեպը՝ «The Meursault Investigation»–ը, (ֆրանսերեն, Meursault, contre-enquête) (2013), շահել է Գոնկուրյան մրցանակ (Գոնկուրյան մրցանակ առաջին նովելի համար)[18], ինչպես նաև «Ֆրանսուա Մորիակ» և Ֆրանկոֆոնիայի հինգ մայրցամաքների մրցանակները։ Այն նաև ընդգրկվել է Ռենոդո մրցանակի ցուցակում[19]։

2015 թվականի ապրիլին, New Yorker ամերիկյան հայտնի ամսագրում ներկայացվել է Meursault- ի հակահետաքննության մի հատված[20]։ 2015 թվականի նոյեմբերի 20–ին Նյու Յորք Թայմսի համարում տպագրվել է Դաուդի կարծիքը՝ վերնագրված «Սաուդյան Արաբիա, որը պատրաստել է այդ» ինչպես անգլերեն (թարգմանիչ Ջոն Կուլեն), այնպես էլ ֆրանսերեն[21]։ 2016 թվականի փետրվարի 14–ին, Նյու Յորք Թայմսի թողարկումը հակասական էր[22], երկրորդ կարծիքը Դաուդի կողմից․ «Արաբական աշխարհի թշվառությունը»՝ անգլերեն (թարգմանված Ջոն Կուլենի կողմից), ֆրանսերեն և արաբերեն[23]։ Այս երկու հոդվածները վերահրատարակվել են 2017 թվականին Mes Indépendances էսսեների շարքում[24]։

2018 թվականին, իր «Le Quotidien d'Oran» հոդվածը թարգմանվել է անգլերեն (2010-2016 թվականներին)[25]։

ԳրականությունԽմբագրել

ՆովելներԽմբագրել

  • Daoud, Kamel (2015)։ The Meursault Investigation։ Other Press  [26]
    • Originally published by Éditions Barzakh[27] in 2013 then by Actes Sud[28] in 2014.
  • Zabor, or The Psalms (2021). Translated by Ramadan, Emma. Other Press.[29]
    • Zabor ou Les Psaumes (2017). Éditions Barzach and Actes Sud.[30]

Կարճ գրականությունԽմբագրել

  • L'Arabe et le Vaste Pays de ô... (2008). Éditions Barzakh.
  • La Préface du Négre (2008). Éditions Barzakh.
    • Republished in France as Minotaure 504 (2011). Sabine Wespieser éditeur.[31]

Ոչ գեղարվեստականԽմբագրել

  • Mes indépendences – Chroniques 2010-2016 (2017). Éditions Barzakh and Actes Sud.[32]
  • Le Peintre dévorant la femme (2018). Stock.[33]
Պատմություններ[34]
Վերնագիր Տարի Առաջին հրատարակություն Վերատպված/Ընտրված Գրառումներ
Մուսա 2015 Կամել Դաուդ (2015 թվականի ապրիլի 6)։ ։ Ֆրանսերենից թարգմանել է Ջոն Կուլենը։ «Մուսա»։ Նյու Յորք թերթ 91 (7): 66–73  «Meursault» հետաքննություն փորձագետից

ԾանոթագրություններԽմբագրել

  1. ↑ 1,0 1,1 Encyclopædia Britannica
  2. ↑ 2,0 2,1 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
  3. ↑ 3,0 3,1 Babelio (ֆր.) — 2007.
  4. ↑ Prix Mondial — Simone and Cino Del Duca Foundation.
  5. ↑ Joyce Carol Oates, lauréate du prix mondial Cino Del Duca 2020 (ֆր.) // Livres hebdo — 2020. — ISSN 0294-0000
  6. ↑ Daoud, Kamel. Translated into English by Suzanne Ruta. "Kamel Daoud: Meursault" (Archive). Guernica. March 28, 2011. Retrieved on December 7, 2015.
  7. ↑ 7,0 7,1 Steven R. Serafin, Kamel Daoud, Encyclopedia Britannica (March 11, 2016).
  8. ↑ «Kamel Daoud | Algerian writer»։ Encyclopedia Britannica (անգլերեն)։ Վերցված է 2017-06-16 
  9. ↑ «Stranger Still» 
  10. ↑ Le Touzet Jean-Louis։ «Kamel Daoud. Bouteflikafka»։ Արխիվացված է օրիգինալից 2015-08-15-ին 
  11. ↑ Ruta Suzanne (2011-04-08)։ Kamel Daoud’s Daily Dose of Subversion։ berfrois 
  12. ↑ «Le prix littéraire "Mohamed Dib" décerné au journaliste-écrivain Kamel Daoud»։ Le Midi Libre։ 2008-05-11։ Վերցված է 2019-06-22 
  13. ↑ «Kamel Daoud»։ Leaders Afrique (fr-FR)։ 2015-06-18։ Վերցված է 2019-06-22 
  14. ↑ 14,0 14,1 Cocquet Marion (2014-12-17)։ «Kamel Daoud sous le coup d'une fatwa»։ Le Point (ֆրանսերեն)։ Վերցված է 2019-06-22 
  15. ↑ Aït-Hatrit Saïd (2015-01-15)։ «En Algérie, les islamistes radicaux à l’air libre»։ Le Monde (ֆրանսերեն)։ ISSN 1950-6244։ Վերցված է 2019-06-22 
  16. ↑ «Algérie: Kamel Daoud fait condamner un imam»։ Libération (ֆրանսերեն)։ Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-11-ին։ Վերցված է 2019-06-22 
  17. ↑ «Affaire Kamel Daoud-Hamadache: Le tribunal d’Oran se déclare incompétent»։ Algeria-Watch (fr-FR)։ Վերցված է 2019-06-22 
  18. ↑ «Le Goncourt du premier roman 2015»։ Academie Goncourt։ May 5, 2015։ Արխիվացված է օրիգինալից October 14, 2016-ին։ Վերցված է May 7, 2015 
  19. ↑ «Kamel Daoud: Meursault, contre-enquête [Meursault, Counter Investigation»։ The Modern Novel Blog։ 2014-10-29։ Վերցված է 2016-02-14 
  20. ↑ Daoud, Kamel. Translated into English by John Cullen. "Musa" (Archive). New Yorker. April 6, 2015. Retrieved on December 7, 2015.
  21. ↑ Daoud, Kamel. Translator: John Cullen. "Saudi Arabia, an ISIS That Has Made It" (Archive). The New York Times. November 20, 2015. Original French: "L'Arabie saoudite, un Daesh qui a réussi" (Archive).
  22. ↑ Hugh Schofield, Algerian novelist Kamel Daoud sparks Islamophobia row, BBC News (March 7, 2016).
  23. ↑ Daoud, Kamel. "The Sexual Misery of the Arab World" (Archive). The New York Times. February 12, 2016. Print headline: "Sexual Misery and Islam." February 14, 2016. p. SR7, National Edition. Original French version: "La misère sexuelle du monde arabe" (Archive). Arabic version: "البؤس الجنسيّ في العالم العربيّ" (Archive).
  24. ↑ Daoud Kamel (2017)։ Mes indépendances : chroniques 2010-2016։ Semiane, Sid Ahmed.։ Arles: Actes Sud։ ISBN 978-2-330-07282-7։ OCLC 976436139 
  25. ↑ Kamel Daoud: Chroniques: Selected Columns: 2010-2016: New York: Other Press: 2018: 9781590519578
  26. ↑ Originally published in French as Meursault, contre-enquête, 2013.
  27. ↑ Daoud, Kamel։ Meursault, contre-enquête : roman։ Alger։ ISBN 978-9931-325-56-7։ OCLC 874450228 
  28. ↑ Daoud, Kamel։ Meursault, contre-enquête : roman (1re édition ed.)։ Arles։ ISBN 978-2-330-03372-9։ OCLC 880551333 
  29. ↑ Daoud, Kamel։ Zabor, or the psalms : a novel։ Ramadan, Emma.։ New York։ ISBN 978-1-63542-014-2։ OCLC 1157910218 
  30. ↑ Daoud, Kamel։ Zabor ou les psaumes : roman (1re édition ed.)։ Arles։ ISBN 978-2-330-08173-7։ OCLC 1000594725 
  31. ↑ Daoud, Kamel (2011)։ Le Minotaure 504 : nouvelles։ Paris: Sabine Wespieser։ ISBN 978-2-84805-098-0։ OCLC 731328412 
  32. ↑ Daoud Kamel (2017)։ Mes indépendances : chroniques 2010-2016։ Semiane, Sid Ahmed.։ Arles: Actes Sud։ ISBN 978-2-330-07282-7։ OCLC 976436139 
  33. ↑ Daoud, Kamel։ Le peintre dévorant la femme։ Paris։ ISBN 978-2-234-08373-8։ OCLC 1062401335 
  34. ↑ Short stories unless otherwise noted.

Արտաքին հղումներԽմբագրել

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Կամել_Դաուդ&oldid=7937126» էջից