Կալահարի
Կաահարի, բնական իջվածք Հարավային Աֆրիկայի կենտրոնական մասում։ Երկարությունը մոտ 2000 կմ է, լայնությունը՝ ավելի քան 1200 կմ, միջին բարձրությունը՝ 900-1000 մ, տարածությունը՝ մոտ 630 հազար կմ2։
| Կալահարի | |
|---|---|
 | |
| Տեսակ | անապատ և Deserts and xeric shrublands? |
| Մայրցամաք | Աֆրիկա |
| Երկիր |  Բոտսվանա,  Նամիբիա և  Անգոլա |
| Երկարություն | 4000 կմ |
| Ամենաբարձր կետ | Բրանդբերգ |
| ԲԾՄ | 1168 մետր[1] |
| Մակերես | 930 000 կմ² |
| Աշխարհագրական տեղադրություն | Կալահարի |
| Ջրլիցի ափին | Օրանժ |
 | |
 | |
Մինչքեմբրյան հիմքի վրա տարածվում են վերին կավճի և կայնոզոյան նստվածքային ապարները։ Մակերևույթը ծածկված է ավազով, հյուսիսում ՝ ամրացած թփուտներով ու խոտերով, կենտրոնում և հարավարևմուտքում անապատացված սավաննաներ են՝ նոսր խոտաթփուտային բուսականությամբ։ Կլիման արևադարձային է, հյուսիսում ՝ մերձհասարակածային, տարեկան տեղումները՝ 1000 մմ֊ից (հյուսիսում) մինչև 150 մմ (հարավում)։
Կլիման արիդային է տեղումների ամառային մաքսիմումով և մեղմ ձմեռով, ընդ որում արիդությունն ավելանում է դեպի հարավ-արևելք։ Տեղումները հիմնականում լինում են նոյեմբեր-ապրիլ ամիսներին, սակայն դրանց մեծությունը տատանվում է ինչպես ժամանակի առումով, այդպես էլ տարածքի։ Կալահարի անապատը Հարավային Աֆրիկայի ամենաշոգ շրջաններից է։ Միջին առավելագույն ջերմաստիճանը հասնում է +29°, իսկ միջին նվազագույնը՝ +12°, գոլորշունակությունը 3 հազար մմ է։
Կենդանական աշխարհը պատկանում է Եթովպական մարզի Հարավաֆրիկյան ենթամարզին։
Կալահարիի «մայրաքաղաք» ոչ պաշտոնապես համարում են Բոթսվանայի արևմուտքում գտնվող Գանզի քաղաքը։
Անվանում խմբագրել
Անվանումն առաջացել է այդ ընդարձակ չոր, անպտուղ տարածքին բնիկների տված կարի֊կարի՝ «տանջանք, տառապանք» անունից[2]։
Կենդանական աշխարհ խմբագրել
Պատկերասրահ խմբագրել
-
Կալահարին Նամիբիայում -
Սուրիկատը Կալահարիում -
Ծանոթագրություններ խմբագրել
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կալահարի» հոդվածին։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 169)։ 
|