Ծեր կատուն և դեռատի մկնիկը

Ծեր կատուն և դեռատի մկնիկը, Լաֆոնտենի համանուն առակի պատկերազարդումը Տիգրան Փոլատի կողմից։ Փոքրիկ մկնիկն ընկել է կատվի ձեռքը։ Մկնիկն աղերսում է իրեն ազատ արձակել` խոստանալով գիրանալ և նրա որդիների կերը դառնալ։ Սակայն կատուն շատ անողորմ էր և, չլսելով մկնիկին, ազատ չի արձակում և ուտում է նրան։

Ծեր կատուն և դեռատի մկնիկը
տեսակ	Պատկերազարդում
նկարիչ	Տիգրան Փոլատ
գտնվում է	Հայաստանի պետական պատկերասրահ
հավաքածու	Հայաստանի ազգային պատկերասրահ
հիմնական թեմա	բարու և չարի հակադրություն
Ծանոթագրություններ

Այլաբանություն և իմաստ

Փոլատը կենդանիներին փոխարինել է մարդկանցով։ Կատվի դերում հանդես է գալիս մի ծեր բուրժուա, որը մտել է մի երիտասարդ կնոջ սենյակ և, ինչ-որ իրավական վկայագիր ձեռքին, նրան պահանջ է ներկայացնում։

Մկնիկը խորհրդանշողը մի խեղճ կին է` կիսամերկ վիճակում նստած անկողնում։ Նա մեղավորի նման աղերսալի հայացքն ուղղել է ներս եկողին` սպասելով նրա դատավճռին։ Կնոջ տրամադրությունը վկայում է նրա անելանելի, անօգնական խեղճ կացությունը, որի բախտը ծերուկի ձեռքում է։ Կինը վախեցած է։ Հավանաբար փողոց նետվելու վտանգն է նրան համակել վախի զգացումով։ Նա կուչ է եկել ծանր հոգեվիճակում։

Այս դրության մեջ նա թակարդն ընկած մկնիկի է նման, որը ելք չի գտնում ազատվելու ծերուկի հետապնդումից։ Ստեղծված կացությունը կնոջ հանդեպ խոր կարեկցանք էր առաջ բերում, մանավանդ երբ տեսնում ենք նրա խղճալի կացությունը` կախ ընկած հնամաշ շապիկի տակից երևացող նրա դեռատի դողդոջուն մարմինը, համակրելի դիմագիծը, բարեկազմ ֆիգուրը։ Նկարիչը այդ քնքուշ էակին հակադրել է խիստ արտահայտությամբ դաժան, անողոք, հակակրանք առաջացնող ծերունուն։

Թույլին և ուժեղին, հարստին և աղքատին ցուցադրելու նկարչի միտումն ակնառու է։ Առակի այլաբանությունը հասարակության ներսում գոյություն ունեցող սոցիալական անարդարության փաստն է։