Խնձորաթթու

Խնձորաթթու (օքսիսաթաթթու), $HOOCCH_{2}CH(OH)COOH$, երկհիմն օքսիթթու։ Առաջին անգամ անջատել է Կ. Շենլեն (1785) խակ խնձորից, որում այն պարունակվում է կիտրոնաթթվի հետ 0, 3 - 1, 2% քանակությամբ։ Ունի ածխածնի ասիմետրիկ ատոմ և հայտնի է օպտիկական երկու և մեկ ռացեմիկ խառնուրդի ձևով։ Օպտիկական իզոմերներն անգույն բյուրեղներ են, լավ են լուծվում ջրում և սպիրտում, հալվում են 100 °C-ում։ Ռացեմիկ խնձորաթթուն հալվում է 130 - 131 °C-ում։ Ստացվում է, օրինակ, խաղողաթթուն վերականգնելով։ Կիրառվում է բժշկության մեջ որպես լուծողական դեղամիջոցների բաղադրիչ մաս և խռպոտության դեմ։

Խնձորաթթու
Քիմիական բանաձև	C₄H₆O₅
Մոլային զանգված	2,2E−25 կիլոգրամ գ/մոլ
Քիմիական հատկություններ
Լուծելիությունը ջրում	144 գ/100 մլ
Դասակարգում
CAS համար	6915-15-7
PubChem	525, 20130941
EINECS համար	230-022-8
SMILES	C(C(C(=O)O)O)C(=O)O
ЕС	230-022-8
ChEBI	510
Եթե հատուկ նշված չէ, ապա բոլոր արժեքները բերված են ստանդարտ պայմանների համար (25 °C, 100 կՊա)

Ծանոթագրություններ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Խնձորաթթու» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 5, էջ 61)։