Լևոն Խանսանամյան
Լևոն Հարությունի Խանսանամյան (Խանզադե, 1873[1][2], Երանոս, Նոր Բայազետի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1][2] - 1938[1][2]), հայ գրող։
Լևոն Խանսանամյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1873[1][2] |
| Ծննդավայր | Երանոս, Նոր Բայազետի գավառ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն[1][2] |
| Վախճանվել է | 1938[1][2] |
| Մասնագիտություն | գրող |
| Ազգություն | հայ |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
Կենսագրություն խմբագրել
1895 թվականին ավարտել է Երևանի ռուսական սեմինարիան, զբաղվել է ուսուցչությամբ (Հին Նախիջևանում, Նոր Բայազետում, Երևանում)։ Իր ժամանակի հայ գյուղի հոգսերն է պատկերել «Տեր-Մաթալ և յուր զոհերը» (հ. 1, 1903) վեպում։ 1904 թ. լույս է տեսել նրա «Զաքարիա Զագեցու օրերը» պատմավեպը, որն ընդգրկում է IX դարի անցքերը։ Թուրքական բռնատիրության պայմաններում հայ ժողովրդի անապահով կյանքն է արտացոլել «Սևանա ուխտավորները» (1907), «Ներսեի հիշատակին» (1907) «Մեր արյունոտ անցյալից» (1907) վիպակներում։ Խանսանամյանը գրի է առել (1903) «Սասնա ծռեր» էպոսի պատումներից մեկը («Սասնա ծռեր», հ. 2, 1951, պատում ԺԲ, Դավիթ և Մհեր)։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Ով ով է. հայեր (հայ.) / Հ. Այվազյան — Երևան: Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 2005. — հատոր 1.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 14)։ 
|