Լիսիսթեյա (հին հունարեն՝ Λυσιθέα), Յուպիտերի ուղիղ շարժմամբ անկանոն արբանյակներից է։ Հայտնաբերվել է 1938 թվականին Մաունթ Վիլսոնի աստղադիտարանում Սեթ Նիկոլսոնի կողմից[1]։ Արբանյակը անվանվել է հունական դիցաբանության աստված Զևսի սիրուհու Լիսիսթեյայի անունով, ով հանդիսանում էր Օվկիանոսի դուստրը[5]։ Լիսիսթեյան իր այժմյան անունը ստացել է 1975 թվականին, մինչ այդ այն պարզապես անվանվում էր Յուպիտեր X: 1955-ից 1975 թվականները արբանյակը երբեմն անվանում էին "Դեմետրա"[6]:


Լիսիսթեյա
(Յուպիտեր X)
Lysithea
Հիմնական տվյալներ
Հայտնաբերվել է6 հուլիս 1938[1] թ. (Սեթ Նիկոլսոնի կողմից)
Բացարձակ մեծություն (H)18,2[2]
Հեռավորությունը Յուպիտեր11 717 000 կմ[2]
Ուղեծրային տվյալներ
Էքսցենտրիսիտետ0,112[2]
Սիդերիկ պարբերություն259,2 օր[2]
Ուղեծրային արագություն3,29 կմ/վ
Թեքվածություն28,30° (խավարածրի հարթության նկատմամբ)
25,77° (Յուպիտերի հասարակածի նկատմամբ)[2][3]
Ֆիզիկական հատկանիշներ
Շառավիղ~19 կմ[4]
Մակերևույթի մակերես~4100 կմ2
Ծավալ~24 400 կմ3
Զանգված6,3×1016 կգ
Միջին խտություն2,6 գ/սմ3 (ենթադրություն)[4]
Հասարակածային մակերևութային ձգողություն~0,013 մ/վ2 (0,001 g)
2-րդ տիեզերական արագություն~0,022 կմ/վ
Պտույտի պարբերությունՍինքրոն
Ալբեդո0,04 (ենթադրություն)[4]
Մթնոլորտային տվյալներ

Լիսիսթեյան ունի մոտ 38 կմ տրամագիծ, և պտտվում է Յուպիտերի շուրջ միջինում 11 717 000 միլիոն կմ հեռավորության վրա, 259,2 օրվա ընթացքում[1][2]։ Արբանյակի ուղեծրի թեքումը կազմում է 28,30° խավարածրի հարթության նկատմամբ (25,77° Յուպիտերի հասարակածի նկատմամբ), իսկ էքսցենտրիսիտետը 0,112 է[1][2]։

Լիսիսթեյան պատկանում է Հիմալիայի խմբին, որի կազմի մեջ են մտնում հինգ արբանյակներ, որոնք պտտվում են Յուպիտերի շուրջ 11-ից 13 միլիոն կմ հեռավորության վրա, և ունեն մոտավորապես 27,5° ուղեծրի թեքում[2]։ Այս ուղեծրի էլեմենտները տրվում են 2000 թվականի հունվարի դրությամբ, սակայն դրանք փոփոխվում են Արեգակի և այլ մոլորակների հետ փոխազդեցության արդյունքում։

Տես նաև խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Nicholson, S. B. (1938 թ․ հոկտեմբեր). «Two New Satellites of Jupiter». Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 50: 292–293. Bibcode:1938PASP...50..292N. doi:10.1086/124963.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Sheppard, Scott S. «Jupiter's Moons». carnegiescience.edu. sites.google.com. Վերցված է 2018 թ․ հուլիսի 18-ին.
  3. Jacobson, R.A. (2000). «The orbits of outer Jovian satellites» (PDF). Astronomical Journal. 120 (5): 2679–2686. Bibcode:2000AJ....120.2679J. doi:10.1086/316817.
  4. 4,0 4,1 4,2 «Planetary Satellite Physical Parameters». JPL (Solar System Dynamics). Վերցված է 2008 թ․ դեկտեմբերի 12-ին.
  5. Marsden, Brian G. (1975 թ․ հոկտեմբերի 7). «Satellites of Jupiter». International Astronomical Union.
  6. Payne-Gaposchkin, Cecilia; Katherine Haramundanis (1970). Introduction to Astronomy. Englewood Cliffs, N.J.: Prentice-Hall. ISBN 0-13-478107-4.