Լաուրա Մամյան
Լաուրա Գուրգենի Մամյան (մայիսի 22, 1963, Կիրովական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ երգչուհի, խմբավար։ Կլառնետահար, մանկավարժ Հրաչիկ Նազարյանի կինն է։
Լաուրա Մամյան | |
---|---|
Ծնվել է | մայիսի 22, 1963 (60 տարեկան) Կիրովական, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Երկիր | Հայաստան |
Մասնագիտություն | երգչուհի |
Կենսագրություն խմբագրել
Լաուրա Մամյանը ծնվել է 1963 թվականի մայիսի 22-ին Կիրովականում (ներկայում՝ Վանաձոր, Լոռու մարզ)։ 1989 թվականին ավարտել է Երևանի Ա. Բաբաջանյանի անվան երաժշտամանկավարժական ուսումնարանի վոկալի բաժինը, 2015 թվականին՝ Երևանի պետական կոնսերվատորիայի վոկալի բաժինը։ 2008 թվականին սկսել է դասավանդել Տ. Չուխաճյանի անվան երաժշտական դպրոցում (վոկալ բաժնի վարիչ)։
1984 թվականին Լաուրա Մամյանը դարձել է Հայաստանի գուսանական և ժողովրդական երգի անսամբլի մեներգչուհի, խմբավար։ Հայտնի է հայ ժողովրդական և գուսանական երգերի ինքնատիպ կատարումներով. առավել տարածված են նրա «Քանի վուր ջանիմ» (Սայաթ-Նովա), «Յարը մարդուն յարա կուտա» (Հավասի), «Ով դու գուսան» (Գուսան Աշոտ), «Դարդս տվի հովերին» (երաժշտ.՝ Գևորգ Մանասյանի) և այլ երգերի ատարումներով։ Հեղինակ է «Իմ եղբայրը», «Գարնան օրեր», «Չեմ լռելու» և այլ երգերի (նաև տեքստի)։
Համերգներով հանդես է եկել մի շարք երկրներում։
Մրցանակներ խմբագրել
- 1987 – Դասական երգեցողության ուսանողական հանրապետական մրցույթի 1-ին կարգի դիպլոմ
- 2005 – ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Սայաթ-Նովային նվիրված աշուղական արվեստի կովկասյան միջազգային փառատոնի դափնեկիր
- 2008 – ՀՀ մշակույթի նախարարության ոսկե մեդալ։
Արտաքին հղումներ խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատված վերցված է «Հայ երաժշտության հանրագիտարանից», որի նյութերը թողարկված են՝ Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) թույլատրագրի ներքո։ |