Իլյա Կոչերգին
Իլյա Նիկոլաևիչ Կոչերգին (ռուս.՝ Илья Николаевич Кочергин, 1970, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուս գրող, արձակագիր։ «Знамя», «Новый мир», «Октябрь» ամսագրերի մրցանակների դափնեկիր, ինչպես նաև գրականության և արվեստի բնագավառում «Եվրիկա» և Մոսկվայի Կառավարության մրցանակների դափնեկիր, Իվան Պետրովիչ Բելկինի անվան մրցանակի եզրափակչի մասնակից, Ազգային բեսթսելեր մրցանակի հավակնորդ (2009):
Իլյա Կոչերգին | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1970 |
| Ծննդավայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | գրող և արձակագիր |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան |
| Պարգևներ | |
Կենսագրություն խմբագրել
Իլյա Կոչերգինը ծնվել է 1970 թվականին, Մոսկվա քաղաքում։ Դպրոցում ուսումն ավարտելուց հետո ընդունվել է Մոսկվայի քիմիական տեխնոլոգիայի ինստիտուտ, ապա տեղափոխվել Ասիայի և Աֆրիկայի երկրների ինստիտուտ, բայց առանց ուսումն ավարտելու, լքել է մայրաքաղաքը և մեկնել Սիբիր։ Մի քանի տարի՝ 1990-1997 թվականներին, կատարել է տարբեր աշխատանքներ, եղել է անտառապահ Բարգուզինսկի արգելոցում, Բայկալ լճի ափին` որպես հրշեջ-պահակ, Կամչատկայի երկրաբանական արշավախմբում` բանվոր, Ալթայի արգելոցում` անտառապահ[1][2]։
Վերադառնալով Մոսկվա՝ աշխատել է որպես դռնապան, գրադարանավար, շուկայում վաճառող, չինացու օգնական, փոստատար։ Այնուհետև աշխատանքի է ընդունվել հրատարակչությունում որպես խմբագիր, կազմել Ռուսաստանում ճանապարհորդելու ուղեցույցներ, շատ է ճանապարհորդել և նկարել։ Սկսել է հեռակա սովորել և 2003 թվականին հաջողությամբ ավարտել է ուսումը Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտում։ (Ալեքսանդր Ռեկեմչուկի դասընթաց)[3]։
2000 թվականին Կոչերգինի առաջին արձակ ստեղծագործությունը հրապարակվել է «Новый мир» ամսագրում։ Բազմաթիվ պատմվածքների և վիպակների հեղինակ է, որոնց իրադարձությունները տեղի են ունենում Ալթայում, Ռուսաստանի հյուսիսում և Մոսկվայում։ Նրա գրական աշխատանքները տպագրվել են «Октябрь», «Знамя», «Дружба народов», «Новый мир», «Континент», «Урал» և այլ հրատարակություններում[4]։
Կոչերգինի «Չինացու օգնականը» գիրքը, որը լույս է տեսել 2003 թվականին Մոսկվայում, արժանացել է բազմաթիվ գրական մրցանակների, իսկ «Ես՝ քո թոռը» գիրքը 2009 թվականին ընդգրկվել է հեղինակավոր «Ազգային բեսթսելեր» գրական մրցանակի կարճ ցուցակում[5]։ Երկու գրքերն էլ թարգմանվել են ֆրանսերեն և հրատարակվել Ֆրանսիայում։
Կոչերգինը որոշել է մեկնել ծայրագավառ և բնակվել գյուղում։ Բնակվում է Ռյազանի մարզի Սապոժկովսկի շրջանի Կրիվել գյուղում[6]։ Ամուսնացած է, առաջին ամուսնությունից ունի որդի և դուստր։
Մատենագիտություն խմբագրել
Գրքեր
- Илья Кочергин ― «Помощник китайца» (2003),
- Илья Кочергин ― «Я, внук твой» (2009),
- Илья Кочергин ― «Точка сборки» (2018),
- Илья Кочергин ― «Ich Любэ Dich» (2018).
Պարգևներ և մրցանակներ խմբագրել
- «Չինացու օգնականը» գրքի համար «Знамя» ամսագրի մրցանակի դափնեկիր,
- «Новый мир» ամսագրի մրցանակի դափնեկիր,
- «Октябрь» ամսագրի մրցանակի դափնեկիր,
- «Эврика» մրցանակի դափնեկիր,
- Գրականության և արվեստի բնագավառում Մոսկվայի կառավարության մրցանակի դափնեկիր,
- Իվան Պետրովիչ Բելկինի անվան մրցանակի եզրափակչի մասնակից,
- «Ազգային բեսթսելեր» մրցանակի հավակնորդ (2009)` «Ես՝ քո թոռը» գրքի համար։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Кочергин Илья | Журнальный мир». xn--80alhdjhdcxhy5hl.xn--p1ai. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 24-ին.
- ↑ Александр Турчин (2018 թ․ օգոստոսի 9). «Олег ЕРМАКОВ – Илья КОЧЕРГИН. СЕРЕБРЯНОЕ НЕБО И СКРИП СЕДЛА». Литературная Россия (անգլերեն). Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 24-ին.
- ↑ «Захар Прилепин. Официальный сайт писателя». zaharprilepin.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 24-ին.
- ↑ «Журнал Знамя». znamlit.ru. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 24-ին.
- ↑ «Российская литературная премия "Национальный бестселлер" - Илья Кочергин "Я, внук твой"». www.natsbest.ru. Արխիվացված է օրիգինալից 2020 թ․ օգոստոսի 1-ին. Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 24-ին.
- ↑ «"Робинзониада" писателя Ильи Кочергина». Рамблер/новости (ռուսերեն). Վերցված է 2021 թ․ փետրվարի 24-ին.