Թմբկահարի ճակատագիրը (ֆիլմ, 1976)

«Թմբկահարի ճակատագիրը» (ռուս.՝ «Судьба барабанщика»), 1976 թվականի խորհրդային հեռուստատեսային գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Ալեքսանդր Իգիշևն Արկադի Գայդարի համանուն վիպակի հիման վրա։ Ֆիլմում կան բազմաթիվ խորհրդային վավերագրական տարեգրություններ։

Թմբկահարի ճակատագիրը
Երկիր	ԽՍՀՄ
Ժանր	լրտեսական ֆիլմ
Հիմք	Թմբկահարի ճակատագիրը
Թվական	1976
Լեզու	ռուսերեն
Ռեժիսոր	Oleksandr Ihishev?
Երաժշտություն	Իգոր Շամո
Կինոընկերություն	Օդեսայի կինոստուդիա

Սյուժե

Գործողությունները տեղի են ունենում 1930-ական թվականներին։ Պիոներ Սերյոժա Շչերբաչովն ապրում է պատերազմի մասնակից հոր և խորթ մոր՝ Վալենտինայի հետ։ Մի օր, երբ հայրը տանը չէր, բնակարան է գալիս մի անհայտ մարդ՝ կոստյումով ու գլխարկով, և մի փաթեթ հանձնում Վալենտինային։ Շուտով խուզարկություն է տեղի ունենում Շչերբաչովների տանը, Սերյոժայի հայրը ձերբակալվում է մեծ գումար հափշտակելու համար, Իսկ Վալենտինան ոմն Լոբաչովի հետ մեկնում է Կովկաս։

Մնալով մենակ՝ Սերյոժան բնակարանում գտնում է Լոբաչովին որպես պարգև տրված ատրճանակը՝ առանց փամփուշտների։ Շուտով Յակով անունով մի ծերունու հետ բնակարան է գալիս մի մարդ, որը ներկայանում է որպես Սերգեյի խորթ մոր եղբայրը, և, համապատասխանաբար, Սերյոժայի քեռին, և նրանց հետ Սերյոժան հեռանում է Մոսկվայից։

Ճանապարհին, վատ ինքնազգացողության պատրվակով, Յակովը տեղափոխվում է կուպե, որտեղ զինվորականի հարևանից գողանում է պլանշետը, որը «քեռին» (դրա մեջ կարևոր ոչինչ չգտնելով) դուրս է նետում պատուհանից։ Սերյոժան, «քեռին» և ծերուկ Յակովը հասնում են Կիև, որտեղ նրանք բնակվում են կիսախելագար պառավի մոտ, իսկ Սերյոժան ծանոթանում է Սլավկայի՝ ռազմական ինժեների որդու հետ։

Հմտորեն շահարկելով Սերգեյին՝ «քեռին» նրան ներշնչում է, որ նա պետք է գնա Սլավկայի տուն և պարզի, թե ինչով է զբաղվում նրա հայրը։ Այսպիսով, նա իմանում է, որ Սլավկան և հայրը մեկնում են գյուղ, բայց հետո հայրը պետք է վերադառնա Կիև։ Այնուհետև «քեռին» Սերյոժային ասում է, որ Յակովը պետք է գնա Չեռնիգով՝ «հիվանդ տատի» մոտ, և նա իրեն կուղարկի Օդեսա՝ սովորելու միչմանների դպրոցում։

Նման շտապողականությունը Սերյոժային կասկածելի է թվում, և ամեն դեպքում նա դիմում է տեղեկանքների բյուրո, որտեղ բացահայտվում է խաբեությունը. Օդեսայում միչմանների դպրոց չկա (1922-1972 թվականներին ԽՍՀՄ ռազմածովային ուժերում չի եղել միչմանի կոչում, և այսպիդին բացվել է միայն 1938 թվականին)։ «Քեռին» և Յակովը երկու վտանգավոր ավազակներ և լրտեսներ են, որոնք ծանոթ չեն նրա խորթ մոր հետ։

Սերյոժան որոշում է դիմակայել հանցագործներին։ Իմանալով, որ պառավը հաճախ գնում է քեռու սենյակ, նա այնտեղ ամեն ինչ խառնում է, որպեսզի «քեռին» կասկածի պառավին։ Խուճապի մեջ ավազակները ժամանակ են ծախսում պառավի վրա, իսկ երբ նրանք արդեն պատրաստվում են փախչել, Սերյոժան նրանց դեմ է դուրս գալիս սենյակում նախկինում գտած բրաունինգով, բայց չի հասցնում կրակել․ «քեռին» հրազենային վնասվածք է ստանում պարանոցից։ Ոստիկանական խումբն արդեն ներխուժել է պարտեզ, իսկ վիրավոր Սերյոժային տեղափոխում են հիվանդանոց, որտեղ նա հանդիպում է Սլավկային և իր հորը։

Դերերում

• Լյոնյա Ռիսով - Սերյոժա
• Վովա Ստանկևիչ - Սլավկա
• Վլադիմիր Կորեցկի - Շչերբաչով
• Նատալյա Ֆատեևա - Վալենտինա
• Անատոլի Գրաչով - Պլատոն Պոլովցև
• Վլադիմիր Սամոյլով - «քեռի Վասյա»
• Անգելինա Ստեպանովա - խոլագար պառավ
• Սերգեյ Յակովլև - ծերունի Յակով
• Վադիմ Մադյանով - Յուրկա Կովյակին
• Ալեքսանդր Մովչան - Գրաչկովսկի
• Տանյա Գրիգորենկո - Նինա, Պոլովցևի դուստրը

Նկարահանող խումբ

• Սցենարի հեղինակ՝ Ալեքսանդր Լապշին
• Ռեժիսոր՝ Ալեքսանդր Իգիշև
• Օպերատոր՝ Ալբերտ Օսիպով
• Կոմպոզիտոր՝ Իգոր Շամո
• Նկարիչ՝ Էնրիկե Ռոդրիգես
• Լույսի վարպետ՝ Վալերի Լոգվինով

Տես նաև

• Թմբկահարի ճակատագիրը (1955)

Արտաքին հղումներ

• «Թմբկահարի ճակատագիրը» ֆիլմը «Дети в кино» կայքումԱրխիվացված 2016-02-20 Wayback Machine
•  «Թմբկահարի ճակատագիրը» ֆիլմը Օդեսայի կիոստուդիայի պաշտոնական կայքում