Թեոդոր Մոնուար
Թեոդոր Մոնուար (հունիսի 1, 1806, Ժնև, Ժնև, Շվեյցարիա - ապրիլի 26, 1869, Ժնև, Շվեյցարիա), ազգությամբ շվեյցարացի վիրաբույժ և Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեի համահիմնադիր։
| Թեոդոր Մոնուար | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հունիսի 1, 1806 |
| Ծննդավայր | Ժնև, Ժնև, Շվեյցարիա |
| Մահացել է | ապրիլի 26, 1869 (62 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Ժնև, Շվեյցարիա |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Առաջին ֆրանսիական կայսրություն, Ժնևի հանրապետություն և Շվեյցարիա |
| Կրոն | Կալվինականություն[1] |
| Կրթություն | St George's, University of London?[1], Faculté des Sciences de Lyon?[1] և Փարիզի համալսարան[1] |
| Գիտական աստիճան | բժշկության դոկտոր[1] (1833) |
| Մասնագիտություն | վիրաբույժ |
| Անդամություն | Կարմիր խաչ և Société genevoise d'utilité publique? |
 Théodore Maunoir Վիքիպահեստում | |
Թեոդոր Մոնուարը ծնվել է Ժնևում՝ հարուստ բժիշկների ընտանիքում։ Հետևելով ընտանեկան ավանդույթին՝ Անգլիայում ու ֆրանսիայում սովորել է բժշկություն և 1833 թվականին դիպլոմ ստացել։ Հայրենիք վերադառնալուց հետո դարձել է Ժնևի Առողջապահության հանձնաժողովի և Ժնևի Հանրային առողջապահության հանձնաժողովի անդամ։ Նա համարվում էր խելացի և գրավիչ մարդ՝ հումորի հիանալի զգացողությամբ։ Երբ նա առաջին անգամ ամուսնացավ, իր կնոջ երեխաներին իր խնամակալության տակ առավ։ Երբ նրա կինը մահացավ, Մոնուարն ամուսնացավ 2-րդ անգամ։ Ընտանիքը, ինչպես և նրա աշխատանքը, Մոնուարի կյանքում մեծ դեր ուներ։ 1862 թվականին Անրի Դյունանի «Սոլֆերինոյի հիշատակը» գրքի հրատարակումից հետո Մոնուարր Գուստավ Մուանիե, Գիլյոմ-Անրի Դյուֆուր և Լուի Ապիա հետ անդամակցում է «Հինգի հանձնաժողովին», որը կազմավորվել էր 1863 թվականի փետրվարին։ Շատ չանցած՝ նրանք վերանվանեցին հանձնաժողովը «Վիրավոր զինվորների օգնության միջազգային կոմիտե», որն էլ հիմք դարձավ 1876 թվականին «Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտեին»։ Կոմիտեի նախնական հանդիպումների ժամանակ Մոնուարը աջակցում էր Դունանի գաղափարը, ըստ որի Կարմիր խաչի բանակցությունները հզոր քաղաքական եւ ռազմական գործիչների հետ պիտի տարածվեր ամբողջ աշխարհում։ 1863 թվականի հոկտեմբերի 26-ից 29-ը Ժնևում տեղի ունեցավ միջազգային կոնֆերանս, որում քննարկվեց Դունաի գաղափարը։ Երբ որ պատգամավորությունների միջև անհամաձայնություն առաջացացավ կապված վիրավորների մասին հոգ տանելու կամավորների աշխատանքի հետ, Մոնուարն համոզիչ ելույթ ունեցավ, ինչի շնորհիվ էլ Կարմիր խաչն այսօր գործում է։ Մոնուարը և Լուի Ապիան, ով նույնպես վիրաբույժ էր, մոտ ընկերներ էին։ Ժնևում Մոնուարը կարծես ավագ ընկեր լիներ իրենից 12 տարի փոքր Լուի Ապիայի համար, ով առաջին անգամ եկել էր Ժնև 31 տարեկանում։
Թեոդոր Մոնուարը մնաց «Կարմիր խաչի միջազգային կոմիտե»-ի անդամ մինչև իր կյանքի վերջին օրերը, երբ 1869 թվականին մահացավ։ Կոմիտեում նրա իրավահաջորդը եղավ Ժնևի պատգամավոր Լուի Միշելի դը լա Ռիվը։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Pierre Boissier: History of the International Committee of the Red Cross. Volume I: From Solferino to Tsushima. Henry Dunant Institute, Geneva 1985, 2-88044-012-2
- Caroline Moorehead: Dunant's dream: War, Switzerland and the history of the Red Cross. HarperCollins, London 1998, 0-00-255141-1 (Hardcover edition); HarperCollins, London 1999, 0-00-638883-3 (Taschenbuch-Ausgabe)
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- Red Cross and Red Crescent Movement History - Dr. Théodore Maunoir Արխիվացված 2001-03-08 Wayback Machine
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Թեոդոր Մոնուար» հոդվածին։ |