Էպիկտետոս (հուն․՝ Έπίκτητος, մոտ 50[1][2][3], Հիերապոլիս - 138[3], Նիկոպոլիս, Պրևեզա, Պրևեզա (նոմոս), Էպիրուս, Հունաստան), հին հույն փիլիսոփա, սկզբում ստրուկ էր, հետո ազատ է արձակվել։ Պատկանել է ստոիկյան դպրոցին։ Ինքը՝ Էպիկտետոսը չի թողել գրավոր ժառանգություն։ Նրա ուսմունքը գրի է առել և հրատարակել է աշակերտներից մեկը՝ Արիանոսը։ «Զրույցներ» (Διατριβαί) և «Ձեռնարկ» (Έγχειρίδιον) երկերը թարգմանվել են լատիներեն՝ լայն տարածում գտնելով և ազդելով հետագա դարերի փիլիսոփայական մտքի վրա։
- ↑ 1,0 1,1 Catalogue of the Library of the Pontifical University of Saint Thomas Aquinas
- ↑ 2,0 2,1 autori vari Treccani Philosophy (իտալ.) / G. Bedeschi — Istituto dell'Enciclopedia Italiana, 2009.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Эпиктет (ռուս.) // Малая советская энциклопедия / под ред. Н. Л. Мещеряков — 2 — Советская энциклопедия, 1936.
- ↑ 4,0 4,1 CONOR.Sl
Epictetus Վիքիպահեստում
