Էմիլի Ռատու
Էմիլի Ռատու (շվեդ.՝ Emilie Rathou, մայիսի 8, 1862[1][2], Lösen parish, Կառլսկրունա, Բլեքինգե, Շվեդիա[1] - հոկտեմբերի 12, 1948[1][2], Բրոմմա, Ստոկհոլմ, Ստոկհոլմի լեն, Շվեդիա[1]), շվեդ լրագրող և թերթի խմբագիր, ալկոհոլից հրաժարվելու և կանանց ընտրական իրավունքների ակտիվիստ։
| Էմիլի Ռատու | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մայիսի 8, 1862[1][2] |
| Ծննդավայր | Lösen parish, Կառլսկրունա, Բլեքինգե, Շվեդիա[1] |
| Մահացել է | հոկտեմբերի 12, 1948[1][2] (86 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Բրոմմա, Ստոկհոլմ, Ստոկհոլմի լեն, Շվեդիա[1] |
| Գերեզման | Bromma churchyard[3] |
| Քաղաքացիություն |  Շվեդիա |
| Մասնագիտություն | կանանց իրավունքների պաշտպան, հրապարակախոս և ակտիվիստ |
| Աշխատավայր | International Organization of Good Templars?[1], Սթափության կանանց քրիստոնեական միություն[1] և Q10686203?[1] |
| Կուսակցություն | Լիբերալ ազգային ասոցիացիա |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  |
 Emilie Rathou Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն խմբագրել
Էմիլի Ռատուն ծնվել է 1862 թվականին, Բլեքինգում, գործարար Ալբերտ Գուստավսոնի և Աննա Սվենսդոտերի ընտանիքում։ Ազգանունը փոխել է Ռատուի 1882 թվականին՝ Կալմարում ուսուցչական դասընթացների ավարտից հետո։ Այնուհետև 1882-1885 թվականներին աշխատել է որպես դպրոցի ուսուցիչ։
Էմիլին պատանեկությունից սկսած ակտիվորեն ներգրավված է եղել հասարակական-քաղաքական գործունեության մեջ։ 1885-1900 թվականներին նա Բարի տաճարականներ միջազգային կազմակերպության անդամ էր, որը քարոզում էր ալկոհոլից հրաժարվելը, և այդ կազմակերպության խոսնակն էր։ 1890-1895 թվականներին նա եղել է «Դալմասեն» թերթի սեփականատերը և խմբագիրը։ 1900 թվականին Էմիլին Էսթերմալմում ստեղծել է քրիստոնյա կանանց միության մասնաճյուղը (Vita bandet). սա կազմակերպության առաջին շվեդական մասնաճյուղն էր (նախորդը, որը ստեղծվել է 1897 թվականին, միայն այդպես էր կոչվում, բայց իրականում ոչ մի կապ չուներ այս միջազգային կազմակերպության հետ)։ 1911-1912 թվականներին նա եղել է ոգելից խմիչքից զերծ մնալու համար ստեղծված հանձնաժողովի անդամ։
Էմիլին պայքարել է նաև կանանց իրավունքների, տղամարդկանց և կանանց հավասարության համար և սոցիալական անարդարության դեմ։
1892 թվականին նա հիմնել է Stockholms allmänna kvinnoklubb-ը («Ստոկհոլմի կանանց հանրային ակումբ») Ալինա Յագերսթեդտի, Կատա Դալստրյոմի, Աննա Ստրկյուի, Աննա Լինդհագենի, Ամանդա Հորնիի մասնակցությամբ, որը հաջորդ տարի միացել է Շվեդիայի Սոցիալ-դեմոկրատական աշխատավորական կուսակցությանը։ 1893 թվականին նա դարձել է Սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցության ներկայացուցիչ «Ժողովրդական ռիքսդագում» (Folkriksdag), որը գործել է 1893-1896 թվականներին։ Այնուամենայնիվ, Էմիլին ամբողջությամբ ներգրավված չի եղել կանանց շարժմանը, քանի որ այն գլխավորել են բարձր դասի կանայք, իսկ ցածր դասի կանանց համար այդ շարժումն արդիական չէր։ Պահպանողական մամուլը Էմիլիին վերաբերվում էր արհամարհանքով, իսկ նրա ելույթները հաճախ էին ագրեսիվ արձագանքի արժանանում։
Էմիլին մահացել է Ստոկհոլմում,1848 թվականին։ Նա ամուսնացած չի եղել։ Իր կյանքի մեծ մասն ապրել է Մարիա Սանդստրոմի հետ, որը մահացել է Էմիլիի մահից հինգ օր անց։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Արտաքին հղումներ խմբագրել
Գրականություն խմբագրել
- Bengtsson, Åsa Emilie Rathou och Vita Bandet: Rabiata och radikala kvinnoröster (Stockholm: Svensk Presshistorisk Förening, p. 28-44, Ellinor Melander, ed) (2010)
- Hayler, Guy Prohibition advance in all lands: a study of the world wide character of the drink question (American Issue Publishing Co.) (1914)
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Էմիլի Ռատու» հոդվածին։ |