Եղյամ
Եղյամ, բյուրեղային սառցե բարակ շերտ։ Առաջանում է երկրի մակերևույթի և սառը առարկաների վրա, օդի ջրային գոլորշիների սուբլիմումի հետևանքով։
Եղյամի առաջացման համար առավել բարենպաստ են պարզ առանց քամի գիշերները և այն մարմինների անհարթ մակերեսները, որոնք ունեն ցածր ջերմափոխանակություն (օրինակ՝ փայտե նստարաներ, հող և այլն)։ Թույլ քամին, որ բերում է խոնավ օդի նորանոր զանգվածներ, նպաստում է եղյամի ձևավորմանը։ Թույլ ցրտերի պայմաններում եղյամի բյուրեղներն ունեն վեցանկյուն պրիզմայի, ուժեղ ցրտերի դեպքում՝ բութ ծայրերով ասեղների տեսք[1]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ В. М. Котляков. Иней. // Гляциологический словарь. — Л.: Гидрометеоиздат, 1984. — С. 153—154.
Ընթերցե՛ք «եղյամ» բառի բացատրությունը Հայերեն Վիքիբառարանում։ |
Վիքիպահեստ նախագծում կարող եք այս նյութի վերաբերյալ հավելյալ պատկերազարդում գտնել Եղյամ կատեգորիայում։ |
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 508)։ |