Ել, ել
Ել, ել (սայլերգ), հայկական ժողովրդական աշխատանքային երգ, որը գրի առել և մշակել է Կոմիտաս վարդապետը[1][2]։
| «Ել, ել» | |
|---|---|
| ի երգը | |
| Ժանր | ժողովրդական աշխատանքային սայլերգ |
| Լեզու | հայերեն |
Կառուցվածք խմբագրել
«Ել, ել» երգում երևում է հայ գյուղացու վերաբերմունքն իր եզի հանդեպ։ Հնում հայ գյուղացու համար կարևոր նշանակություն ուներ եզը, որն իր ընտանիքը կերակրողն էր։ Երգում գյուղացին խնդրում է եզին, որ վեր կենա, հանկարծ շունչը չփչի։ Երգի մեջ կա մեծ դրամատիզմ, այն է՝ հին ժամանակի հայ մարդու օրվա հացի խնդիրը։ Ընտանիքը պահելու համար տղամարդը պետք է կարողանար հողը մշակել։ Իսկ դրա համար պետք է մեծ հոգատարությամբ վերաբերվեր իր եզին։ Ուրեմն մնում էր Աստծուն խնդրել, որ եզը հանկարծ չսատկի, որ եզը կարողանա ապահովել իրենց վաղվա հացի խնդիրը[3]։
Բառեր խմբագրել
|
Ե՛լ, ե՛լ, ե՛լ, |
Կատարումներ խմբագրել
Երգի հայտնի կատարումներից է Հայաստանի պետական կամերային երգչախբի կատարումը՝ դիրիժոր Ռոբերտ Մլքեյանի խմբավարությամբ։
Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցի միջոցառումների շրջանակներում երգը կատարել է նաև «Հովեր» պետական կամերային երգչախումբը։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Matyan.am».
{{cite web}}: Text "«Ել, ել»" ignored (օգնություն)(չաշխատող հղում) - ↑ «Կոմիտաս, վիրտուալ թանգարան, Ստեղծագործությունների ցանկ».
- ↑ «Հայրենիքը երգարվեստի մեջ, Կոմիտասյան քնարական երգեր».
- ↑ «Երգեր, որոնք ցեղասպանության մասին չեն, բայց վերագրվում են ցեղսպանության հիշատակին».
