Ելենա Պոդկամինսկայա
Ելենա Պոդկամինսկայա (ռուս.՝ Елена Подкаминская, ապրիլի 10, 1979[1][2], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուսական թատրոնի և կինոյի դերասանուհի։
 | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | ապրիլի 10, 1979[1][2] (45 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Բորիս Շչուկինի անվան թատերական ինստիտուտ |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան |
| Մասնագիտություն | դերասանուհի, թատրոնի դերասանուհի և հեռուստահաղորդավարուհի |
Կենսագրություն
խմբագրելԵլենան ծնվել է երաժիշտների ընտանիքում։ Դերասանուհու հայրը՝ Իլյա Միքայելի Պոդկամինսկին, հիմնադրել է Շչերբինկի «Ծիածան» արվեստի ստուդիան։ Մայրը՝ Սվետլանա Եվգենևնան, ղեկավարում է երաժշտական ստուդիայի «Ծիածան» մանկական համույթը և հանդիսանում է Շերբինևյան քաղաքային խորհրդի պատգամավոր[3]։ Ելենա Պոդկամինսկայան 2001 թվականին ավարտել է Բորիս Շուկինի անվան թատերական ինստիտուտը։ 2000 թվականից հանդես է գալիս Մոսկվայի սատիրայի թատրոնում[4]։ Ֆիլմերում սկսել է նկարահանվել 2002 թվականից՝ «Պուարոյի անհաջողությունը» հեռուստասերիալում մարմնավորելով Ուրսուլա Բորնի կերպարը։ 2012 թվականից հեռուստադիտողներին առավել հայտնի է դարձել մասնակցելով «Խոհանոց» հեռուստասերիալի նկարահանումներին[5]։ 2013 թվականի հունիսին Ելենա Պոդկամինսկայան հայտնվել է տղամարդկանց «Մաքսիմ» ամսագրի շապիկի վրա[6]։ 2013 թվականի նոյեմբերի 30-ին դարձել է «Պարեր աստղերի հետ» շոուի հաղթող, որտեղ հանդես է եկել Անդրեյ Կարպովինի հետ։ 2014 թվականի սեպտեմբերի 6-ից մինչև 2014 թվականի դեկտեմբերի 28-ը մանսակցել է ռուսական առաջին հանրային ալիքի՝ «Սառցե դարաշրջան 5» ամենօրյա հեուստատեսային շոուին Պյոտր Չերնիշովի հետ, և նրանք արժանացել են հանդիսատեսի համակրանք մրցանակին։
Ստեղծագործությունների գնահատում
խմբագրել
|
Նա արտասովոր է, գրավիչ, կարող է էքսցենտրիկ լինել, նաև՝ ուղղամիտ, և այս բոլորի հետ մեկտեղ՝ նրա խաղում կա նախկին երգիծանքից ինչ-որ բան, երբ հումորը բարդ էր, իսկ երգիծանքը՝ արտառոց։ - Գրիգորի Զասլավսկի[7]
|
|
2012 թվականին «Ժառանգության միջոցներ» պիեսում մարմանվորած դերի համար արժանացել է քննադատների բարձր գնահատականին. պիեսում հանդես է եկել Ֆյոդոր Դոբրանրավովի հետ[8]։
Թատերական դերեր
խմբագրելԴերեր Մոսկվայի սատիրայի թատրոնում՝
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ 1,0 1,1 Internet Movie Database — 1990.
- ↑ 2,0 2,1 ČSFD (չեխերեն) — 2001.
- ↑ Оксана Крученко (2013 թ․ մարտի 28). «Елена Подкаминская: Быть звездой суетно». Вечерняя Москва. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունիսի 5-ին. Վերցված է 2014 թ․ հունվարի 25-ին.
- ↑ «Официальный сайт московского академического театра сатиры». Արխիվացված է օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 28-ին.
- ↑ «Елена Подкаминская: «В ресторанах боюсь ворваться на кухню и начать руководить!»» (интервью). Комсомольская правда. 2012 թ․ դեկտեմբերի 5. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 5-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 24-ին.
- ↑ Елена Подкаминская в журнале Maxim
- ↑ 7,0 7,1 Григорий Заславский (2005 թ․ փետրվարի 25). «Человек прямостоящий и театр прямолежащий». Независимая газета. Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 5-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 24-ին.
- ↑ 8,0 8,1 О. Никитин / «Литературная газета» (2012 թ․ դեկտեմբերի 20). «Лучшее средство от всего». Портал культурного наследия России. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 5-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 24-ին.
- ↑ Марина Шимадина (2003 թ․ հունիսի 21). «Слишком смешная комедия». Коммерсантъ. Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ փետրվարի 5-ին. Վերցված է 2013 թ․ հունվարի 24-ին.
Արտաքին հղումներ
խմբագրել- Елена Подкаминская Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine на сайте Театра сатиры
- Елена Подкаминская: «Интуиции доверяю безоговорочно» Արխիվացված 2014-04-06 Wayback Machine // «Красота & Здоровье», март 2014
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ելենա Պոդկամինսկայա» հոդվածին։ |