Գյումուշխանեի գավառ
Գյումուշխանե (թուրքերեն՝ Gümüşhane sancağı), գավառ պատմական Փոքր Հայքի Տրապիզոնի նահանգում, իսկ ապա գավառ Օսմանյան կայսրության Տրապիզոնի վիլայեթում։ Կենտրոնը Գյումուշխանե քաղաքն է։
| Գավառ | |
|---|---|
| Գյումուշխանե | |
| Վարչական տարածք | Օսմանյան կայսրություն |
| Վիլայեթ | Տրապիզոնի վիլայեթ |
| Այլ անվանումներ | Ավրել, Գյումիշխանե, Գյումուշխանա, Ծանխա, Ծանախո ձոր, Կյումիշխանե |
| Ժամային գոտի | UTC+3 |
Հակոբ Կարնեցին (XVII դար) գավառն անվանել է Ծանախո ձոր և այն վերագրել է Վերին Հայքի 23 գավառներից մեկին։
ԱշխարհագրությունԽմբագրել
Գավառը հյուսիսից սահմանակից էր Տրապիզոնի գավառին, արևելքից և հարավից՝ Էրզրումի վիլայեթին, արևմուտքից՝ Սեբաստիայի Շապին Գարահիսար գավառին։ Գավառի միջով հոսում են Կելկիթ (Գայլ) և Գյումուշխանե (Խորշատ) գետերն իրենց վտակներով։
ՊատմությունԽմբագրել
Թուրքերի փոքրացված տվյալներով 1915 թվականի մեծ եղեռնի ժամանակ գավառից տեղահան է արվել 1624 հայ։
ՏնտեսությունԽմբագրել
Հայտնի էր իր տեսակ-տեսակ մրգերով։
Օգտակար հանածոներԽմբագրել
Գավառն ուներ արծաթի, ոսկու և այլ մետաղների հանքեր։
Վարչական բաժանումԽմբագրել
XIX դարի վերջին գավառակը բաժանված էր հետևյալ գավառակների[1].
- Արդասա (Թորուլ)
- Գյումուշխանե
- Կելկիթ (Գայլգետ)
- Շեյրան
ԱղբյուրներԽմբագրել
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
Տես նաևԽմբագրել
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 916-917