Գեորգի Յուրմին
Գեորգի Յուրմին (ռուս.՝ Георгий Юрмин), հունիսի 22, 1923, Պետրոգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հուլիսի 21, 2007, Մոսկվա, Ռուսաստան), ռուս մանկագիր։
Գեորգի Յուրմին ռուս.՝ Юрий Альфредович Менакер | |
---|---|
Ծնվել է | հունիսի 22, 1923 |
Ծննդավայր | Պետրոգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
Մահացել է | հուլիսի 21, 2007 (84 տարեկան) |
Մահվան վայր | Մոսկվա, Ռուսաստան |
Գերեզման | Վագանկովյան գերեզմանատուն |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Ռուսաստան |
Կրթություն | Մոսկվայի պոլիգրաֆիայի ինստիտուտ |
Մասնագիտություն | մանկագիր |
Պարգևներ և մրցանակներ |
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է Ալֆրեդ Մենակերի և բժշկուհի Լիդիա Սեգալի ընտանիքում[1]։ Ռեժիսոր Ի. Մենակերի եղբորորդին է, հոր հորեղբոր որդին էստրադային դերասան Ա. Մենակերն է։ Ընտանիքը ապրում էր Ֆոնտանկա, 32 հասցեում։ Ծնողները բաժանվել են 1931 թվականին[2][3], և մայրն ամուսնացել է բժիշկ-վիրաբույժ Ռոման Ֆրեյզլերի հետ (1901-1973 թվականները), որի հետ որպես ազգի դավաճանի ընտանիքի անդամ (նրա քույրը գնդակահարվել է) գտնվել է աքսորում Ղազախստանում, սակայն ամուսնու` Վլադիմիր աքսորվելուց հետո Լիդիան վերադարձել է Մոսկվա և նորից է ամուսնացել, այս անգամ` ինժեներ Վլադիմիր Պոկրովսկու հետ (1893-1973)։
Մինչև Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը, քանի դեռ նրա մայրն աքսորում էր, նա դաստիարակվել է մորաքրոջ՝ Ելենա Սեգալի և նրա ամուսնու՝ գիտությունը հանրայնացնող Իլյա Մարշակի ընտանիքում։ Ավարտել է Մոսկվայի պոլիգրաֆիական հեռակա համալսարանը։ Մասնակցել է Հայրենական մեծ պատերազմին[4]։
1990-ական թվականներին հիմնվել է «Մշակույթ» հրատարակչությունը, որտեղ Գեորգի Յուրմինը վարել է մանկական գրականության բաժինը։ Հրատարակչությունը դարձել է նրա առաջին աշխատավայրը. մինչ այդ նա ամբողջ կյանքում աշխատել է տանը։
Պարգևատրվել է Կարմիր Աստղի շքանշանով, մեդալներով։ Լավագույն գիրք երեխաների համար մրցույթի դափնեկիրն է։ Եղել է ԽՍՀՄ գրողների միության և Մոսկվայի գրողների անդամ[5]։
Ընտանիքը
խմբագրել- Որդին Ալեքսանդր Մենակերն էր, մանկագիր։
- Խորթ հայրը ինժեներ Վլադիմիր Պոկրովսկին էր. վերջինիս եղբայրը` Կորնիլին, Միխայիլ Կուզմինի բանաստեղծների շրջանակից էր և ամուսնացած էր բանաստեղծուհի Աննա Ռոդլովի հետ։
- Ազգականներն են եղել ռեժիսորներ Լեոնիդ Մենակերը և Ալեքսանդր Բելինսկին, թատրոնի և կինոյի դերասան Անդրեյ Միրոնովը, բալետմայստեր Կ. Լասկարին։
Ստեղծագործություններ
խմբագրելԱրձակ
- Быстрые, могучие, послушные. М., 1960
- Весёлый художник, или Чудеса без чудес. М., 1960
- Неумелый грузовик: Сказка. М., 1960
- Три друга. М., 1960
- Гонцы-скороходы: Рассказы. М., 1961
- Мы летим на Луну. М., 1961
- Речкина игрушка. М., 1961
- Дорогу, волшебная нитка идёт! М., 1962
- О чём поют топор с пилой: Правдивые истории, которые услышал в мастерской Столяр Столярыч Топорков. М., 1962
- 1003 богатыря. М., 1962
- 23 и 1. М., 1963
- Год и один день. М., 1964
- Капустные новости. М., 1964
- Про тетрадь и карту, карандаш и парту…: Рассказы. М., 1965
- Служу Советскому Союзу!: Рассказы. М., 1968
- От А до Я по стране спорта. Какая ты, Спортландия? М., 1970
- Все работы хороши, выбирай на вкус! М., 1971
- Друг-дружок и другие. М., 1971
- Дедушкины очки. М., 1972
- Севка меняет квартиру. М., 1972
- Мой папа — лётчик. М., 1973
- Всем, всем — 77!: Рассказы. М., 1975
- Секрет на колёсах: Рассказ. М., 1976
- Земляное яблочко. М., 1979
- Я иду играть… М., 1979
- Ехала дорога… М., 1981
- Красный, жёлтый, полосатый…: Рассказ. М., 1982
- Что внутри? М., 1983
- Почемучка идёт в школу. Энциклопедия для любознательных. Для младшего школьного возраста. 2001 г. (переиздавалась в 2002, 2004 гг.)[6].
- Спортивная энциклопедия почемучки. Записки и зарисовки Рыжего Колпачка. Для младшего и среднего школьного возраста. 2003 г.[6].
Համահեղինակությամբ
խմբագրել- Дитрих А., Юрмин Г., Кошурникова Р. Почемучка. Детское справочное бюро / Илл. А. А. Семёнов и др.. — М: Педагогика, 1987 (переиздавалась в 1990, 1992, 1994, 2000 гг.). — 384 с. — ISBN 5-7155-0076-1[6]
- Юрмин Г., Дитрих А. Потомучка. Весёлая энциклопедия в картинках для маленьких детей / Оформление Н. Ильенко; худ. В. В. Арбеков, В. Иванюк. — М: Педагогика- Пресс, 1998 (переиздавалась в 2002, 2007 гг.). — 351 с. — ISBN 5-7155-0771-5[6]
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Весь Ленинград (1927): Նույն բնակարանում են ապրել նաև նրա պապը` դերձակ Միխայիլ Մենակերը և հորեղբայրը` Իսահակ Մենակերը
- ↑ Весь Ленинград (1930)
- ↑ Весь Ленинград (1931): 1932 թվականից Լ. Մենակեր-Սեգալն այլևս չի բնակվել այս հասցեում
- ↑ Победители
- ↑ СП Москвы (2008)
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 «Электронный каталог РНБ». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ հունիսի 16-ին. Վերցված է 2020 թ․ սեպտեմբերի 13-ին.