Գավրիլ Դերժավին
Գավրիլ Ռոմանովիչ Դերժավին (հուլիսի 3 (14), 1743[1][2], Սոկուրի, Կազանի գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն - հուլիսի 8 (20), 1816[1][2], Zvanka manor[2]), ռուս բանաստեղծ։
Գավրիլ Դերժավին | |
|---|---|
.jpg) | |
| Ծնվել է | հուլիսի 3 (14), 1743[1][2] |
| Ծննդավայր | Սոկուրի, Կազանի գուբերնիա, Ռուսական կայսրություն |
| Վախճանվել է | հուլիսի 8 (20), 1816[1][2] (73 տարեկան) |
| Վախճանի վայր | Zvanka manor[2] |
| Գերեզման | Khutyn Monastery |
| Մասնագիտություն | լեզվաբան, բանաստեղծ և գրող |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն |
| Ժանրեր | պոեզիա |
| Պարգևներ |    և  |
| Ամուսին | Դարյա Դերժավինա |
 | |
 Gavrila Romanovich Derzhavin Վիքիպահեստում | |
Կայսրուհի Եկատերինա II-ի կողմից նշանակվել է Օլոնեցկի (1784 թվական) և Տամբովի (1785-1788 թվականներ) նահանգապետ, կայսրուհու գրասենյակի քարտուղար (1791-1793 թվականներ), սենատոր, ապա՝ արդարադատության մինիստր (1802-1803 թվականներ)։ Դերժավինի ստեղծագործություններից են «Ներբող իշխան Մեշչերսկու մահվան առթիվ» (1779 թվական), «Ներբող Ֆելիցային» (1782 թվական), «Աստված» (1784 թվական), «Իշխողներին և դատավորներին» (1787 թվական), «Մուրզայի տեսիլքը» (1789 թվական), «Աշունը Օչակովի պաշարման ժամանակ» (1798 թվական)։ Դերժավինը միաձուլել է ներբողի և երգիծանքի տարրերը, հաղթահարել կլասիցիզմի պոետիկան, նպաստել ռուս, պոեզիայի զարգացմանը։
Ընտանիք
1778 թ.-ի ապրիլի 18-ին Գաբրիել Ռոմանովիչը ամուսնացավ 16-ամյա Եկատերինա Յակովլևնա Բաստիդոնի հետ (նոյեմբերի 8, 1760 - 1594 թ., 1794), Պորտուգալացի նախկին սենեկասպասավոր՝ Պիտեր III-ի Բաստիդոնի դստեր և Մեծ Իշխան Պավել Պետրովիչի ստնտուի հետ։
1794 թվականին, կյանքի 34-րդ տարում, նա հանկարծամահ եղավ։ Նրան թաղեցին Սանկտ Պետերբուրգի Ալեքսանդր Նևսկու Լազարևսկոյե գերեզմանատանը։
Վեց ամիս անց Գ. Դ. Դերժավինը ամուսնացավ Դարիա Ալեքսեևնա Դյյակովայի հետ։
Դերժավինը իր առաջին և երկրորդ ամուսնությունից զավակներ չուներ։ 1800 թվականին, ընկերոջ՝ Պյոտր Գավրիլովիչ Լազարևի մահից հետո, նա իր խնամքի տակ է վերցնում նրա երեխաներին, որոնց թվում էր Միխայիլ Պետրովիչ Լազարևը. նշանավոր ծովակալ, Անտարկտիդայի հայտնագործողը, Սևաստոպոլի նահանգապետը։
Բացի այդ, տանը դաստիարակվում էին Դարիա Դյյակովայի որբացած զարմիկները` նրա քրոջ` Մարիայի և բանաստեղծ Նիկոլայ Լվովի երեխաները. Էլիզավետան, Վերան և Պրասկովիան։ Պրասկովիայի օրագիրը հետաքրքիր մանրամասներ է պարունակում Դերժավինի ընտանիքի մասին։
Գավրիիլ Ռոմանովիչ Դերժավինը և նրա երկրորդ կինը՝ Դարիա Ալեքսեևնան (մահ. 1842 թ.) թաղված են Վարլամ-Խուտինսկու վանքի Սպասո-Պրիոբրաժենսկի տաճարում՝ Մեծ Նովգորոդի մերձակայքում։
Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին վանքի շինությունները հրետանու կողմից հրետակոծվել էին և ավելի քան քառասուն տարի փլատակների մեջ էին։ 1959 թվականին Գ. Ռ. Դերժավինի և նրա կնոջ աճյունները վերահուղարկավորվեցին։
1993 թվականին Վարլամ-Խութինսկի վանքի Վերափոխման տաճարի վերականգնումից հետո, Գաբրիել Ռոմանովիչի և Դարիա Ալեքսեևնա Դերժավինի աճյունները Նովգորոդի Կրեմլից վերադարձվեցին վանք։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 363)։ 
|