Բաբերդի գավառակ
Բաբերդ, գավառակ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Էրզրումի գավառում։ 1882 թ.-ից մտնում էր Էրզրումի վիլայեթի Բաբերդի գավառի կազմում։ Կենտրոնը Բաբերդ քաղաքն էր։
Գավառակ | |
---|---|
Բաբերդ | |
Վարչական տարածք | Արևմտյան Հայաստան |
Վիլայեթ | Էրզրումի վիլայեթ |
Գավառ | Էրզրումի գավառ |
Այլ անվանումներ | Բայբերդ, Բայբուրդ, Պայպուրթ, Պայպուրտ |
Պաշտոնական լեզու | Հայերեն |
Ազգային կազմ | Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը), այլք |
Կրոնական կազմ | Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը) |
Տեղաբնականուն | Բաբերդցի |
Ժամային գոտի | UTC+3 |
ԱշխարհագրությունԽմբագրել
Բաբերդն իր տարածքով ընդգրկում է Ճորոխ գետի ավազանը։ Բաբերդն ունի բարեբեր հողեր և անտառներ։
ԿլիմաԽմբագրել
Գավառակի կլիման խիստ է։ Ձմեռները երկարատև են։
ՊատմությունԽմբագրել
1915 թ.-ի Մեծ Եղեռնին հայերը ենթարկվեցին զանգվածային ջարդերի և գավառակը հայաթափվեց։
ԲնակչությունԽմբագրել
Բաբերդի մի քանի տասնյակ գյուղեր զուտ հայաբնակ էին, իսկ մյուսներում հայերի հետ միասին ապրում էին նաև թուրքեր, հույներ և լազեր։ Բաբերդում թուրքերից հետո մեծամասնություն էին կազմում հայերը։
ՏնտեսությունԽմբագրել
Հայերը զբաղվում էին երկրագործությամբ, անասնապահությամբ, առևտրով և արհեստներով՝ ոսկերչություն, մետաղագործություն և գորգագործություն։
Պատմամշակութային կառույցներԽմբագրել
Հայերն ունեին եկեղեցիներ և վարժարաններ[1]։
ԱղբյուրներԽմբագրել
- «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
Տես նաևԽմբագրել
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան», հտ 1, էջ 527