Էրզրում, գավառ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթում[1]։

Գավառ
Կարին
Էրզրում
Վարչական տարածքԱրևմտյան Հայաստան
ՎիլայեթԷրզրումի վիլայեթ
ԳավառԷրզրումի գավառ
Այլ անվանումներԿարին, Էրզրում, Էրզիռում, Էրզռում, Թեոդոսուպոլիս
Պաշտոնական լեզուՀայերեն
Բնակչություն382 300 մարդ (20-րդ դարասկիզբ)
Ազգային կազմՀայեր (մինչև Մեծ եղեռնը), այլք
Կրոնական կազմՔրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
ՏեղաբնականունԷրզրումցի
Ժամային գոտիUTC+3

Աշխարհագրություն խմբագրել

Հյուսիսից և հյուսիս-արևելքից սահմանակից էր Տրապիզոնի նահանգին ու Բաթումի մարզին, արևմուտքից՝ Երզնկայի գավառին, հարավից՝ Խարբերդի և Բիթլիսի նահանգներին, արևելքից՝ Բայազետի գավառին ու Կարսի մարզին։ Վարչական կենտրոնը Կարին (Էրզրում) քաղաքն էր[1]։

Պատմություն խմբագրել

1915-1916 թվականներին Էրզրումի գավառի բնակչության մեծ մասը զոհ գնաց Մեծ եղեռնին։ Կենդանի մնացածները գաղթեցին տարբեր երկրներ[1]։

Բնակչություն խմբագրել

19-րդ դարի վերջերին և 20-րդ դարի սկզբներին Էրզրում գավառն ուներ 1574 բնակավայր՝ 382 300 բնակչով, որից 89 934 հայեր, 287 839-ը՝ մուսուլմաններ, 4527-ը՝ այլք[1]։

Հասարակական կառույցներ խմբագրել

20-րդ դարի սկզբին Էրզրումի գավառում կար 22 արական և 18 իգական հայկական նախակրթական դպրոց՝ 1700 աշակերտով և 70 ուսուցիչով[1]։

Վարչական բաժանում խմբագրել

19-րդ դարի վերջերին և 20-րդ դարի սկզբներին Էրզրումի գավառի մեջ մտնում էր 9 գավառ[1].

Պատկերասրահ խմբագրել

Տես նաև խմբագրել

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Հակոբյան Թ. Խ., Մելիք-Բախշյան Ստ. Տ., Բարսեղյան Հ. Խ., Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան, հ. 2 [Դ-Կ] (խմբ. Մանուկյան Լ. Գ.), Երևան, «Երևանի Համալսարանի Հրատարակչություն», 1986, էջ 366 — 992 էջ։
  2. H.F.B. Lynch, Armenia. Travels and Studies, Vol. II, London, 1901
  3. H. Hepworth, Through Armenia on Horseback, London, 1898
  4. H.F.B. Lynch, Armenia. Travels and Studies, Vol. II, London, 1901