Արսեն (անուն)
Արսեն, հայկական հատուկ անուն՝ արական սեռի։ Ըստ մի վարկածի՝ այն առաջացել է հայերեն «արսին» (արագիլ) բառից[1], մյուսի համաձայն՝ անվան իմաստը թարգմանվում է որպես «Ազնվական ռազմիկ»[2]։ Անվան մեջ շեշտը, ինչպես այլ հայկական քրիստոնեական անունների մեծամասնությունում, ընկնում է վերջին վանկի վրա[3]։
| Արսեն ֆր.՝ Arsène | |
|---|---|
| Տեսակ | արական անձնանուն |
| Գիր | լատինական այբուբեն |
| Ենթադրվում է, որ նույնն է ինչ | Arsenio?, Arsenius?, Arseniusz?, Arsen?, Arseni?, Арсен?, Arzén? և Arseny? |
| Չշփոթացնել | Q118143400? |
| Կապված հոդվածներ | «Արսեն» սկսվող էջեր |
 Arsène (given name) Վիքիպահեստում | |
5-րդ դարի հայ պատմիչ Եղիշեն, նկարագրելով հայերի կռիվը պարսիկների հետ, նշում է Ինցիանցիների տոհմից «արդար Արսեն» իշխանին, որը զոհվել է սպարապետ Վարդան Մամիկոնյանի հետ նույն օրը[4]։ 12-րդ դարի հայ նշանավոր բանաստեղծներից մեկը՝ Ներսես Շնորհալի (1100-1173), Ավարայրի ճակատամարտում (451 թ.) զոհված զինվորներին նվիրված իր շարականում, խոսելով Արսեն իշխանի մասին, նրան համեմատում է անբասիր էակի հետ։ Արսենը շարականում նկարագրվում է որպես արդարությամբ զարդարված էակ[1]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 С. Золян, Н. Тагмизян /Шаракан. Переводы Сурена Золяна. Из армянской поэзии V—XV вв. (Сборник).// Издательство «Хорурдаин грох», Ереван, 1990гԲնօրինակ տեքստ (ռուս.)
Арсен — возводится к слову «арсин», аист. Арсен сравнивается с непорочным существом, приносимым в очистительную жертву. Хотя в Ветхом Завете аист и цапля считались птицами нечистыми, которых нельзя было есть или приносить в жертву, здесь подчёркивается, что в жертву было поднесено разумное существо (см. примечание к: Комитас, строфа II). Арсен называется украшенным праведностью потому, что по народным представлениям аист считался символом справедливости, ибо заботился о своих престарелых родителях
- ↑ Армянские имена, словарь значений. 2012 /[slovar.cc/fam/arm/2356300.html Арсен]
- ↑ Н. К. Фролов / История и перспективы этнолингвистического и социокультурного взаимообогащения славянских народов: материалы международной научно-практической конференции, посвященной году Украины в России/Изд-во «Вектор Бук», 2003 — стр.92. Всего страниц: 287Բնօրինակ տեքստ (ռուս.)
В армянских христианизированных именах ударение главным образом падает на первый слог, реже — на второй. Например, А́коб, Гри́гор, Да́вид, Сте́пан, А́рсен и т. д. Сложные имена типа Абел-Наапет, Горнак-Симавон, Ованес-Карапет, Тэр-Зангак характеризуются двойным ударением, причем более сильным является второй слог последнего имени
- ↑ В.Налбандян /Егише /Изд-во Ереванского Госуниверситета, 1972 - стр. 206 (Всего страниц: 246)