Արեգակնային համակարգի ամենաբարձր լեռնագագաթների ցանկ

Վիքիմեդիայի նախագծի ցանկ

Բերված է Արեգակնային համակարգի ամենաբարձր լեռնագագաթների ոչ ամբողջական ցանկը։

Մարսի վրա Օլիմպոս լեռն՝ Էվերեստի և Մաունա-Կեայի համեմատությամբ։
Երկնային մարմին Լեռ Բացարձակ բարձրություն1, կմ Հարաբերական բարձրություն2, կմ Ծագում Նշումներ
Մարս Օլիմպոս 21,2[1] 26[2] հրաբխային Հյուսիսային հարթավայրից վեր է խոյանում 26 կմ, ստորոտից բարձրությունը` 10 կմ, պսակը տարածվում է մինչև 1000 կմ[3]։
Վեստա Ռեյասիլվիա 9 22[4] խառնարան Արեգակնային համակարգի ամենաբարձր խառնարաններից մեկի կենտրոնում։
Հաբեթ Հաբեթի պատ 13 20[5] անհայտ (նստվածքային) Օղակաձև լեռնաշղթա, որը հասարակածով գոտևորում է արբանյակը։
Իո Հարավային Բոոսավլա 17,5[6] 18,2 տեկտոնական Հարավարևելյան կողմում զառիվայրը 15 կմ բարձրությամբ[7]։
Մարս Ասկրիաուս լեռ 18[8] 14,9[3] հրաբխային Հանգած վահանաձև հրաբուխ։
Իո Իոնյան լեռ 12,7[9] տեկտոնական Աևելյան լեռնաշղթա՝ երկշերտ լեռնագագաթով։
Մարս Էլիզիում 16 12,6[3] հրաբխային Հանգած վահանաձև հրաբուխ։
Մարս Արսիա 19[10] 11,7[3] հրաբխային Հանգած վահանաձև հրաբուխ։ Հրաբուխի ստորոտներին կան այլ երկրաբանական ձևավորումներ[11]։
Իո Եվբեա 10,5[12] 10,3—13,4[13] տեկտոնական Արեգակնային համակարգում ձևավորված ամենամեծ իջվածքը (մոտ 25 000 կմ3).
Երկիր Մաունա-Կեա 4,2 10,2[14] հրաբխային Վահանաձև (հավայան) տիպի հանգած հրաբուխ Խաղաղ օվկիանոսի Հավայի կղզում։ Հարաբերական բարձրությունը օվկիանոսի հատակից մինչև գագաթը կազմում է 10203 մ, որը նրան դարձնում է աշխարհի ամենաբարձր գագաթը։ Լեռան մեծ մասը գտնվում է ջրի տակ։
Երկիր Տեյդե 3,7[15] 7,5 հրաբխային Ունի 3.718 մ բացարձակ և ավելի քան 7.000 մ հարաբերական (օվկիանոսի տակ) բարձրություն։
Երկիր Էվերեստ 8,8[16] 3,55 տեկտոնական Ծովի մակարդակից (բայց ոչ երկրագնդի կենտրոնից) հաշված բարձրությամբ աշխարհի ամենաբարձր լեռը։

Պատկերասրահ խմբագրել

Գագաթները նվազման կարգով «հիմքից մինչև կատար»։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Ж. Ф. Родионова, Ю. А. Илюхина «Новая карта рельефа Марса»
  2. Neil F. Comins – Discovering the Essential Universe (2012) – Page 148
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Plescia, J. B. (2004). «Morphometric properties of Martian volcanoes». Journal of Geophysical Research. 109 (E3). Bibcode:2004JGRE..109.3003P. doi:10.1029/2002JE002031. ISSN 0148-0227.
  4. «Уточнены данные о поверхности астероида Веста». Արխիվացված է օրիգինալից 2015 թ․ մայիսի 24-ին. Վերցված է 2018 թ․ նոյեմբերի 17-ին.
  5. Giese, B.; Denk, T.; Neukum, G.; Roatsch, T.; Helfenstein, P.; Thomas, P. C.; Turtle, E. P.; McEwen, A.; Porco, C. C. (2008). «The topography of Iapetus' leading side» (PDF). Icarus. 193 (2): 359–371. Bibcode:2008Icar..193..359G. doi:10.1016/j.icarus.2007.06.005. ISSN 0019-1035.
  6. Io Mountain Database
  7. Schenk, P.; Hargitai, H.; Wilson, R.; McEwen, A.; Thomas, P. (2001). «The mountains of Io: Global and geological perspectives from Voyager and Galileo». Journal of Geophysical Research. 106 (E12): 33201. Bibcode:2001JGR...10633201S. doi:10.1029/2000JE001408. ISSN 0148-0227.
  8. Malin Space Science Systems Release No. MOC2-950 Mars Global Surveyor 2004-12-24
  9. Io Mountain Database: Ionian Mons
  10. PIA03948: Arsia Mons Mosaic
  11. Արսիա լեռան ստորոտների լուսանկար ՆԱՍԱ/ՌՇԼ-ի կայքում
  12. «Euboea Montes». Gazetteer of Planetary Nomenclature.
  13. Schenk, P.; Hargitai, H. «Euboea Montes». Io Mountain Database. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 30-ին.
  14. «Mountains: Highest Points on Earth». National Geographic Society. Վերցված է 2010 թ․ սեպտեմբերի 19-ին.
  15. «Teide National Park». UNESCO World Heritage Site list. UNESCO. Վերցված է 2013 թ․ հունիսի 2-ին.
  16. Peakbagger.com
  1. Plescia, J. B. (2004). «Morphometric properties of Martian volcanoes». Journal of Geophysical Research. 109 (E3). Bibcode:2004JGRE..109.3003P. doi:10.1029/2002JE002031. ISSN 0148-0227.
  2. Giese, B.; Denk, T.; Neukum, G.; Roatsch, T.; Helfenstein, P.; Thomas, P. C.; Turtle, E. P.; McEwen, A.; Porco, C. C. (2008). «The topography of Iapetus' leading side» (PDF). Icarus. 193 (2): 359–371. Bibcode:2008Icar..193..359G. doi:10.1016/j.icarus.2007.06.005. ISSN 0019-1035. {{cite journal}}: Invalid |display-authors=9 (օգնություն)
  3. Schenk, Paul; Hargitai, Henrik; Wilson, Ronda; McEwen, Alfred; Thomas, Peter (2001). «The mountains of Io: Global and geological perspectives from Voyager and Galileo». Journal of Geophysical Research. 106 (E12): 33201. Bibcode:2001JGR...10633201S. doi:10.1029/2000JE001408. ISSN 0148-0227.
  4. Schenk, P.; Hargitai, H. «Euboea Montes». Io Mountain Database. Վերցված է 2012 թ․ հունիսի 30-ին. {{cite web}}: External link in |work= (օգնություն)
  5. Schmincke, Hans-Ulrich Вулканизм = Volcanism. — 2004. — С. 71. — ISBN 9783540436508(անգլ.) (Ստուգված է 12 փետրվարի 2011)

Արտաքին հղումներ խմբագրել