Անրի Ռենիե

ֆրանսիացի գրող

Անրի Ֆրանսուա Ժոզեֆ դը Ռենիե (ֆր.՝ Henri-François-Joseph de Régnier, դեկտեմբերի 28, 1864(1864-12-28)[2][3][4][…], Օնֆլյոր[1] - մայիսի 23, 1936(1936-05-23)[2][4][5][…], Փարիզ, Ֆրանսիա, թաղված է Պեր Լաշեզ գերեզմանատանը), ֆրանսիացի գրող։ Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ (1911

Անրի Ռենիե
ֆր.՝ Henri de Régnier
Ծննդյան անունֆր.՝ Henri François Joseph de Régnier[1]
Ծնվել էդեկտեմբերի 28, 1864(1864-12-28)[2][3][4][…]
ԾննդավայրՕնֆլյոր[1]
Վախճանվել էմայիսի 23, 1936(1936-05-23)[2][4][5][…] (71 տարեկան)
Վախճանի վայրՓարիզ, Ֆրանսիա
ԳերեզմանՊեր Լաշեզ և Grave of Régnier
Մասնագիտությունգրող, բանաստեղծ, լիբրետիստ, գրական քննադատ և քննադատ
Լեզուֆրանսերեն
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
ԿրթությունՓարիզի Ստանիսլասի քոլեջ
Գրական ուղղություններսիմվոլիզմ
ԱնդամակցությունClub des longues moustaches? և Ֆրանսիական ակադեմիա
Պարգևներ
ԱմուսինՄարի դը Հերեդիա
ԱզգականներJosé-Maria de Heredia?
Изображение автографа
 Henri de Régnier Վիքիպահեստում

Կյանքը և գործունեությունը

խմբագրել

Անրի Ռենիեն ծնվել է 1964 թվականին, Հոնֆլյորում։ Փարիզում սովորել է իրավագիտություն։ 1885 թվականից նրա ստեղծագործությունները տպագրվել են ֆրանսիական և բելգիական ամսագրերում։ 1911 թվականին ընտրվել է Ֆրանսիական ակադեմիայի անդամ։

Ռենիեի «Գալիք օրեր» (1885), «Հանգստացում» (1886), «Լանդշաֆտներ» (1887), «Դիպվածներ», (1888) բանաստեղծությունների ժողովածուներում, որոնք գրված են ռոմանտիկների և պառնասականների, մասամբ Պոլ Վեռլենի ազդեցությամբ, իշխում է նրբագեղ զգացումների լիրիկան, որը հետագայում «Հնագույն և ասպետական բանաստեղծություններ» (1887-1890), «Ինչպես երազում» (1892) ժողովածուներում դառնում է մշուշապատ սիմվոլների ամբողջություն։ Ռենիեն ազատ ոտանավորն օգտագործելով, փորձել է բարեփոխել ֆրանսիական տաղաչափությունը։ Սակայն «Կավե մեդալները» (1900), «Ջրերի քաղաքը» (1902), «Թռչող մաշիկներ» (1906), «Ժամերի հայելին» (1910), «Բոցի հետքեր» (1921) ժողովածուներում վերադարձել է խիստ ձևի ավանդույթներին։ Ռենիեի պոեզիայի և արձակի («Կրկնակի սիրելին», 1900, «Կենդանի անցյալը» (1905), «Վախ սիրո հանդեպ» (1907), «Մեղսագործուհին» (1920), վեպեր, «Երազի սիրահարները» (1924), «Կորսված երջանկություն» (1924), պատմվածքների ժողովածուներ) գլխավոր թեման ժամանակի վաղանցիկությունն է, գեղեցիկ գոյաձևերի փխրունությունը։ Ռենիե ձգտել է վերակենդանացնել 17-18-րդ դարերի էստեթավորված պալատական կենցաղը։ Նրա արձակին բնորոշ են դեկադենտական գեղապաշտությունը և բարոյական անտարբերությունը, սակայն նկատվում է բուրժուական պրակտիցիզմի, շահասիրության, կեղծավորության դատապարտում։

Ստեղծագործություններ

խմբագրել
 
Անրի Ռենիեի նամակը, 1911
  • Les lendemains. Apaisement (1885)
  • Épisodes (1886-1888)
  • Poèmes anciens et romanesques, 2 հ. (1890-1895)
  • Contes à soi-même (1893)
  • Tel qu’en songe (1894, Ինչպես երազում, բանաստեղծություններ)
  • Aréthuse (1895, стихи)
  • Jeux rustiques et divins (1897, բանաստեղծություններ)
  • La canne de jaspe (1897)
  • Le trèfle blanc (1899)
  • La double maîtresse (1900, Կրկնակի սիրահարը, վեպ)
  • Les médailles d’argile (1900, Կավե մեդալներ, բանաստեղծություններ)
  • Les amants singuliers (1901)
  • Figures et caractères (1901)
  • Le bon plaisir (1902, Ըստ թագավորի քմահաճույքի, վեպ)
  • Les vacances d’un jeune homme sage (1903, Համեստ երիտասարդի արձակուրդները, վեպ)
  • Le mariage de minuit (1903, Կեսգիշերային հարսանիք, վեպ)
  • Les rencontres de M. de Bréot (1904, de M. de Bréot-ի հանդիպումները, վեպ)
  • Le passé vivant (1905, վեպ)
  • La sandale ailée, 1903-1905 (1906, բանաստեղծություններ)
  • L’amour et le plaisir (1906)
  • Esquisses vénitiennes (1906)
  • Sujets et paysages (1906)
  • La peur de l’amour (1907)
  • Couleur du temps (1909)
  • Le miroir des heures (1910, բանաստեղծություններ)
  • La cité des eaux (poésie) (1912, բանաստեղծություններ)
  • Contes de France et d’Italie (1912)
  • L’amphisbène (1912, վեպ)
  • Portraits et souvenirs (1913)
  • Le plateau de laque (1913)
  • Romaine Mirmault (1914)
  • La flambée (1915, վեպ)
  • L’illusion héroïque de Tito Bassi (1916, վեպ)
  • 1914-1916, poésies (1918)
  • Histoires incertaines (1919)
  • La pécheresse, histoire d’amour (1920, Մեղավորը, սիրո պատմություն, վեպ)
  • Vestigia flammae (1921)
  • Les bonheurs perdus (1924)
  • Le divertissement provincial. L’entrevue. Proses datées. Baudelaire et les Fleurs du mal (1925)
  • Contes pour chacun de nous (1926)
  • L’escapade (1926)
  • Monsieur d’Armercœur (1927)
  • Le pavillon fermé (1927)
  • Contes vénitiens (1927)
  • L’Altana ou la vie vénitienne (1899-1924), 2 vol. (1928)
  • Flamma tenax, 1922-1928 (1928, բանաստեղծություններ)
  • Lui, ou les femmes et l’amour (1928)
  • Le voyage d’amour ou l’initiation vénitienne (1930)
  • Nos rencontres. Escales en Méditerranée (1930)
  • Choix de poèmes (1931)
  • Airs pour l'écho (1933, բանաստեղծություններ)
  • Lettres diverses et curieuses, écrites par plusieurs à l’un d’entre eux (1933)
  • De mon temps (1933)
  • Le paradis retrouvé, contes choisis (1937)

Ծանոթագրություններ

խմբագրել

Գրականություն

խմբագրել
  • Honnert R. Henri de Régnier։ son oeuvre, portrait et autographe. Paris։ La Nouvelle Revue Critique, 1923
  • Lowell A. Six French poets; studies in contemporary literature. Freeport։ Books for Libraries Press,1967
  • Maurin M. Henri de Régnier, le labyrinthe et le double. Montréal։ Les Presses de l’Université de Montréal, 1972
  • Schmidt G. Henri de Régnier als Erzähler. Meisenheim am Glan։ Hain, 1976
  • Essawy G. Henri de Régnier romancier du psychologique au narratif à la recherche d’un moi et d’un amour perdus. Lille։ Université de Lille III, 2000
  • Волошин М. Анри де Ренье// Он же. Лики творчества. Л.։ Наука, 1988, с.54-69 (Литературные памятники)
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։  
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Անրի Ռենիե» հոդվածին։