Անուշ Բաբաջանյան
Անուշ Բաբաջանյան, հայ ֆոտոլրագրող և «4Plus» կանանց լուսանկարչական միության հիմնադիր։ Նա առավել հայտնի է Կովկասի հակամարտությունների գոտիների մասին իր փաստագրական նյութերով։
Կենսագրություն խմբագրել
Անուշ Բաբաջանյանը սովորել է Կովկասյան մեդիա համալսարանում[1]։ 2005 թվականին Բաբաջանյանն ավարտել է Ռուբեն Մանգասարյանի կազմակերպած «World Press Photo» լուսանկարչության դասընթացը[2], իսկ 2006 թվականին՝ Բուլղարիայի ամերիկյան համալսարանի զանգվածային հաղորդակցության բաժինը[3]։
Գործունեություն խմբագրել
Ուսումն ավարտելուց հետո Բաբաջանյանն աշխատել է Հայաստանում որպես կապալառու BBC մոնիտորինգային ծառայությունում, որից հետո դարձել է անկախ ֆոտոլրագրող[3]։
2008 թվականից Բաբաջանյանն սկսել է Երևանի փողոցներում լուսանկարել կանանց, որոնք աչքի էին ընկնում իրենց վառ ու անզուսպ հագուստով։ Դա վերածվեց մի նախագծի, որը նա անվանեց Ինլանդիշ նեոգալիզմ, օգտագործելով այն արտասովոր բառի փոխարեն, որտեղ նա ուսումնասիրել է, թե ինչպես է դրսևորվում կանանց ներքին կյանքը նրանց արտաքին աշխարհում[1]։
2009 թվականին Բաբաջանյանը սկսել է Գյումրիի երկրաշարժից փրկվածների մասին փաստագրական նախագիծը։ Անգամ քսան տարի անց մոտ 4000 ընտանիք ապրում էր մետաղյա ինքնաշեն տնակներում, որոնք կոչվում էին դոմիկներ, որոնք էլեկտրականություն կամ ջուր չունեին և այնքան խարխլված էին, որ մեկ այլ ցնցում կփշրեր դրանք։ 2009 թվականի դեկտեմբերին Երևանում ցուցադրվել են նրա լուսանկարները[4]։
Բաբաջանյանը 2013 թվականին համահիմնել է «4Plus» կանանց լուսանկարչական միությունը[2]։ Մայր Հայաստանը ցուցահանդեսը «4Plus»-ի և տասը լուսանկարիչների հետ համատեղ առաջին նախագծերից էր։ Ոգեշնչված և հակադրվելով Երևանի Հաղթանակի զբոսայգում գտնվող Մայր Հայաստանի արձանին, որը խորհրդանշում էր ակնածանքը կանանց հանդեպ, տասը հավաքածուներից յուրաքանչյուրը բացահայտել է երկրի կանանց առջև ծառացած տարբեր խնդիրներ։ Բաբաջանյանը նաև սկսել է երկարաժամկետ ծրագիր, որը փաստում է հայ կանանց արտագնա աշխատանքի մեկնումը Թուրքիա[5]։
2016 թվականին Բաբաջանյանը սկսել է նախագիծ՝ վավերագրելու սիրիական քաղաքացիական պատերազմից Երևան փախած սիրիահայերի փորձառությունները։ Թեև Հայաստանի կառավարությունն արագորեն գործեց փախստականներին քաղաքացիություն տալու համար, նրանց տնտեսական վիճակը մնաց անկայուն՝ թե՛ աշխատատեղերի, թե՛ պաշտոնական բնակարանների պակասի պատճառով։ Բաբաջանյանի լուսանկարները ցույց են տվել փախստականների կենցաղային կյանքը։ Մասնավորապես, նա ցույց է տվել այն կարևոր արտեֆակտները, որոնք նրանք բերել են իրենց հետ՝ հիշելու իրենց նախորդ կյանքը[6]։ Նա Ջոն Սթենմեյերի և Սերա Աքջանի հետ միասին սկսել է Կամրջող պատմություններ՝ լուսանկարչական ուսուցման ծրագիր թուրքերի և հայերի համար, որպեսզի նկարեն և կիսվեն իրենց առօրյա կյանքով Instagram-ում՝ իրենց ժողովուրդների միջև փոխըմբռնումը խթանելու համար[7]։
2017 թվականին Բաբաջանյանը ճանապարհորդել է Փղոսկրի Ափ, որտեղ փաստել է երկվորյակների առեղծվածային ուժերի հանդեպ մարդկանց հավատը։ Միանման հագնված քույր-եղբայրները աղաղակում էին մզկիթների մոտ, իսկ անցորդները օրհնության դիմաց նրանց փող էին տալիս։ Աբիջանում ֆոտոշարք է ցուցադրվել[8]։ Նա նաև նկարահանվել է Լևիսոն Վուդի Ռուսաստանից Իրան հեռուստածրագրում, որտեղ նրան ուղղորդել է դեպի Լեռնային Ղարաբաղ[9]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Claire Voon (2016 թ․ սեպտեմբերի 19). «The Street Style of Armenian Women». Hyperallergic. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 9-ին.
- ↑ 2,0 2,1 Karine Vann (2016 թ․ հուլիսի 26). «Empowering Women Through Photography». Picsart. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 9-ին.
- ↑ 3,0 3,1 Alessia Glaviano (2017 թ․ հունիսի 6). «Anush Babajanyan • Portfolio». Vogue. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 10-ին.
- ↑ Liana Aghajanian (2009 թ․ դեկտեմբերի 20). «Culture Vulture: Photojournalist Anush Babajanyan». Ianyan Mag. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 10-ին.
- ↑ Emily Thompson (2016 թ․ փետրվարի 22). «Photojournalists Changing The Image Of Women In Armenia». Radio Free Europe. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 10-ին.
- ↑ Jordan G. Teicher (2017 թ․ հունիսի 27). «After a Century, Syrian Refugees Return to Armenia». The New York Times. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 9-ին.
- ↑ James Estrin (2017 թ․ հունվարի 24). «Building Bridges Between Turkey and Armenia». The New York Times. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 10-ին.
- ↑ Maanvi Singh (2017 թ․ նոյեմբերի 25). «PHOTOS: People Think The Twins Of Abidjan Can Make A Wish Come True». NPR. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 9-ին.
- ↑ «From Russia to Iran: Crossing the Wild Frontier». Bradfordzone. 2017 թ․ սեպտեմբերի 4. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 30-ին. Վերցված է 2017 թ․ դեկտեմբերի 10-ին.