Անատոլի Շիյան

Անատոլի Շիյան (ուկրաիներեն՝ Шиян Анатолій Іванович, մարտի 23 (ապրիլի 5), 1906, Բորիսովկա, Grayvoronsky Uyezd, Կուրսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - մայիսի 6, 1989(1989-05-06), Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի գրող, դրամատուրգ, հրատարակիչ։

Անատոլի Շիյան
Ծնվել է	մարտի 23 (ապրիլի 5), 1906
Ծննդավայր	Բորիսովկա, Grayvoronsky Uyezd, Կուրսկի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	մայիսի 6, 1989(1989-05-06) (83 տարեկան)
Վախճանի վայր	Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Բայկովո գերեզմանատուն
Մասնագիտություն	գրող
Լեզու	ռուսերեն
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ
Անդամակցություն	Ուկրաինայի գրողների ազգային միություն
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ	և

Կենսագրություն

Անատոլի Շիյանը ծնվել է 1906 թվականին Բելգորոդշչինայի մարզի Բորիսովկա գյուղում, գյուղացու ընտանիքում։ 1924 թվականից աշխատել է որպես սանիտար, ապա Բորիսովկայի հիվանդանոցում եղել է դեղավաճառ։ 1925-1929 թվականներին սովորել է Կիևի անտառատեխնիկական ինստիտուտում։ 1928 թվականին տպագրվել է «Մոլոդնյակ» ամսագրում։ Եղել է Ուկրաինայի գրողների կոմերիտմիության «Մոլոդնյակ» գրական կազմակերպության անդամ։ Հայրենական պատերազմի տարիներին եղել է զինվորական թղթակից։ 1943 թվականից եղել է Խորհրդային Միության հերոս Ալեքսանդր Սաբուրովի պարտիզանական միավորման կազմում։ Կիևում բնակվել է գրողների համար նախատեսված «Ролит» տանը։

Մահը

Մահացել է 1989 թվականին։ Թաղված է Կիևի Բայկովե գերեզմանատանը։

Ստեղծագործություններ

• «Չեմ հանձնվում», 1942
• «Իսկական երջանկություն», 1948
• «Կազաչոկը», 1949
• «Հաղթողները», 1950
• «Մարիանա»
• «Մայիսյան գիշերներ», 1953
• «Արագիլներ», 1957
• «Մագիստրալ», 1934
• «Ամպրոպ», 1936

Կինոսցենարներ

«Ամպրոպ» վեպի և «Կոտիգորոշեկ» հեքիաթի սյուժեներով Ալեքսանդր Դովժենկոյի անվան կինոստուդիայում նկարահանվել են գեղարվեստական ֆիլմեր։

Պարգևներ

• Անդրեյ Գոլովկոյի անվան գրական մրցանակ, 1980
• Հայրենական պատերազմի շքանշան
• Կարմիր աստղի շքանշան
• Չեխոսլովակիայի «Մարտական խաչ» մեդալ

Հիշատակ

Կիևում գործում է գրողի տուն-թանգարանը։

Արտաքին հղումներ

• Անատոլի Շիյան
• Անատոլի Իվանովիչ Շիյան Արխիվացված 2016-06-03 Wayback Machine