Ալֆրեդո Կազելլա
Ալֆրեդո Կազելլա (իտալ.՝ Alfredo Casella), (հուլիսի 25, 1883[1][2][3][4][5], Թուրին, Իտալիա[1] - մարտի 5, 1947[1][2][3][4][5], Հռոմ, Իտալիա[1]), իտալացի կոմպոզիտոր, դաշնակահար, դիրիժոր, երաժշտագետ։ Հռոմի «Մանտա Չեչիլիա» ակադեմիայի պրոֆեսոր (1915)։
| Ալֆրեդո Կազելլա | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հուլիսի 25, 1883[1][2][3][4][5] Թուրին, Իտալիա[1] |
| Երկիր |  Իտալիա.svg){kind=small} Իտալիայի թագավորություն |
| Մահացել է | մարտի 5, 1947[1][2][3][4][5] (63 տարեկանում) Հռոմ, Իտալիա[1] |
| Ժանրեր | օպերա և սիմֆոնիա |
| Մասնագիտություն | կոմպոզիտոր, դաշնակահար, դիրիժոր, երաժշտագետ |
| Գործիքներ | դաշնամուր |
| Գործունեություն | 1926-1986 |
| Աշխատավայր | Սանտա Չեչիլիայի ազգային ակադեմիա և Փարիզի երաժշտության ու պարի բարձրագույն դպրոց |
| Կրթություն | Փարիզի երաժշտության ու պարի բարձրագույն դպրոց |
| Անդամակցություն | Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա |
| Alfredo Casella Վիքիպահեստում | |
1917 թվականին Հռոմում հիմնադրել է Ազգային երաժշտության ընկերություն (1923 թվականից՝ Նոր երաժշտության կորպորացիա)։ Երաժշտության մեջ մոդեռնիզմի և նեոկլասիցիզմի ջատագովներից է։
Գրել է օպերաներ («Օձ կինը», «Հեքիաթ Օրփեոսի մասին», երկուսն էլ բեմադրվել են 1932 թվականին), բալետներ, սիմֆոնիաներ, դաշնամուրային նվագադարձություններ, երաժշտագիտական աշխատություններ։
1952 թվականից Նեապոլում անցկացվում են դաշնակահարների Կազելլայի անվան միջազգային մրցույթներ։
Բովանդակություն
Բեմական երաժշտություններ և օպերաներԽմբագրել
- Il convento veneziano (1912-1913)
- Notte di maggio (Մայիսյան գիշեր)
- La Giara, Op. 41 (1924)
- La Donna Serpente, Op. 50 (1928-1931)
- La Favola d'Orfeo, Op. 51 (1932)
- Il Deserto Tentato, Op. 60 (1937)
- La Camera dei Disegni (Balletto per Fulvia)
- La Rosa del Sogno, Op. 67 (1943)
ԴաշնամուրԽմբագրել
- Pavane op.1 (1902)
- Variazioni su una ciaccona op.3 (1903)
- Toccata op.6 (1904)
- Sarabande op.10 (1908)
- Berceuse triste, op.14 (1909)
- Barcarola (1910)
- Nove pezzi, op.24 (1915)
- Pagine di guerra, 4 film musicali pour piano à quatre mains (1915-Orchestré en 1918)
- Pupazzetti, 5 pièces faciles pour piano à quatre mains (1916)
- Sonatine en trois mouvements, op.28 (1916)
- A notte alta, op.30 (1917)
- Deux contrastes, op.31 (1916)- (1918)
- Cocktail's dance (1918)
- Inezie, op.32 (1918)
- 11 Pezzi infantili, op.35 (1920)
- Deux ricercare sur le nome de B-A-C-H, op.52 (1932)
- Sinfonia, arioso e toccata op.59 (1936)
- 6 études op.70 (1942-1944)
- Trois Pieces pour Pianola, avant 1921
Կամերային երաժշտությունԽմբագրել
- Barcarolle et scherzo pour flûte et piano op.4 (1903)
- Sonate nº 1 pour violoncelle et piano op.8 (1906)
- Cinq pièces pour quatuor à cordes op.34 (1920)
- Scarlatiana, Divertimento sur une musique de Domenico Scarlatti pour piano et petit orchestre. (1926)
- Sonate nº 2 en do majeur pour violoncelle et piano op.45 (1926)
- Trio pour violon, violoncelle et piano op.62 (1938)
- Sonate pour harpe op.68 (1943)
- Siciliana e Burlesca pour flûte et piano
ԳրականությունԽմբագրել
- Богоявленский С. Итальянская музыка первой половины XX века: Очерки. Л., Музыка, 1986.- 144 с.
- Theodore Baker et Nicolas Slonimsky (trad. Marie-Stella Pâris, préf. Nicolas Slonimsky), Dictionnaire biographique des musiciens [« Baker's Biographical Dictionnary of Musicians »], t. 1 : A-G, Paris, Robert Laffont, coll. « Bouquins », 1995 (réimpr. 1905, 1919, 1940, 1958, 1978), 8e éd. (1re éd. 1900), 4728 p. (ISBN 2-221-06510-7), էջ 695
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 German National Library, Berlin State Library, Bavarian State Library et al. Record #119362112 // Gemeinsame Normdatei — 2012—2016.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 data.bnf.fr: տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 SNAC — 2010.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 International Music Score Library Project — 2006.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Brockhaus Enzyklopädie
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 156)։ 
|