«Ալվան ծաղիկը» (ռուս.՝ «Аленький цветочек»), գեղարվեստական ֆիլմ-հեքիաթ, որը նկարահանվել է 1977 թվականին ռեժիսոր Իրինա Պովոլոցկայայի կողմից[1][2][3] Մաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիայում։ Ֆիլմը նկարահանվել է Սերգեյ Ակսակովի համանուն հեքիաթի հիման վրա[4]։

Ալվան ծաղիկը
ռուս.՝ Аленький цветочек
Տեսակկինոնկար
Ժանրֆիլմ-հեքիաթ և գրական ստեղծագործության էկրանավորում
Հիմնված էԵդեմական ծաղիկը
ՌեժիսորԻրինա Պովոլոցկայա
ՍցենարիստՆատալյա Ռյազանցևա
ԵրաժշտությունԷդիսոն Դենիսով
ՕպերատորԱլեքսանդր Անտիպենկո
Երկիր ԽՍՀՄ
Լեզուռուսերեն
ԸնկերությունՄաքսիմ Գորկու անվան կինոստուդիա
Տևողություն65 րոպե
Թվական1977 և օգոստոսի 25, 1978

Սյուժե

խմբագրել

Վաճառական պատրաստվում է մեկնել հեռավոր երկրներ և մեկնելուց առաջ իր երեք դուստրերին հարցնում է, թե ինչ նվերներ բերի նրանց։ Ավագները խնդրում են թանկարժեք հագուստներ և զարդեր, իսկ կրտսերը՝ Ալյոնուշկան, ուզում է ալվան ծաղիկ, որից գեղեցիկը չկա ամբողջ աշխարհում։ Ալվան ծաղիկ որոնելու ընթացքում սիրող հայրը հայտնվում է քիչ բնակեցված (ընդամենը երեք կենդանի հոգիներ) կղզում, որտեղ գտնում է պահանջվող նվերը, պոկում այն, սակայն դրանով արժանանում է նրա տիրոջ՝ անտառային հրեշի զայրույթին։ Սակայն իմանալով ծաղիկը պոկելու պատճառը՝ նա խղճում է ու ասում, որ վաճառականը կրկին գա իր մոտ։ Նա ցանկանում է հրաժեշտ տալ իր դուստրերին, բայց երբ հերթը հասնում է Ալյոնկային, նա խորամանկությամբ հորից վերցնում է հրաշք մատանին և ինքն է գնում կղզի։

Կղզում միայն անտառ է, լիճ ու հսկայական պալատ, որտեղ տարիներով մեկուսի կյանք է վարում տարօրինակ ու հանելուկային մի կին, իսկ նրա մոտ ապրում է փնթփնթան ու ճշմարտախոս ծերունի սպասավորը։ Նրանք երկուսն էլ հիշում են վաղեմի կյանքը՝ «դիմակահանդեսներով ու հրավառություններով», իսկ սպասավորն էլ բազմիցս ակնարկում է իր ընկերուհուն, որ հենց նա է կախարդել իրենց երիտասարդ արքայազնին։ Իմաստուն ճգնավորի ողբերգականությունն ու խորհրդավորությունը և բարեսիրտ ծերունու հոգատարությունը հուզում են Ալյոնուշկային, և նա մնում է պալատում՝ ավելի մոտիկից ճանաչելով կղզու տիրոջը՝ մամուռով պատված հրեշին՝ բարի սրտով ու զգայուն հոգով։ Նրանք սիրահարվում են միմյանց։ Չնայած ավագ ընկերուհու խնդրանքներին՝ փախչել այնտեղից, աղջիկը չի համաձայնում և որոշում է այցելել միայն հորը և քույրերին։ Վերջիններս ցանկանում են նրան պահել տանը, սակայն աղջիկը վերադառնում է կղզի և ազատում է իր սիրելիի անեծքից։ Պարզվում է, որ նա արքայազն է, այդ երկրի ղեկավարը։ Ճգնավոր կինը հեռանում է իր սիրելիներին՝ սիրամարգի և կրիայի հետ, և նրա հետ գնում է նրա սպասավորը՝ ասելով, որ այստեղ առանց իրեն էլ կապրեն, իսկ ինքը նրան չի թողնի, մինչև «նրա բարի սիրտը չվերադառնա»։

Դերերում

խմբագրել
  • Մարինա Իլիչյովա-Ռիժակովա – Ալյոնա, Երոֆեիչի կրտսեր դուստրը
  • Ալեքսանդր Աբդուլովհրեշ/արքայազն
  • Լև Դուրովը – Երոֆեիչ, Արինայի, Ակուլինայի և Ալյոնայի հայրը, վաճառական
  • Օլգա Տոկարևա – Արինա, Երոֆեիչի ավագ դուստրը (լուսագրերում՝ Օլգա Կորիտկովսկայա)
  • Ելենա Վոդոլազովա – Ակուլինա, Երոֆեիչի միջնեկ դուստրը
  • Ալլա Դեմիդովա – կախարդ
  • Ալեքսեյ Չերնով – ծերունի
  • Վալենտին Գնեուշև – Եգորկա
  • Դմիտրի Պոկրովսկի – պահնորդ/մարդ գյուղում (լուսագրերում նշված չէ)
  • Վալերի Գարկալին – տղա գյուղում (լուսագրերում նշված չէ)
  • Վադիմ Ուրյուպին – էպիզոդ (լուսագրերում նշված չէ)

Նկարահանող խումբ

խմբագրել
  • Սցենարի հեղինակ՝ Նատալյա Ռյազանցևա
  • Ռեժիսոր՝ Իրինա Պովոլոցկայա
  • Օպերատոր՝ Ալեքսանդր Անտիպենկո
  • Նկարիչ՝ Կոնստանտին Զագորսկի
  • Կոմպոզիտոր՝ Էդիսոն Դենիսով
  • Դիրիժոր՝ Յուրի Նիկոլաևսկի

Երաժշտություն

խմբագրել

Ֆիլմի ստեղծման աշխատանքներին մասնակցել է ժողովրդական երաժշտություն համույթը Դ․ Պոկրովսկու ղեկավարությամբ։

Տես նաև

խմբագրել

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Режиссер фильмов о Чернобыле Сергиенко рассказал, о чем все молчали
  2. «Грузинское кино, классическая музыка и лекции о выборе профессии: строим планы на выходные». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 30-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 26-ին.
  3. «Приключения купца в поисках аленького цветочка покажут в кинотеатре «Вымпел»». Արխիվացված է օրիգինալից 2021 թ․ հունվարի 31-ին. Վերցված է 2021 թ․ հունվարի 26-ին.
  4. Ֆիլմի լուսագրերում նշված է՝ «Գեղեցկուհու և հրեշի մասին հեքիաթի մոտիվներով»։
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալվան ծաղիկը (ֆիլմ)» հոդվածին։