Ալեքսանդր Անդրեևիչ Բոբրովսկի (ռուս.՝ Александр Андреевич Бобровский, հոկտեմբերի 8, 1922(1922-10-08), Ranenburg Uyezd, Ռյազանի նահանգ, Խորհրդային Ռուսաստան - նոյեմբերի 7, 1956(1956-11-07), Հունգարիա), Խորհրդային բանակի կապիտան, 1956 թվականին խորհրդային զորքերի կողմից Հունգարական հեղափոխության ճնշման մասնակից, Սովետական Միության հերոս (1956)։

Ալեքսանդր Բոբրովսկի
հոկտեմբերի 8, 1922(1922-10-08) - նոյեմբերի 7, 1956(1956-11-07) (34 տարեկան)
ԾննդավայրRanenburg Uyezd, Ռյազանի նահանգ, Խորհրդային Ռուսաստան
Մահվան վայրՀունգարիա
ԳերեզմանԼիչակիվ գերեզմանատուն
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ
Կոչումկապիտան
Մարտեր/
պատերազմներ
Հայրենական մեծ պատերազմ և Հունգարական հեղափոխություն
Պարգևներ
Խորհրդային Միության հերոս,
, Լենինի շքանշան, Կարմիր Աստղի շքանշան, «Մարտական ծառայությունների» մեդալ, «Կովկասի պաշտպանության համար» մեդալ, «1941-1945 թթ. Հայրենական մեծ պատերազմում Գերմանիայի դեմ տարած հաղթանակի համար» մեդալ և «Խորհրդային բանակի և նավատորմի 30-ամյակի» հոբելյանական մեդալ

Կենսագրություն խմբագրել

Ալեքսանդր Բոբրովսկին ծնվել է 1922 թվականի հոկտեմբերի 8-ին Ռուսաստանի Ռյազանի նահանգի Ռանենբուրգի շրջանի Լոմովոե գյուղում (ներկայում՝ Չապլիգինսկի շրջան, Լիպեցկի մարզ), գյուղացու ընտանիքում։ Ստացել է ոչ լրիվ միջնակարգ կրթություն։ 1940 թվականին զորակոչվել է Բանվորագյուղացիական Կարմիր բանակ։ 1941 թվականին Բալաշով քաղաքում ավարտել է օդաչուների ռազմական ավիացիոն դպրոցը։ Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) գործողությունների տարիներին նախ ծառայել է Հյուսիսկովկասյան ռազմական շրջանի պահեստային ավիագնդում, ապա այլ զորամասերում։ 1945 թվականից անդամակցել է Կոմունիստական կուսակցությանը։ 1950-ական թվականներին Ալեքսանդր Բոբրովսկին ծառայել է խորհրդային բանակի հատուկ կորպուսում, որ գտնվում էր Հունգարիայի Ժողովրդական Հանրապետության տարածքում։ 1956 թվականի նոյեմբերին կապիտան Ալեքսանդր Բոբրովսկին եղել է 177-րդ գվարդիական ռմբակոծիչ ավիադիվիզիայի 880-րդ գվարդիական ռմբակոծիչ ավիագնդի էսկադրիլիայի հրամանատար։ Աչքի է ընկել 1956 թվականի Հունգարական հեղափոխության ճնշման ժամանակ[1]։

1956 թվականի նոյեմբերի 7-ին Ալեքսանդր Բոբրովսկին՝ որպես Իլ-28 ռմբակոծիչի անձնակազմի հրամանատար, կատարել է ռազմական առաջադրանքը՝ լուսանկարել հունգարական ռազմական գործարանները։ Ինքնաթիռում նրա հետ միասին գտնվել են նաև ղեկապետ, գվարդիայի կապիտան Դմիտրի Կարմիշինը և ռադիստ ավագ լեյտենանտ Վլադիմիր Յարցևը։ Առաջադրանքը կատարելուց հետո՝ օդանավակայան վերադառնալու ճանապարհին, նրանց ինքնաթիռն Չեպել կղզու մոտ ենթարկվել է զենիթային գնդակոծման և ընկել։ Անձնակազմի բոլոր անդամները զոհվել են։ Բոբրովսկու, Յարցևի ու Կարմիշինի մարմինները տեղափոխվել են ԽՍՀՄ և թաղվել Ուկրաինական ԽՍՀ Լվով քաղաքի Լիչակովի գերեզմանատանը[1]։

ԽՍՀՄ Գերագույն խորհրդի նախագահության՝ 1956 թվականի դեկտեմբերի 18-ի հրամանով ռազմական պարտքի կատարման ժամանակ ցուցաբերած արիության ու խիզախության համար գվարդիայի կապիտան Ալեքսանդր Բոբրովսկուն հետմահու շնորհվել է Սովետական Միության հերոսի կոչում։ Նրան շնորհվել են նաև Լենինի շքանշան և մեդալներ[1]։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. 1,0 1,1 1,2 «Ալեքսանդր Բոբրովսկին «Երկրի հերոսները» կայքում». warheroes.ru. Վերցված է 29 հոկտեմբերի, 2016-ին.

Գրականություն խմբագրել

  • Герои Советского Союза: Краткий биографический словарь / Пред. ред. коллегии И. Н. Шкадов. — М.: Воениздат, 1987. — Т. 1 /Абаев — Любичев/. — 911 с. — 100 000 экз. — ISBN отс., Рег. № в РКП 87-95382.
  • Дорогой славы и бессмертия. — Воронеж, 1966.