Ազգային զարգացման և բարեփոխումների հանձնաժողով

Constituent Department of the State Council, պետական մարմին
Մասն է	State Council of the People's Republic of China
Ստեղծում	Մարտ 2003
Կազմակերպության ղեկավարի պաշտոն	Minister in Charge of the National Development and Reform Commission
Երկիր	Չինաստան
Տեղակայված է	Yuetan South Street
Իրավասությունը տարածվում է	Չինաստան
Դուստր ընկերություն	State Information Center of China, National Food and Strategic Reserves Administration, National Energy Administration, National Data Administration, Academy of Macroeconomic Research, Q97349686
Գլխամասի վայր	Պեկին
Աշխատակիցներ	890
Նախորդողը	Q10872011, National Planning Commission of the People's Republic of China, State Economic and Trade Commission
Պաշտոնական կայք	www.ndrc.gov.cn
Կազմված է	Q48889999, Q48927560, Central Regional Coordinated Development Leading Group, Q121912666

Ազգային զարգացման և բարեփոխումների հանձնաժողովը (չին․՝ 中华人民共和国国家发展和改革委员会) Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության Պետական խորհրդի երրորդ գործադիր վարչությունն է, որը գործում է որպես մակրոտնտեսական կառավարման գործակալություն։ Ստեղծվելով որպես Պետական պլանավորման հանձնաժողով՝ ԱԶԲՀ-ն ունի լայն վարչական և պլանային վերահսկողություն Չինաստանի տնտեսության վրա և ունի «մինի-պետական խորհուրդ» լինելու համբավ^[1]։

Պատմություն

Մարմինն առաջին անգամ ստեղծվել է 1952 թվականի նոյեմբերին որպես Կենտրոնական ժողովրդական կառավարության Պետական պլանավորման հանձնաժողով։ 1954 թվականին այն վերածվել է Չինաստանի Ժողովրդական Հանրապետության պետական պլանավորման հանձնաժողովի։ ԱԶԲՀ-ի գործառույթներն են ուսումնասիրել և մշակել տնտեսական և սոցիալական զարգացման քաղաքականություն, պահպանել տնտեսական զարգացման հավասարակշռությունը և ուղղորդել մայրցամաքային Չինաստանի տնտեսական համակարգի վերակազմավորումը^[2]։

1998 թվականի մարտին հանձնաժողովը վերանվանվել է Պետական զարգացման պլանավորման հանձնաժողովի։ 2003 թվականի մարտին այն կրկին վերանվանվել է իր ներկայիս անունով՝ Ազգային զարգացման և բարեփոխումների հանձնաժողով^[փա՞ստ]:

2008 թվականին ԱԶԲՀ-ն հրապարակել է մի շարք քաղաքականություններ, որոնք նախատեսված են Չինաստանի կենտրոնական շրջանների տնտեսությունների հետագա զարգացման համար՝ համահունչ տարածաշրջանային զարգացումը հավասարակշռելու Հու-Վենի վարչակազմի ջանքերին^[3]։

2017 թվականին ԱԶԲՀ-ն հայտարարել է Չինաստանի ածխածնի արտանետումների առևտրի ազգային համակարգի ստեղծման մասին^[4]։

Մինչև 2018 թվականը այն պատասխանատու էր նաև Չինաստանի հակամենաշնորհային օրենքի կիրարկման համար, սակայն այս գործառույթը փոխանցվել է Շուկայի կարգավորման պետական վարչությանը։ 2015 թվականի փետրվարին ԱԶԲՀ-ն ավարտել է Քուալքոմի նկատմամբ հետաքննությունը՝ պարզելով, որ վերջինս խախտում է հակամենաշնորհային օրենքը՝ անհիմն պահանջներ դնելով արտոնագրման համար^[5]։ Քուալքոմը տուգանվել է 975 միլիոն ԱՄՆ դոլարին համարժեք գումարով^[5]։

Նաև 2018-ին ԱԶԲՀ-ի կլիմայական քաղաքականության մշակման գործառույթները փոխանցվել են նորաստեղծ Էկոլոգիայի և շրջակա միջավայրի նախարարությանը^[6]։

2020 թվականի դեկտեմբերի 19-ին ԱԶԲՀ-ն հրապարակել է ազգային անվտանգության նկատառումներով օտարերկրյա ներդրումների վերանայման կանոնները^[7]^[8]։ Կանոնները թույլ են տալիս պետական մարմիններին «նախադիտել, մերժել և պատժել օտարերկրյա ներդրումային գործունեությունը այն ոլորտներում, որոնք կարևոր են համարվում ազգային անվտանգության համար»^[8]։ 2021 թվականի հոկտեմբերին ԱԶԲՀ-ն հրապարակել է կանոններ, որոնք սահմանափակում են մասնավոր կապիտալը «նորությունների հավաքման, խմբագրման, հեռարձակման և բաշխման գործում»^[9]։

2023 թվականի սեպտեմբերի 4-ին ԱԶԲՀ-ն հայտարարել է, որ ստեղծել է Մասնավոր Տնտեսության Զարգացման Բյուրո՝ երկրի մասնավոր տնտեսությունը վերահսկելու, ինչպես նաև մասնավոր բիզնեսների հետ կանոնավոր հաղորդակցություն հաստատելու նպատակով^[10]։

Գործառույթներ

ԱԶԲՀ-ն Չինաստանի հիմնական մակրոտնտեսական վերահսկողության հաստատությունն է, ինչպես նաև Պետական խորհրդի բարձրագույն կազմակերպությունը՝ տնտեսական քաղաքականության մշակման հետ կապված հարցերում^[11]։ Այն վերահսկում է Չինաստանի պլանավորման համակարգը, ներառյալ Չինաստանի հնգամյա պլանների մշակումը^[12]։ ԱԶԲՀ-ն պատասխանատվություն է կրում տնտեսական թիրախների, գնային քաղաքականության, շուկայական քաղաքականության, մատակարարման կողմի կառուցվածքային բարեփոխումների, արտասահմանյան ներդրումների, ներքին ներդրումային քաղաքականության, տարածաշրջանային զարգացման ռազմավարությունների, արդյունաբերական զարգացման ռազմավարությունների, խոշոր ենթակառուցվածքային նախագծերի, սպառման քաղաքականության, նորարարության վրա հիմնված զարգացման, գիտական և տեխնոլոգիական ոլորտներում ենթակառուցվածքների, բարձր տեխնոլոգիական արդյունաբերությունների, սոցիալական զարգացման, հիմնական հանրային ծառայություններ և սոցիալական զարգացման համար^[12]։ ԱԶԲՀ-ի պատասխանատվությունը խոշոր ենթակառուցվածքների համար նախատեսված է կանխելու տնտեսությունը չափազանց տաք կամ սառը դառնալը, ինչպես նաև լուծելու Չինաստանի գերարտադրողականությունը այնպիսի ոլորտներում, ինչպիսիք են ալյումինը, երկաթը, պողպատը և էներգետիկան^[11]։ ԱԶԲՀ-ն նաև հիմնական պետական գործակալություններից է, որը պատասխանատու է չինական սոցիալական վարկային համակարգի տվյալների հավաքագրման համար^[13]։

ԱԶԲՀ-ն աշխատում է այլ գերատեսչությունների հետ՝ քաղաքականություն մշակելու համար։ Այն աշխատում է Առևտրի նախարարության հետ ազգային մակարդակով օտարերկրյա ներդրումների և հատուկ տնտեսական գոտիների բացասական ցուցակների մշակման ուղղությամբ։ Այն աշխատում է Առողջապահության ազգային հանձնաժողովի հետ՝ հետազոտելու ժողովրդագրական միտումները և մշակում բնակչության վերաբերյալ քաղաքականություն^[12]։

ԱԶԲՀ-ն ղեկավարում է մի քանի առաջատար խմբեր՝ Գլխավոր գրասենյակում, ներառյալ Ազգային պաշտպանության մոբիլիզացման հանձնաժողովը, Արևմտյան զարգացման պետական խորհրդի առաջատար խումբը և Չինաստանի հյուսիս-արևելքում հին արդյունաբերական բազաների վերակենդանացման պետական խորհրդի առաջատար խումբը^[12]։ Այն նաև հյուրընկալում է Պետական խորհրդի առաջատար խմբի՝ «Գոտի և ճանապարհ» նախաձեռնության խթանման համար, Պեկին-Տյանցզին-Հեբեյ շրջանի համակարգված զարգացման առաջատար խմբին, Յանցզի գետի տնտեսական գոտու զարգացմանն աջակցող առաջատար խմբին, Գուանդոնգ-Հոնկոնգ-Մակաո Մեծ ծոցի տարածքի զարգացմանն աջակցող առաջատար խմբին և Հայնանում բարեփոխումների համապարփակ խորացման և բացման խթանման առաջատար խմբին։ Դրանք գլխավորում է առաջին կարգի փոխվարչապետը, ընդ որում ԱԶԲՀ-ի նախագահը սովորաբար գրասենյակի տնօրենն է^[12]։

ԱԶԲՀ-ի Սոցիալական զարգացման բաժինը պլանավորման դեր ունի մշակութային արդյունաբերություններում, ներառյալ սպորտը, զբոսաշրջությունը և զանգվածային լրատվության միջոցները^[14]։

Նախարարների ցուցակ

Պաշտոնապես, ԱԶԲՀ-ի նախագահի թեկնածուն առաջադրվում է Պետական խորհրդի վարչապետի կողմից, որն այնուհետև հաստատվում է Ազգային Ժողովրդական Կոնգրեսի կամ նրա մշտական հանձնաժողովի կողմից և նշանակվում նախագահի կողմից^[15]։ Հանձնաժողովը 2023 թվականի մարտից գլխավորում է Չժեն Շանջեն։


	Անուն	Գրասենյակ	Ստանձնել է պաշտոնը	Հեռացել է	Ղեկավար
1	Գաո Գան	Կենտրոնական ժողովրդական կառավարության պետական պլանավորման հանձնաժողովի նախագահ	1952 թվականի նոյեմբեր	1954 թվականի օգոստոս	Անկախ վարչապետ Չժոու Էնլայից
2	Լի Ֆուչուն	Պետական պլանավորման հանձնաժողովի պատասխանատու նախարար	1954 թվականի սեպտեմբեր	1975 թվականի հունվար	Չժոու Էնլայ
3	Յու Քյուլի		1975 թվականի հունվար	Օգոստոս 1980 թ	Չժոու Էնլայ Հուա Գուոֆեն
4	Յաո Յին		Օգոստոս 1980 թ	1983 թվականի հունիս	Չժաո Ցիյան
5	Սոն Պին		1983 թվականի հունիս	1987 թվականի հունիս	Չժաո Ցիյան
6	Յաո Յին		1987 թվականի հունիս	1989 թվականի դեկտեմբեր	Չժաո Զիյան Լի Պեն
7	Զոու Ջիահուա		1989 թվականի դեկտեմբեր	1993 թվականի մարտ	Լի Պեն
8	Չեն Ցզինհուա		1993 թվականի մարտ	1998 թվականի մարտ	Լի Պեն
9	Զենգ Պեյյան	Զարգացման պետական պլանավորման հանձնաժողովի պատասխանատու նախարար	1998 թվականի մարտ	2003 թվականի մարտ	Չժու Ռոնջի
10	Մա Քայ	Ազգային զարգացման և բարեփոխումների հանձնաժողովի պատասխանատու նախարար	2003 թվականի մարտ	2008 թվականի մարտ	Վեն Ցզյաբաո
11	Չժան Պին		2008 թվականի մարտ	16 մարտի 2013թ	Վեն Ցզյաբաո
12	Սյու Շաոշի		16 մարտի 2013թ	24 փետրվարի 2017թ	Լի Կեցյան
13	Նա Լյեն		24 փետրվարի 2017թ	12 մարտի 2023 թ	Լի Կեցյան
14	Չժեն Շանջի		12 մարտի 2023 թ	Գործող	Լի Ցիան

Ներկայիս ղեկավարությունը

Ազգային զարգացման և բարեփոխումների հանձնաժողովի պատասխանատու նախարարը Չժենգ Շանջին է։ Փոխնախարարներն են․

Մու Հոնգ - նախարարի մակարդակով, Համապարփակ խորացող բարեփոխումների կենտրոնական առաջատար խմբի գլխավոր գրասենյակի ղեկավարի տեղակալ
Չժան Յոնգ - նախարարի մակարդակ
Նինգ Ջիզե - նախարարի մակարդակ
Լիան Վայլյան (连维良)
Լին Նիանսիու (林念修)
Հու Զուկայ (胡祖才)
Լուո Վեն (罗文)^[2]

Տես նաև

Ծանոթագրություններ

↑ Woodall, Brian (2014 թ․ մայիսի 29). «The Development of China's Developmental State: Environmental Challenges and Stages of Growth». China Research Center (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 2-ին.
↑ ^2,0 ^2,1 «中华人民共和国国家发展和改革委员会».
↑ Ang, Yuen Yuen (2016). How China Escaped the Poverty Trap. Cornell University Press. ISBN 978-1-5017-0020-0. JSTOR 10.7591/j.ctt1zgwm1j.
↑ Ding, Iza (2020). «Pollution Emissions Trading in China». In Esarey, Ashley; Haddad, Mary Alice; Lewis, Joanna I.; Harrell, Stevan (eds.). Greening East Asia: The Rise of the Eco-Developmental State. Seattle: University of Washington Press. ISBN 978-0-295-74791-0. JSTOR j.ctv19rs1b2.
↑ ^5,0 ^5,1 Cheng, Wenting (2023). China in Global Governance of Intellectual Property: Implications for Global Distributive Justice. Palgrave Socio-Legal Studies series. Palgrave Macmillan. էջեր 124. ISBN 978-3-031-24369-1.
↑ Lewis, Joanna I. (2023). Cooperating for the Climate: Learning from International Partnerships in China's Clean Energy Sector. Cambridge, Massachusetts: The MIT Press. ISBN 978-0-262-54482-5.
↑ «China issues national security rules on foreign investment». Reuters. 2020 թ․ դեկտեմբերի 19.
↑ ^8,0 ^8,1 «China Defends National Security Rules for Foreign Investment». Bloomberg News. 2020 թ․ դեկտեմբերի 19.
↑ Hui, Mary (2021 թ․ հոկտեմբերի 11). «China wants an even more dominant state monopoly on the media». Quartz. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 11-ին.
↑ Huang, Raffaele (2023 թ․ սեպտեմբերի 4). «China Creates Government Body to Support Private Sector». The Wall Street Journal. Վերցված է 2023 թ․ սեպտեմբերի 5-ին.
↑ ^11,0 ^11,1 Li, David Daokui (2024). China's World View: Demystifying China to Prevent Global Conflict. New York, NY: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0393292398.
↑ ^12,0 ^12,1 ^12,2 ^12,3 ^12,4 «Decoding Chinese Politics». Asia Society. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 2-ին.
↑ Liang & al. (2018). «Constructing a Data-Driven Society: China's Social Credit System as a State Surveillance Infrastructure». Policy & Internet. 10 (4): 415–453. doi:10.1002/poi3.183. S2CID 149771597.
↑ Lin, Chunfeng (2023). Red Tourism in China: Commodification of Propaganda. Routledge. ISBN 9781032139609.
↑ «Constitution of the People's Republic of China». National People's Congress. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 8-ին.

Արտաքին հղումներ

Official site

[1] Woodall, Brian (2014 թ․ մայիսի 29). «The Development of China's Developmental State: Environmental Challenges and Stages of Growth». China Research Center (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2019 թ․ հունիսի 2-ին.

[NDRC3-2] 2,0 ^2,1 «中华人民共和国国家发展和改革委员会».

[:262-3] Ang, Yuen Yuen (2016). How China Escaped the Poverty Trap. Cornell University Press. ISBN 978-1-5017-0020-0. JSTOR 10.7591/j.ctt1zgwm1j.

[:9222-4] Ding, Iza (2020). «Pollution Emissions Trading in China». In Esarey, Ashley; Haddad, Mary Alice; Lewis, Joanna I.; Harrell, Stevan (eds.). Greening East Asia: The Rise of the Eco-Developmental State. Seattle: University of Washington Press. ISBN 978-0-295-74791-0. JSTOR j.ctv19rs1b2.

[:42-5] 5,0 ^5,1 Cheng, Wenting (2023). China in Global Governance of Intellectual Property: Implications for Global Distributive Justice. Palgrave Socio-Legal Studies series. Palgrave Macmillan. էջեր 124. ISBN 978-3-031-24369-1.

[:02-6] Lewis, Joanna I. (2023). Cooperating for the Climate: Learning from International Partnerships in China's Clean Energy Sector. Cambridge, Massachusetts: The MIT Press. ISBN 978-0-262-54482-5.

[ndrcns2-7] «China issues national security rules on foreign investment». Reuters. 2020 թ․ դեկտեմբերի 19.

[bbn192-8] 8,0 ^8,1 «China Defends National Security Rules for Foreign Investment». Bloomberg News. 2020 թ․ դեկտեմբերի 19.

[9] Hui, Mary (2021 թ․ հոկտեմբերի 11). «China wants an even more dominant state monopoly on the media». Quartz. Վերցված է 2021 թ․ հոկտեմբերի 11-ին.

[10] Huang, Raffaele (2023 թ․ սեպտեմբերի 4). «China Creates Government Body to Support Private Sector». The Wall Street Journal. Վերցված է 2023 թ․ սեպտեմբերի 5-ին.

[:022222-11] 11,0 ^11,1 Li, David Daokui (2024). China's World View: Demystifying China to Prevent Global Conflict. New York, NY: W. W. Norton & Company. ISBN 978-0393292398.

[:0225-12] 12,0 ^12,1 ^12,2 ^12,3 ^12,4 «Decoding Chinese Politics». Asia Society. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 2-ին.

[13] Liang & al. (2018). «Constructing a Data-Driven Society: China's Social Credit System as a State Surveillance Infrastructure». Policy & Internet. 10 (4): 415–453. doi:10.1002/poi3.183. S2CID 149771597.

[:042-14] Lin, Chunfeng (2023). Red Tourism in China: Commodification of Propaganda. Routledge. ISBN 9781032139609.

[:02223-15] «Constitution of the People's Republic of China». National People's Congress. Վերցված է 2022 թ․ օգոստոսի 8-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]