Ադոլֆո Ռոդրիգես Սաա
Ադոլֆո Ռոդրիգես Սաա (հուլիսի 25, 1947, Սան Լուիս, Արգենտինա)՝ արգենտինացի քաղաքական գործիչ, 2001 թվականի դեկտեմբերի 23-30-ը Արգենտինայի ժամանակավոր նախագահ, պերոնիստ Խուստիսիալիս։ Հայտնի է դարձել պատմության մեջ խոշորագույն դեֆոլտի հայտարարմամբ[3][4]։
| Ադոլֆո Ռոդրիգես Սաա իսպ.՝ Adolfo Rodríguez Saá | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | հուլիսի 25, 1947 (76 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Սան Լուիս, Արգենտինա |
| Քաղաքացիություն |  Արգենտինա |
| Կրոն | կաթոլիկություն[1] |
| Կրթություն | Բուենոս Այրեսի համալսարան |
| Մասնագիտություն | փաստաբան և քաղաքական գործիչ |
| Ծնողներ | հայր՝ Carlos Juan Rodríguez Saá?[2] |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Պատգամավորների պալատի անդամ, member of the Argentine Chamber of Senators?, Արգենտինայի նախագահ, member of the Argentine Chamber of Senators?, member of the Argentine Chamber of Senators? և Governor of San Luis province? |
| Կուսակցություն | Խուստիսիալիստական կուսակցություն |
Ստորագրություն | |
 Adolfo Rodríguez Saá Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն
խմբագրելԾնվել է քաղաքական գործիչների հայտնի և հարուստ գավառական ընտանիքում՝ արաբական ծագում ունեցող քաղաքացիական պատերազմների ակտիվ մասնակից Խուան Սաայի[էս] հետնորդների։ Ադոլֆոյի եղբայրը՝ Ալբերտոն, ներկայումս Սան Լուիս նահանգի նահանգապետն է։ 1971 թվականին ավարտել է Բուենոս Այրեսի համալսարանի իրավագիտության և հասարակական գիտությունների ֆակուլտետը։ 1983 թվականին ռազմական խունտայի անկումից հետո Ադոլֆոն ընտրվեց Սան Լուիս նահանգի նահանգապետ։
Ծնվել է քաղաքական գործիչների հայտնի և հարուստ գավառական ընտանիքում՝ արաբական ծագում ունեցող քաղաքացիական պատերազմների ակտիվ մասնակից Խուան Սաայի[էս] հետնորդների։ Ադոլֆոյի եղբայրը՝ Ալբերտոն, ներկայումս Սան Լուիս նահանգի նահանգապետն է։ 1971 թվականին ավարտել է Բուենոս Այրեսի համալսարանի իրավագիտության և հասարակական գիտությունների ֆակուլտետը։ 1983 թվականին ռազմական խունտայի անկումից հետո Ադոլֆոն ընտրվեց Սան Լուիս նահանգի նահանգապետ[5]։ Դեկտեմբերի 21 - ին նախագահ Ֆերնանդո դե լա Ռուան հրաժարական տվեց։ Նրա հրաժարականից հետո նախագահի պաշտոնակատար պետք է դառնար փոխնախագահը, սակայն նա ավելի վաղ հրաժարական տվեց, և նախագահի պաշտոնակատար դարձավ Սենատի նախագահ Ռամոն Պուերտան, սակայն նա պաշտոնավարեց ընդամենը 48 ժամ։ Այդ ընթացքում խորհրդարանի արտակարգ ժողովի ժամանակ ժամանակավոր նախագահ է ընտրվել Սաան՝ ընդդիմադիր, բայց խորհրդարանում մեծամասնություն կազմող Խուստիսիալիստական կուսակցության ներկայացուցիչը։ Նրա օգտին քվեարկել է Կոնգրեսի 169 պատգամավոր, դեմ՝ 138-ը[3]։
Իր առաջին հայտարարության մեջ Սաա-ն հայտարարեց արտաքին պարտքի մարման դադարեցման մասին, որն այդ ժամանակ հասել էր 132 միլիարդ դոլարի[3]։
Ընդ որում, նա հրաժարվել է արժեզրկել պեսոն, որը կապված էր դոլարի հետ 1:1 հարաբերակցությամբ[3]։ Նա նաև հայտարարել է այն միջոցների օգտագործման մտադրության մասին, որոնք պետք է ուղղվեին արտաքին պարտքի վճարմանը, գործազրկության կրճատմանը մեկ միլիոն նոր աշխատատեղերի բացման ճանապարհով և բնակչությանը պարենով ապահովելուն[3][6]։ Դեկտեմբերի 25-ին վերացվել էր էկոնոմիկայի նախարարությունը, որի ղեկավար Դոմինգո Կավալյոն համարվում էր ճգնաժամի գլխավոր մեղավորներից մեկը, ինչպես նաև ձևավորվել էր նոր կառավարություն[6]։ Մի քանի օր անց, սակայն, բոլոր նշանակված նախարարները հրաժարականի դիմումներ են ներկայացրել[7]։
Դեկտեմբերի 30/31-ին հրաժարական է տվել նաև ինքը՝ ՍԱՀ-ն՝ հիմնավորելով դա Խուստիսիալիստական կուսակցությունում իր հակաճգնաժամային ծրագրին աջակցության պակասով[8], թեեւ նշվում է, որ կարեւոր գործոն են հանդիսացել չդադարող անկարգությունները[9]։ Հրաժարականից հետո նրան հաջողվել է պահպանել ուժեղ նախագահի իմիջը, ինչը նրան որոշակի ժողովրդականություն է ապահովել հասարակության մեջ[4]։
Առաջադրվել է 2003 (չորրորդ տեղ), 2007 (չորրորդ տեղ), 2011 (չորրորդ տեղ) և 2015 (վեցերորդ տեղ) թվականների նախագահական ընտրություններում։
Ծանոթագրություններ
խմբագրել- ↑ Adolfo R. Saá rechazó el aborto legal: “Voy a defender mis convicciones” (իսպ.) — 2018.
- ↑ 2,0 2,1 Geni(բազմ․) — 2006.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 «Президент Аргентины надеется на понимание». Արխիվացված օրիգինալից 2012 թ․ փետրվարի 3-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
- ↑ 4,0 4,1 «Великая латиноамериканская мечта». Արխիվացված օրիգինալից 2013 թ․ դեկտեմբերի 7-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
- ↑ «Беспорядки в Аргентине». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 7-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
- ↑ 6,0 6,1 «Президент Аргентины упразднил министерство ненависти». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
- ↑ «Новое правительство Аргентины заявило о желании уйти в отставку». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
- ↑ «Временный президент Аргентины ушел в отставку». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.
- ↑ «Последняя надежда Аргентины». Արխիվացված օրիգինալից 2016 թ․ մարտի 4-ին. Վերցված է 2011 թ․ հոկտեմբերի 9-ին.