Դավիդ Պրինոսիլ
Դավիդ Պրինոսիլ (չեխ․՝ David Prinosil, մարտի 9, 1973[1], Օլոմոուց, Հյուսիսծովյան երկրամաս, Չեխիայի սոցիալիստական հանրապետություն, Չեխոսլովակիա[1]), գերմանացի նախկին պրոֆեսիոնալ թենիսիստ, ով պրոֆեսիոնալ է դարձել 1991 թվականին։
Սեռ | արական |
---|---|
Քաղաքացիություն | Գերմանիա |
Բնակվելու վայր | Պրահա |
Ծննդյան ամսաթիվ | 1973 թվական մարտի 9 |
Ծննդավայր | Օլոմոուց, Չեխոսլովակիա |
Հասակ | 185 սմ |
Քաշ | 82 կգ |
Կարիերայի սկիզբ | 1991 թվական |
Կարիերայի ավարտ | 2003 թվական |
Աշխատող ձեռք | աջ |
Հարված ձախից | երկձեռքանի |
Պարգևավճար, USD | 4 016 496 |
Մենախաղ | |
Խաղեր Հ/Պ | 169–221[1] |
Ամենաբարձր վարկանիշ | 28 (2001 թվականի ապրիլի 23) |
Մեծ Սաղավարտի մրցաշարեր | |
Ավստրալիա | 3-րդ շրջան (1995, 2001) |
Ֆրանսիա | 3-րդ շրջան (1992) |
Ուիմբլդոն | 4-րդ շրջան (2000) |
ԱՄՆ | 2-րդ շրջան (1996, 1999) |
Օլիմպիական խաղեր | |
Զուգախաղ | |
Խաղեր Հ/Պ | 254–208[1] |
Ամենաբարձր վարկանիշ | 12 (2001 թվականի օգոստոսի 20) |
Մեծ Սաղավարտի մրցաշարեր | |
Ավստրալիա | Եզրափակիչ (2001) |
Ֆրանսիա | Եզրափակիչ (1993) |
Ուիմբլդոն | 1/4 եզրափակիչ (2002) |
ԱՄՆ | 1/2 եզրափակիչ (1999) |
Ավարտել է կարիերան |
Պրինոսիլը ծնվել է Օլոմոուց քաղաքում, Չեխոսլովակիա, սակայն ավելի ուշ տեղափոխվել է Գերմանիա։ Նա Գերմանիան է ներկայացրել 1996 թվականի Ատլանտայի Օլիմպիական խաղերում, որտեղ մենախաղի առաջին շրջանում պարտություն էր կրել Դանիել Վացեկից։ Սթոուն Մաունթին այգում նա, Մարկ-Քևին Գյոլների հետ զույգով, շահել են օլիմպիական խաղերի բրոնզե մեդալ։
Պրինոսիլը հասել է 2000 թվականի Ուիմբլդոնի մրցաշարի չորրորդ շրջան և քառորդ եզրափակիչ 1999 թվականի Հռոմի և 2000 թվականի Փարիզի «Մասթերս» մրցաշարերում։ Կարիերայի ընթացքում Պրինոսիլը հաղթել է մենախաղի 3 և զուգախաղի 10 մրցաշարերում և կարիերայում ամենաբարձր ATP վարկանիշին հասել է 2001 թվականի ապրիլի 23-ին՝ դառնալով աշխարհի թիվ 28 ռակետ։
Մարզական կարիերա խմբագրել
Դավիդ Պրինոսիլը թենիս սկսել է խաղալ 7 տարեկան հասակում։ Նրա առաջին խաղընկերը և մարզիչը եղել է նրա հայրը՝ Իրժի, ով եղել է թենիսի չեխոսլովակյան առաջին լիգայի և հոկկեյի երկրորդ լիգայի խաղացող։ 14 տարեկեն հասակում Դավիդը տեղափոխվել է Գերմանիա, որտեղ շուտով քաղաքացիություն է ստացել[2], սակայն կարիերայի ընթացքում հաճախ զույգով հանդես էր գալիս նախկին հայրենակիցների հետ։
Պրոֆեսիոնալ մրցաշարերում ելույթները սկսել է 1990 թվականի վերջին, իսկ 1992 թվականի փետրվարին Պրինոսիլն արդեն առաջին տիտղոսն է նվաճել ATP Tour-ի մրցաշարում, հաղթելով Ռոտերդամի մրցաշարում, Մարկ-Քևին Գյոլների հետ զույգով։ Մինչև տարվա վերջը նրանք հաղթանակ են տարել ևս մեկ ATP մրցաշարում, իսկ 1993 թվականի Ֆրանսիայի բաց առաջնությունում հասել են մինչև եզրափակիչ, ճանապարհին հաղթելով, սկզբից, 5-րդ դասակարգված Պատրիկ Մաքինրոյ-Ջոնաթան Սթարկ զույգին, այնուհետև 3-րդ դասակարգված Մարկ Կրատցման-Ուոլի Մազուր զույգին և, վերջապես, առաջին համարի տակ դասակարգված Մարկ Վուդֆորդ-Թոդ Վուդբրիջ զույգին։ Եզրափակիչում, սակայն, նրանց նկատմամբ հաղթանակ են տարել ևս մեկ չդասակարգված զույգ՝ Լյուկ և Մերֆի Ջենսենները[3]։
Չնայած Պրինոսիլը, նույն, 1993 թվականին, իր առաջին հաղթանակներն է տարել ATP «Չելենջեր» մրցաշարերում, մինչ 1995 թվականը նրա հիմնական հաջողությունները եղել են զուգախաղերում, որտեղ նա 1992 թվականի իր երոկւ տիտղոսներին ավելացրել է ևս մեկը և մի քանի անգամ հասել է մինչև եզրափակիչ։ 1995 թվականին, վերջապես, դուսր է եկել Նյուպորտի ATP մրցաշարի մենախաղի եզրափակիչ և անմիջապես հաղթանակ է տարել, իսկ 1996 թվականի վերջին այդ հաղթանակին ավելացրել է նաև երկրորդ հաղթանակը՝ Օստրավայում։ Այդ տարի զուգախաղում նրա գլխավոր նվաճումը դարձել է բորնզե մեդալը Ատլանտայի Օլիմպիական խաղերում, որը նա շահել է վաղեմի խաղընկեր Մարկ-Քևին Գյոլների հետ, 3-րդ համարի տակ դասակարգված Պաուլ Հաարհյուս-Յակո Էլթինգ զույգի հետ խաղում։ 1996 թվականին Պրինոսիլը Գերմանիայի հավաքականի կազմում նաև նորամուտել է Դևիսի գավաթում, իսկ 1998 թվականին նրան հաջողվել է Գերմանիայի հավախականի հետ միասին նվաճել Աշխարհի թիմային գավաթը, որն անց էր կացվում Դյուսելդորֆում։
1999 թվականի վերջին Պրինոսիլը վիրահատության է ենթարկվել աքիլլեսյան ջիլի վրա[2] և հաջորդ մրցաշարջանը սկսել է անվստահ, մենախաղի մրցաշարերում մեկը-մյուսի հետևից պարտություններ կրելով խաղերում և ATP վարկանիշային աղյուսակըում իջնում է մինչև 130-րդ հորիզոնականը, իսկ զուգախաղերում համարյա ելույթ չէր ունենում (տարվա սկզբին Կոպենհագենում հաղթանակի հասած մրցաշարը եզակի բացառություններից էր)։ Հունիսին, սակայն, նա անակնկալ է մատուցել Հալլեի ATP մրցաշարում, որտեղ կարիերայի ընթացքում իր երրորդ տիտղոսն է նվաճել մենախաղում, մրցաշարի ընթացքում հաղթելով աշխարհի 9-րդ ռակետ Նիկոլաս Լապենտիին, իսկ այնուհետև նաև 5-րդ ռակետ Եվգենի Կաֆելնիկովին։ Դրանից անմիջապես հետո նա հասել է մինչև Ուիմբլդոնի մրցաշարի չորրորդ շրջան, որտեղ նրան կանգնեցրել է միայն աշխարհի առաջին ռակեիտ Անդրե Աղասին, իսկ մրցաշարջանի վերջին մոտ դուրս է եկել Մոսկվայի Կրեմլի գավաթի եզրափակիչ՝ աշխարհի 2-րդ ռակետ Մարատ Սաֆինի նկատմամբ հաղթանակից հետո։ Հաջորդ տարվա գարնանը նա դասակարգման վարկանիշային աղյուսակում բարձրացել է մինչև 28-րդ հորիզոնականը՝ բարձրագույնը նրա մենախաղային կարիերայի ընթացքում։ Մենախաղային հաջողություններին զուգընթաց Պրինոսիլը հաջող ելույթներ է ունեցել նաև զուգախաղում, 2000 թվականի երկրորդ կեսի ընթացքում երեք անգամ դուրս գալով եզրափակիչ (մեկ հաղթանակ), իսկ 2001 թվականին հասել է կարիերայի ընթացքում իր երկրորդ եզրափակիչին Մեծ Սաղավարտի մրցաշարերում (այժմ Ավստրալիայի բաց առաջնությունում, Բայրոն Բլեյքի հետ) և կարիերայում առաջին եզրափակիչին բարձր մակարդակի ATP մրցաշարում (Ցինցինատիում)։ Ցինցինատիի եզրափակիչից մեկ շաբաթ անց, Մարտին Դամի հետ, Պրինոսիլը հաղթանակ է տարել Վաշինգտոնի ATP Gold մակարդակի մրցաշարում, ATP զուգախաղի վարկանիշային աղյուսակում հասնելով 12-րդ հորիզոնական և մրցաշարջանն ավարտում է 18-րդ հորիզոնականում։
ATP մրցաշարերում իր վերջին տիտղոսը Պրինոսիլը նվաճել է 2002 թվականի ամռանը Հալլեում, չեխ Դավիդ Ռիկլի հետ զույգով։ Դա նրա 10-րդ հաղթանակն էր զուգախաղում և 13-րդը ընդհանուր հաշվարկում։ Գերմանիայի հավաքականի կազմում նա խաղացել է մինչ 2003 թվականը, ընդհանուր առմամբ հաղթանակ տանելով իր խաղացած մենախաղի 10 խաղերից չորսում և զուգախաղի 12 խաղերից յոթում։ Փաստացիորեն իր պրոֆեսիոնալ կարիերան ավարտելով նույն թվականի վերջին, իր վերջին հանդիպումը նա անց է կացրել 2004 թվականի մայիսին Պրահայում։
Արդեն խաղային կարիերայի ավարտին մոտ Պրինոսիլը սկսել է աշխատել որպես մարզիչ։ Այդ կարգավիճակում նա համագործակցել է Պրահայի «Սպարտա» ակումբի հետ և մարզել է չեխ թենիսիստներ Ռոբին Վիկին և Լուկաշ Դլոուգիին, ինչպես նաև կարճատև ժամանակ աշխատել է Լուկաշ Կուբոտ-Օլիվեր Մարախ ինտերնացիոնալ զույգի հետ[4]։
Մասնակցությունը Մեծ Սաղավարտի մրցաշարերի եզրափակիչներում (2) խմբագրել
Տղամարդկանց զուգախաղ (0+2) խմբագրել
Պարտություններ (2) խմբագրել
Թվական | Մրցաշար | Ծածկույթ | Խաղընկեր | Մրցակիցենր | Հաշիվ |
---|---|---|---|---|---|
1993 | Ֆրանսիայի բաց առաջնություն | Գրունտ | Մարկ-Քևին Գյոլներ | Լյուկ Ջենսեն Մերֆի Ջենսեն |
4-6, 7-6, 4-6 |
2001 | Ավստրալիայի բաց առաջնություն | Հարդ | Բայրոն Բլեյք | Յոնաս Բյորկման Թոդ Վուդբրիջ |
1-6, 7-5, 4-6, 4-6 |
ATP մրցաշարերի եզրափակիչներ (27) խմբագրել
Պատմություն |
---|
Մեծ Սաղավարտի մրցաշարեր (2) |
ATP Աշխարհի առաջնություն/Մասթերս գավաթ (0) |
ATP Մասթերս 1000 (1) |
ATP Gold 500 (3) |
ATP մրցաշարեր (21) |
Մենախաղ (3+3) խմբագրել
Արդյունք | № | Ամսաթիվ | Մրցաշար | Ծածկույթ | Մրցակից | Հաշիվ |
---|---|---|---|---|---|---|
Հաղթանակ | 1. | 1995 հուլիսի 10 | Hall of Fame Tennis Championships Նյուպորտ, ԱՄՆ |
Խոտածածկ | Դևիդ Ուիտոն | 7-63, 5-7, 6-2 |
Հաղթանակ | 2. | 1996 հոկտեմբերի 14 | Օստրավա, Չեխիա | Գորգ(i) | Պետր Կորդա | 6-1, 6-2 |
Պարտություն | 1. | 1998 մարտի 9 | Կոպենհագեն, Դանիա | Գորգ(i) | Մագնուս Գուստաֆսոն | 6-3, 1-6, 1-6 |
Պարտություն | 2. | 1999 փետրվարի 8 | Սանկտ Պետերբուրգ, Ռուսաստան | Գորգ(i) | Մարկ Ռոսե | 3-6, 4-6 |
Հաղթանակ | 3. | 2000 հունիսի 12 | Gerry Weber Open Հալլե, Գերմանիա |
Խոտածածկ | Ռիչարդ Կրայչեկ | 6-3, 6-2 |
Պարտություն | 3. | 2000 հոկտեմբերի 23 | Կրեմլի գավաթ Մոսկվա, Ռուսաստան |
Գորգ(i) | Եվգենի Կաֆելնիկով | 6-2, 7-5 |
Զուգախաղ (10+11) խմբագրել
Մասնակցությունը թիմային մրցաշարերի եզրափակիչներին (1) խմբագրել
Հաղթանակ (1) խմբագրել
Թվական | Մրցաշար | Վայր | Թիմ | Մրցակից | Հաշիվ |
---|---|---|---|---|---|
1998 | Power Horse World Team Cup Աշխարհի թիմային գավաթ |
Դյուսելդորֆ, Գերմանիա | Բ. Բեկկեր, Ն. Կիֆեր, Դ. Պրինոսիլ, Թ. Հաաս |
Դ. Վացեկ, Ս. Դոսեդել, Պ. Կորդա, Ց. Սուկ |
3-0 |
Վարկանիշը տարվա վերջին խմբագրել
Դասակարգ | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Մենախաղ | 123 | 74 | 127 | 50 | 39 | 88 | 77 | 66 | 38 | 130 | 233 | 280 | 1039 |
Զուգախաղ | 75 | 31 | 134 | 82 | 86 | 67 | 63 | 21 | 40 | 18 | 32 | 105 | 1752 |
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 ATP վեբկայք
- ↑ 2,0 2,1 ATP պրոֆիլը
- ↑ Турнирная сетка Открытого чемпионата Франции 1993 года, мужской парный разряд Արխիվացված 2016-03-25 Wayback Machine на сайте ITF (անգլ.)
- ↑ «David Prinosil Interview - Wroclaw 2008». Tennis Alternative. 2008 թ․ փետրվարի 9. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 10-ին.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
Դավիդ Պրինոսիլը ATP կայքում Դավիդ Պրինոսիլը ITF կայքում Արխիվացված 2016-04-01 Wayback Machine Դավիդ Պրինոսիլը Դևիսի գավաթի մասնակցի կայքում