Ֆտորապլաստ

Ֆտորապլաստներ կամ ֆտորլոններ, ֆտոր պարունակող պլասամասսաների տեխնիկական անվանումը ԽՍՀՄ–ում և ՌԴ-ում, էթիլենի ֆտորածանցյալների հոմոպոլիմերներն ու ֆտոր պարունակող այլ օլեֆինների հետ նրանց համապոլիմերներն են։

Առավել կարևոր են պոլիքառաֆտորէթիլենն ու պոլիեռֆտորքլորէթիլենը, որոնք ունեն բարձր քիմիա, ջերմա, ցրտա և մթնոլորտակայունություն, արժեքավոր ֆիզիկական հատկություններ։ Սպիտակ, բյուրեղական ամուր նյութեր են։

Պոլիքառաֆտորէթիլեն

Պոլիքառաֆտորէթիլեն (–CF₂-CF₂–)ո, մոլ․ զանգվածը՝ 5·10⁵–2·10⁶, խտությունը՝ ~2200 կգ/մ³ (20°С)։ Կայուն է ուժեղ օքսիդիչների, վերականգնիչների, թթուների, հիմքերի, օրգանական լուծիչների նկատմամբ։ Չափերն ու ձևը չի փոխում ջրում, հեղուկ վառելանյութերում և յուղերում։ Ֆիգիոլոգիապես իներտ է։ Որոշակի էլաստիկությունը պահպանում է մինչև –269 °C սառեցնելիս։ Հալվելիս (327°С) դառնում է թափանցիկ, քայքայվում է 415 °C-ում։ Կազմում է ֆտորապլաստների համաշխարհային արտադրանքի շուրջ 85%–ը։

Պոլիեռֆտորքլորէթիլեն

Պոլիեռֆտորքլորէթիլեն (–CF₂–CFCl–)ո, մոլ․ զանգվածը՝ 56000– 360000, խտությունը՝ 2090–2160 կգ/մ³ (25 °C)։ Աշխատանքային ջերմաստիճանային տիրույթը՝ –196-190 °C։

Ֆտորապլաստները ստանում են ռադիկալային պոլիմերմամբ, վերամշակում ջերմապլաստների համար ընդունված եղանակներով։ Օգտագործվում են էլեկտրա– և ռադիոտեխնիկայում, ավիացիոն, հրթիռային տեխնիկայում, մեքենաշինության, քիմիական և ատոմային արդյունաբերության, բժշկության մեջ և այլն։

ԽՍՀՄ–ում պոլիքառաֆտորէթիլենը թողարկվել է ֆտորլոն–4, պոլիեռաֆտորքլորէթիլենը՝ ֆտորլոն–3, ԱՄՆ–ում՝ համապատասխանաբար տեֆլոն և կել–F անվանումներով։

Արտաքին հղումներ

• А. К. Пугачев. «Об истории создания отечественных фторполимеров» (PDF). Интернет-ресурс www.ftorpolymer.ru.

Ծանոթագրություններ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆտորապլաստ» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 12, էջ 697)։