Օկոմի

Օկոմի, ավան Մեծ Հայքի Այրարատ աշխարհի Բասեն գավառում, իսկ ավելի ուշ գյուղ Արևմտյան Հայաստանում, Էրզրումի վիլայեթի Բասենի գավառակում: Գտնվում էր Ստորին Բասենում, Հասանկալա գյուղաքաղաքից 6 կմ հյուսիս-արևելք, Արաքսի ձախակողմյան Ուգում վտակի ափին:

Գյուղ
Օկոմի
Վարչական տարածք	Արևմտյան Հայաստան
Վիլայեթ	Էրզրումի վիլայեթԷրզրումի վիլայեթ
Գավառակ	Բասենի գավառակ
Այլ անվանումներ	Ակվամի, Ոկոմ, Ոկոմի, Ոկուի, Ոկում, Ոկումի, Ոկուր, Ուգում, Ուգումի, Ուկում, Օգոմի, Օգումի, Օկամ, Օկամի, Օկոմ, Օկում, Օկումի
Պաշտոնական լեզու	Հայերեն
Ազգային կազմ	Հայեր (մինչև Մեծ եղեռնը)
Կրոնական կազմ	Քրիստոնյա (մինչև Մեծ եղեռնը)
Ժամային գոտի	UTC+3

Պատմություն

Ժամանակին եղել է նշանավոր ավան Մեծ Հայքում: XI դարում ունեցել է ավելի քան 30 000 բնակիչ: 1021 թվականին Օկոմին ավերվել է Բյուզանդիայի Վասիլ կայրի ձեռքով:

Ըստ ուրարտական սեպագիր արձանագրությունների Կարս-Թորթում ճանապարհով անցնելիս այս բնակավայրով է անցել Մենուա թագավորը:

Ըստ Արիստակես Լաստիվետցու (XI դար) 1056 թվականին Օկոմին ենթարկվել է սելջուկ-թուրքերի ավերածություններին, որից հետո բնակավայրը վերածվել է անշուք գյուղի:

1829-1830 թվականներին գյուղի հայ բնակչության մի մասը գաղթել և հաստատվել է Ախալքալաքի շրջանի Կարծախ գյուղում:

Բնակչություն

1878 թվականին ուներ 23 տուն` 161 հայ և 12 տուն` 84 թուրք, 1909 թվականին` 31 տուն հայ և 19 տուն թուրք բնակիչ:

Տնտեսություն

Բնակչության հիմնական զբաղմունքը անասնապահությունն ու երկրագործությունն էր:

Կրթություն

1870-ական թվականներին ուներ երկսեռ ուսումնարան։

Աղբյուրներ

• «Հայաստանի և հարակից շրջանների տեղանունների բառարան» (5 հատորով), 1986-2001 թթ., Երևանի Համալսարանի հրատարակչություն
• Արեւմտահայաստանի եւ Արեւմտահայութեան Հարցերու Ուսումնասիրութեան Կեդրոն

Տես նաև

• Էրզրումի նահանգի հայաբնակ բնակավայրեր