Քրիստին Էռնստ (անգլ.՝ Christine Ernst, 20-րդ դար, Քեմբրիջ, Մասաչուսեթս, ԱՄՆ), ամերիկացի նախկին թիավար։ 1986 թվականին եղել է Աշխարհի թիվարության առաջնությունում և նվաճել է ոսկի կանանց թեթև քաշային կրկնակի մրցաշարում։ Նա 1976 թվականին Եյլի համալսարանում բողոքի ցույց անցկացրեց կանանց անձնակազմին տրամադրվող անբավարար շինությունների վերաբերյալ։ Դա առաջին նման մարտահրավերն էր IX տիտղոսի ներքո[2]։

Քրիստին Էռնստ
անգլ.՝ Christine Ernst[1]
Ծնվել է20-րդ դար
ԾննդավայրՔեմբրիջ, Մասաչուսեթս, ԱՄՆ
Քաղաքացիություն ԱՄՆ
ԿրթությունԵյլի համալսարան
Մասնագիտությունrower

Վաղ կյանք

խմբագրել

Էռնստը ծնվել է Մասաչուսեթս նահանգի Քեմբրիջ քաղաքում։ Երբ նա փոքր էր, նրա ընտանիքը տեղափոխվեց Մասաչուսեթս նահանգի Սքիտուատե քաղաք։ Նա զբաղվում էր մարմնամարզությամբ և մարտահրավեր էր նետում, ծեծում էր իր ավագ դպրոցի տղաներին[3]։

Սովորել է Եյլի համալսարանում, 1976 թվականին ստացել է բակալավրի աստիճան[4][5]։

Թիավարում

խմբագրել

Էռնստը սկսեց թիավարել քոլեջի երկրորդ կուրսում, իսկ ավարտական դասարանում դարձել է կանանց թիավարության թիմի ավագը[5][6]։ Այնուամենայնիվ, կանանց թիմը չուներ ազատ հանդերձարան, ուստի մարզվելուց հետո նրանք ստիպված էին սպասել ավտոբուսում՝ նախքան համալսարան վերադառնալը, մինչ տղամարդիկ ցնցուղ էին ընդունում[7]։

Էռնստը գլխավորել է կանանց և տղամարդկանց թիմերի պայմանների անհամապատասխանության հետ բողոքի ակցիան[3][8]։ 1976-ի սկզբին Եյլի կանանց թիմի տասնինը անդամները իրենց մարմինների վրա գրեցին «Title IX», մտան սպորտային տնօրեն Ջոնի Բարնետի գրասենյակ և մերկացան, իսկ հետո Էռնստը կարդաց հայտարարություն այն մասին, թե ինչպես են իրենց վերաբերվում, որը սկսվեց հետևյալ բառերով․ «Սրանք այն մարմիններն են, որոնք օգտագործում է Եյլի համալսարանը»[2][9]։ Բողոքի ակցիան նշանավորվել է ամբողջ աշխարհի թերթերով, այդ թվում ՝ New York Times-ով[2][10]։ 1977 թվականին Եյլի նավակատանն ավելացվել է կանանց հանդերձարան[11]։

Քոլեջն ավարտելուց հետո նա աշխատել է որպես Եյլի ակադեմիական թիավարության մարզչի օգնական և իր ուշադրությունը կենտրոնացրել է երկու թիավարության վրա[5]։SՆա 1976 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերում ԱՄՆ-ի օլիմպիական հավաքականի կրկնօրինակն էր, երբ առաջին անգամ հնարավորություն ստեղծվեց մասնակցելու կանանց ակադեմիական թիավարությանը[12][13]։ 1984 թվականին որպես կրկնակի դերակատար մասնակցել է ամառային Օլիմպիական խաղերին[5][13]։ 1986 թվականին մրցելով Քերի Բեթ Սենդսի հետ նա նվաճեց թեթև քաշային կարգում երկամարտի աշխարհի առաջնությունը[12] և առաջին անգամ այդ մրցաշարում Միացյալ Նահանգները ոսկե մեդալ նվաճեց[14][15]։ 1988 թվականին Էռնստը,Հարավային Կորեայում քաղաքական իրավիճակի հետ անհամաձայնության պատճառով, հրաժարվեց մասնակցել 1988 թվականի ամառային Օլիմպիական խաղերին[16]։

Հետագա տարիներ

խմբագրել

1980 թվականին Էռնստը դարձավ առաջին կինը, որը միացավ սանտեխնիկական միությանը Նյու Հեյվենում։ 1982 թվականի դրությամբ նա Հարավային Կոնեկտիկուտի չորս կին սանտեխնիկներից մեկն էր[17]։ 2012 թվականի դրությամբ նա պատկանում է Մասաչուսեթսի Ռոսլինդեյլ քաղաքում գտնվող Pipelines սանտեխնիկական ընկերությանը[4][12]։

1999 թվականին Մերի Մացիոն նկարահանել է վավերագրական ֆիլմ, որը կոչվում էր «հերոսը Դեյզիի համար» և պատմում էռնստի, թիավարման կարիերայի և 1976 թվականին Եյլի բողոքի ցույցում նրա դերի մասին[6][18]։

2012 թվականին Եյլի համալսարանում բողոքի ակցիա կազմակերպելու գործում ունեցած դերի համար Էռնստը արժանացել է «ավանդույթ» մրցանակին Նոր Անգլիայի սպորտի թանգարանում[13][19]։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել
  1. Christine Ernst
  2. 2,0 2,1 2,2 Adelson, Eric (2016 թ․ օգոստոսի 13). «How a naked protest changed women's rowing forever». Sports.yahoo.com. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 11-ին.
  3. 3,0 3,1 Boyne, Daniel J., The Red Rose Crew: a true story of women, winning, and the water, ISBN 978-1-5414-3503-2, OCLC 1192472548, Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 10-ին
  4. 4,0 4,1 Dupont, Kevin Paul (2012 թ․ հունիսի 17). «'76 Yale crew stood up for women's rights – The Boston Globe». BostonGlobe.com (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 10-ին.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Hine, Tommy (1984 թ․ հուլիսի 15). «Shaking off boycott blues». Hartford Courant. էջ 180. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 10-ին.
  6. 6,0 6,1 Huebner, Barbara (1999 թ․ հոկտեմբերի 21). «Rowers find a hero Yale protest made splash in Title IX». Boston Globe; Boston, Mass. [Boston, Mass]. էջեր E1 – via ProQuest.
  7. O'Connor, Karen (2010 թ․ օգոստոսի 18). Gender and Women's Leadership: A Reference Handbook (անգլերեն). SAGE. էջ 855. ISBN 978-1-4129-6083-0.
  8. Clegg, Ellen (2000 թ․ սեպտեմբերի 8). «How eight women rowing a boat turned the tide». Boston Globe; Boston, Mass. [Boston, Mass]. էջեր D3.
  9. Riley, Lori (1992 թ․ մայիսի 24). «YALE HEARD NAKED TRUTH IN PROTEST». Hartford Courant.
  10. «Yale Women Strip To Protest a Lack Of Crew's Showers». The New York Times (ամերիկյան անգլերեն). 1976 թ․ մարտի 4. ISSN 0362-4331. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 27-ին.
  11. Wulf, Steve (2012 թ․ հունիսի 14). «ESPN The Magazine – The 1976 protest that helped define Title IX movement». Espn.com. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 11-ին.
  12. 12,0 12,1 12,2 Bamberger, Michael (2012 թ․ մայիսի 7). «Naked Power». Sports Illustrated Vault | SI.com (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 10-ին.
  13. 13,0 13,1 13,2 Connolly, John (2012 թ․ հունիսի 19). «Ernst honored for courageous stand». Boston Herald (ամերիկյան անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ ապրիլի 24-ին. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 10-ին.
  14. «U.S. Women Row to Gold». The New York Times (ամերիկյան անգլերեն). 1986 թ․ օգոստոսի 24. ISSN 0362-4331. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 10-ին.
  15. «US women row away with gold». The Boston Globe. 1986 թ․ օգոստոսի 24. էջ 76. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 10-ին.
  16. Ivry, Benjamin (1988). Regatta: a celebration of rowing. Internet Archive. London: Simon & Schuster. ISBN 978-0-671-69936-9.
  17. Cavanaugh, John (1982 թ․ հուլիսի 18). «MORE WOMEN JOIN BUILDING TRADES». The New York Times (ամերիկյան անգլերեն). ISSN 0362-4331. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 10-ին.
  18. Rosenbladt, Oli (1999 թ․ մայիսի 5). «'A Hero for Daisy' – Chris Ernst Rocks the Boat». row2k.com. Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 10-ին.
  19. Ryan, Bob (2012 թ․ հունիսի 20). «Robert Parish among fine group at Tradition – The Boston Globe». BostonGlobe.com (ամերիկյան անգլերեն). Վերցված է 2022 թ․ հունիսի 10-ին.

Գրականություն

խմբագրել