Փրկարարը (ֆիլմ, 1980)
«Փրկարարը» (ռուս.՝ «Спасатель»), խորհրդային ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Սերգեյ Սոլովյովը[1][2][3]։
 ռուս.՝ Спасатель | |
|---|---|
| Երկիր |  ԽՍՀՄ |
| Ժանր | դրամա |
| Թվական | 1980 |
| Լեզու | ռուսերեն |
| Ռեժիսոր | Սերգեյ Սոլովյով |
| Սցենարի հեղինակ | Սերգեյ Սոլովյով |
| Դերակատարներ | Վասիլի Միշչենկո |
| Օպերատոր | Պավել Լեբեշև Տիմոֆեևիչ |
| Երաժշտություն | Իսահակ Շվարց |
| Կինոընկերություն | Մոսֆիլմ |
| IMDb | ID 0081544 |
Ֆիլմը Սերգեյ Սոլովյովի եռերգության երկրորդ մասն է, որը սկսվել է «Հարյուր օր մանկությունից հետո» ֆիլմով և ավարտվել է «Ուղղակի ժառանգորդուհի» ֆիլմով։
Սյուժե խմբագրել
Ֆիլմը պատմում է գավառական քաղաքի կյանքի երկու օրվա մասին։
Փրկարար Վիլյա (Վիլհելմ) Տիշինը, որն աշխատում է ՋԽՓԸ կայանում, պատրաստվում է մեկնել բանակ։ Նրա մայրը ցանկանում է հանդիսավոր կերպով նշել այդ իրադարձությունը և առաջարկում է, որ Վիլյան հավաքի իր ընկերներին ու տոնին հրավիրի իր սիրած աղջկան։ Սակայն Վիլյան սիրած աղջիկ չունի և դիմում է պատահական ծանոթի՝ Օլյային՝ խնդրելով միջոցառման ժամանակ խաղալ իր ընկերուհու դերը։ Նրանց կարճատև շփումը հանգեցնում է մտերմության։
Քաղաք է վերադառնում Ասյա Վեդենեևան՝ դպրոցի նախկին շրջանավարտը, որը գաղտնի սիրահարված է իր գրականության ուսուցիչ Լարիկովին։ Ասյան, որն այժմ բժշկական ինստիտուտի ուսանող է, ամուսնացել է ձանձրալի ու հաշվենկատ մարդու՝ Գանինի հետ։ Նա ցանկանում է շնորհավորել Լարիկովին ծննդյան օրվա կապակցությամբ՝ նրա համար գնելով թանկարժեք նվեր, բայց ուսուցիչը անտարբեր է մնում նրա զգացմունքների նկատմամբ։ Փչովի նավով նավարկելով ափից հեռու՝ Ասյան փորձում է խեղդվել, սակայն պատահաբար փրկարարական կայանում հայտնված Վիլյան ափ է հանում նրան։ Ասյան պատմում է իր վիճակի մասին իր նախկին դասընկերոջը և հայտնում, որ սպասում է երեխայի։ Հերոսները զգում են հոգևոր մտերմություն։ Գանինը Լարիկովի մոտ խանդի տեսարան է սարքում՝ սպառնալով ատրճանակով, բայց տեսնելով նրա սառնասրտությանը՝ զիջում է՝ հասկանալով, որ նրա հասցեին հնչող մեղադրանքներն անհիմն են։
Արդյունքու ծառայության վայր մեկնող Վիլյային միանգամից ճանապարհում են երկու աղջիկ՝ Ասյան և Օլյան։
Դերերում խմբագրել
- Տատյանա Դրուբիչ – Ասյա Վեդենեևա
- Վասիլի Միշչենկո – Վիլյա Տիշին
- Սերգեյ Շակով – Լարիկով
- Օլգա Բելյավսկայա – Օլյա
- Վյաչեսլավ Կոնոնենկո – Գանին
- Ալեքսանդր Կայդանովսկի – Վարակսին (հնչյունավորող՝ Անատոլի Ռոմաշին)
- Սերգեյ Խլեբնիկով – Բադեյկին
- Վալերի Լևուշկին – Պաշա
- Գալինա Պետրովա – Լիկա
- Եկատերինա Վասիլևա – Կլարա
- Նատալյա Օրլովա – Վիլյայի մայրը
- Անատոլի Մալաշկին – աճպարար
- Վալենտինա Ուշակովա – Գանինի մայրը
- Ալեքսանդր Սամուլեկին – զինկոմիսարիատի աշխատակից
- Անդրեյ Խալյավին – կինոօպերատոր
Նկարահանող խումբ խմբագրել
- Սցենարի հեղինակ և ռեժիսոր՝ Սերգեյ Սոլովյով
- Օպերատոր՝ Պավել Լեբեշև
- Նկարիչներ՝ Ալեքսանդր Բոյմ, Ալեքսանդր Սամուլեկին
- Կոմպոզիտոր՝ Իսահակ Շվարց
- Դիրիժոր՝ Էմին Խաչատրյան
Մրցանակ խմբագրել
- 1980 – Վենետիկի կինոփառատոն – Special Jury Citation (Սերգեյ Սոլովյով)
Արձագանքներ խմբագրել
Շատ քննադատներ ֆիլմը գնահատել են որպես «Հարյուր օր մանկությունից հետո» և «Ուղղակի ժառանգորդուհի» ֆիլմաշարի մաս[4][5][6]։
Կինոքննադատ Ռ. ն. Յուրենևը գրել է, որ ռեժիսոր Ս. Սոլովյովը «չի վիճարկում հոգևոր դաստիարակության մասին իր միտքը, այլ կրկին ապացուցում է այն՝ գնալով հակառակ կողմից»[7]։ Նա ֆիլմը գնահատել է հետևյալ կերպ. «Սոլովյովի մոտ ֆիլմը ստացվեց ոչ թե ուսուցողական, այլ զգացմունքների կոչ անող, անհանգստացնող»[8]։
Քննադատ Լև Աննինսկին ֆիլմը անվանել է հետաքրքիր և անսովոր[9]։ Նա նշել է, որ «Փրկարարը» ֆիլմը հետաքրքիր է նրանով, որ դրա հեղինակները դիտում են մի երիտասարդի հոգին, որը ծնվել է սկզբունքորեն նոր իրավիճակում, այս իրավիճակը կարելի է անվանել ավանդական մտավորականության նվազում»[10]։
Կինոգետ Ա. Լիպկովը նշել է, որ ֆիլմում «ցուցադրվում է գրեթե անլուծելի բարդության բարոյական կոնֆլիկտ՝ բազմաթիվ հերոսների կյանքի ճշմարտությունների միահյուսման մեջ, որոնցից յուրաքանչյուրի հետևում երևում է բնավորության ճշմարտությունը, կյանքի ճշմարտությունը»[5]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ «Мои безумные сюжеты — следствие любви к профессии»
- ↑ На ВДНХ в выходные будут проходить бесплатные кинопоказы
- ↑ «Бесплатные кинопоказы по выходным начнутся на ВДНХ с 24 июня». Արխիվացված է օրիգինալից 2022 թ․ դեկտեմբերի 27-ին. Վերցված է 2022 թ․ դեկտեմբերի 27-ին.
- ↑ Юренев Р.Н. Заботы о духовности, 1983, էջ 42
- ↑ 5,0 5,1 Липков А.И. Мир фильмов Сергея Соловьёва, 1986, էջ 88
- ↑ Фёдоров А.В. Кинематограф в зеркале советской и российской кинокритики, 2016, էջ 69
- ↑ Юренев Р.Н. Заботы о духовности, 1983, էջ 43
- ↑ Юренев Р.Н. Заботы о духовности, 1983, էջ 44
- ↑ Аннинский Л.А. Свято место..., 1984, էջ 46
- ↑ Аннинский Л.А. Свято место..., 1984, էջ 47
Գրականություն խմբագրել
- Юренев Р.Н. Заботы о духовности // Искусство кино. — 1983. — № 4. — С. 41—49.
- Аннинский Л.А. Свято место... // Искусство кино. — 1984. — № 5. — С. 44—57.
- Липков А.И. Мир фильмов Сергея Соловьёва. — М.: Союз кинематографистов СССР, 1986. — С. 88—104. — 144 с.
- Фёдоров А.В. Кинематограф в зеркале советской и российской кинокритики. — М.: Изд-во МОО «Информация для всех», 2016. — С. 69. — 228 с.
Արտաքին հղումներ խմբագրել
- «Փրկարարը» ֆիլմը «Энциклопедия отечественного кино» կայքում
- «Փրկարարը» ֆիլմը «Մոսֆիլմի» կայքում