Փայլակ Ենգոյան

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ենգոյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Փայլակ Իսահակի Ենգոյան (մայիսի 9, 1921(1921-05-09) - դեկտեմբերի 12, 1978(1978-12-12), Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ պատմաբան։ Պատմական գիտությունների դոկտոր (1967), պրոֆեսոր (1970)։

Փայլակ Ենգոյան
Ծնվել է	մայիսի 9, 1921(1921-05-09)
Մահացել է	դեկտեմբերի 12, 1978(1978-12-12) (57 տարեկան)
Մահվան վայր	Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Հայկական ԽՍՀ
Մայրենի լեզու	հայերեն
Կրթություն	Երևանի պետական համալսարան
Գիտական աստիճան	պատմական գիտությունների դոկտոր
Մասնագիտություն	պատմաբան
Աշխատավայր	Երևանի պետական համալսարան

Ալեքսանդր Ենգոյանի հայրը։

Կենսագրություն

1948 թվականին ավարտել է Երևանի պետական համալսարանը։ 1941-1945 թվականներին եղել է դեսանտային զորամասի սպա, 1944 թվականին մասնակցել է մերձբալթյան ռազմաճակատի կռիվներին։ 1952-1970 թվականներին դասավանդել է Երևանի պետական համալսարանում, 1970-1978 թվականներին՝ Խորհրդային Միության Կոմունիստական կուսակցության պատմության ամբիոնի վարիչ։

Աշխատությունները վերաբերում են Հայաստանի ինդուստրացմանը, բոլշևիկյան կուսակցության քաղաքականությանը։

Երկեր

• ՍՄԿԿ XXIV համագումարը, Երևան, 1962։
• Հայաստանի կոմպարտիայի պայքարը ռեսպուբլիկայի ինդուստրացման համար (1926-1941), Երևան, 1965։
• Հայաստանը ինդուստրացման ուղիով (1926-1958), Երևան, 1967։
• Վ. Ի. Լենինի տեսական ժառանգության և նրա պրոպագանդման մասին, Երևան, 1970։
• Պայքարի և հաղթանակների փառապանծ ուղի, Երևան, 1973։
• Բոլշևիկների ստրատեգիան և տակտիկան Հոկտեմբերյան հեղափոխության ժամանակաշրջանում, Երևան, 1973։
• Երևանի համալսարանը Մեծ հայրենականի տարիներին, Երևան, 1975։
• Հոկտեմբերը մարդկության նոր առավոտն է, Երևան, 1977։
• Բոլշևիկյան կուսակցության ստրատեգիան ու տակտիկան օտարերկրյա ռազմական ինտերվենցիայի և քաղաքացիական պատերազմի ժամանակաշրջանում, Երևան, 1979։
• Անդրկովկասի բանվոր դասակարգը և բոլշևիկյան կազմակերպություններն առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին, Երևան, 1984։