Տիեզերական հոսքերը
«Տիեզերական հոսքերը» (անգլ.՝ «The Currents of Space»), Իսահակ Ազիմովի վեպը, հրատարակվել է 1952 թվականին։ Հեղինակը ցույց է տալիս Գալակտիկական կայսրության շրջանը, որն ներառում է նաև «Աստղերի որպես փոշի» և «Գերնաքարը երկնքում» գրքերը։ Ռուսերեն լեզվով առաջին անգամ տպագրվել է «Տեխնիկա-երիտասարդություն» ամսագրում, 1965 թվականին թիվ 9-12 և 1966 թվականին թիվ 1-7 համարներում։ Ամսագրի թարգմանությամբ զբաղվել է Զինաիդա Բոբիրին, իսկ նկարազարդումներով՝ Ա. Պոբեդինսկուն[1]։
| Տիեզերական հոսքեր անգլ.՝ The Currents of Space | |
|---|---|
| Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
| Ժանր | գիտական գեղարվեստական վեպ |
| Ձև | վեպ |
| Հեղինակ | Այզեկ Ազիմով |
| Երկիր | .svg){kind=small} ԱՄՆ |
| Բնագիր լեզու | անգլերեն |
| Գրվել է | 1952 |
| Հրատարակչություն | Doubleday |
| Հրատարակվել է | 1952 |
| Շարք | Galactic Empire? |
| Նախորդ | Աստղերը որպես փոշի |
| Հաջորդ | Գետնաքարը երկնքում |
Սյուժե խմբագրել
Սյուժեի գործողությունները տեղի են ունենում Տրանտորի՝ տարածաշրջանային տերությունից պետություն անցում կատարելու ժամանակաշրջանում։ Այդ պահին Տրանտորը վերահսկում է բնակեցված աշխարհի կեսը։
Անկախ մոլորակ Սարկն օգտագործում է Ֆլորինա մոլորակի համընդհանուր մանրաթելը, որը կարող է աճել միայն տվյալ մոլորակում։ Սարկի մենաշնորհը ոչնչացնելու փորձերը այլ վայրերում հաջողությամբ պսակված չէին, դրա փոխարեն այդ վայրերում միայն բամբակ էր աճում։ Մոլորակի բոլոր 500.000.000 մարդիկ անմարդկային պայմաններում ներգրավված են կիրտի արդյունահանման մեջ՝ Սարկի մարզում սովորող հայրենակիցների վերահսկողության ներքո։
Միջաստղային տիեզերավերլուծական բյուրոյի վերլուծաբան Ռիկը կանխատեսում է Ֆլորիանայի հնարավոր մահը, որը հոգեկան խանգարումների արդյունքում հասցնում է նրան ամնեզիայի։ Աստիճանաբար նա կարողանում է վերականգնել կորցրած հիշողությունները, որից հետո տեղի է ունենում քաղաքական ճգնաժամ, որին մասնակցում էին Սարկը, Ֆլորինան և Տրանտորը։ Ռիկը հայտնաբերեց, որ Ֆլորինայի արևը տիեզերական ածխածնի հոսանքների անցման շնորհիվ մտել է նոր աստղի պայթյունի նախորդ փուլ։ Նրան նաև հաջողվեց հայտնաբերել արևի տարածած ճառագայթման և աճող կիրտի առեղծվածի փոխհարաբերությունները։ Ֆլորիանայի կորուստը, որը նշանակում էր մեծ հարստության միակ աղբյուրի կորուստը, ուժեղ դիմադրություն է առաջացնում Սարկավեթի ղեկավարների՝ Մեծի շքեղ հինգ ընտանիքի կողմից։