Տեստաչչո (իտալ.՝ Monte Testaccio), հայտնի է նաև որպես Monte dei cocci, արհեստական լեռ Հռոմի հարավ-արևմուտքում։ Այն համարյա ամբողջովին կազմված է ամֆորաների բեկորներից (սկսած Հռոմեական կայսրության ժամանակաշրջանից)։ Համարվում է հին աշխարհի աղբավայրերից մեկը[1][2]։ Տեղակայված է Հռոմի նույնանուն շրջանում, Տիբեր գետի արևելյան ափին։

Տեստաչչոյի ամֆորաների բեկորների արձանագրությունները համարվում են մակագրությունների խոշոր հավաքածու, որը հանդիսացել է Հռոմեական կայսրության տնտեսության հետազոտության աղբյուր։ Այս գտածոների շնորհիվ ստացվել է ստույգ տեղեկություններ հին հռոմեական խոհանոցի գլխավոր արտադրանքներից մեկի՝ ձիթայուղի մասին։

Հռոմեական կայսրության անկումից հետո բլուրը դառնում է համաժողովրդական ժամանցի վայր, և ստանում հոգևոր և ռազմական նշանակություն։ Ներկայումս բլրի հետազոտությամբ զբաղվում են իսպանացի գիտնականները։

Ընդհանուր տեղեկություններ խմբագրել

 
Հռոմեական նավամատույցի մնացորդները

Տեստաչչո բլուրը գտնվում է Տիբեր գետի ափին, Հռոմի հարավարևելյան մասում, նույնանուն շրջանում, Ավրելիանոսի պատի ներսում, Ցեստիոսի բուրգին կից։ Հռոմեական կայսրության ժամանակաշրջանում այստեղ էին գտնվում Գալբիի պահեստները, որտեղ պահվում էր պետության կողմից վերահսկվող ձիթայուղի պահուստը[3]։ Այստեղ էր գտնվում նաև նավամատույցը (emporia), ծովային զինանոցներ (navalia), կոմերցիոն և բանկային հաստատություններ, մարմարի, կապարի և ցորենի վաճառակետեր և մաքսակետեր։

Այսօր բլուրը զբաղեցնում է 20000 քառ. մետր տարածք, ծավալը կազմում է շուրջ 550000 խորանարդ մետր։ Այն ունի եռանկյուն տեսք[4][5]։

Բլրի բարձրությունը կազմում է 50 մետր, բայց հավանաբար ավելի բարձր է եղել կայսրության ժամանակաշրջանում[4], նոր ժամանակաշրջանում ամֆորաների բեկորները օգտագործվել են շինարարության մեջ, և հետևաբար նրա ծավալը փոքրացել է[6]։

Անվանում խմբագրել

Լեռան ներկայիս անվանումը՝ Monte Testaccio, Monte Testaceo, առաջացել է լատիներեն testa՝ «խեցու բեկոր» բառից։ Ժողովուրդը բլուրն անվանում է Monte dei Cocci։ Իտալերեն Cocci նշանակում է «բեկոր»[5]։

Անտիկ աղբյուրներում բլրի մասին որևէ հիշատակում չի պահպանվել, նույնիսկ Հռոմի շրջանների ցանկում այդ մասին չկա։ Դրա վերաբերյալ ամենահին պահպանված գրությունը թվագրվում է 8-րդ դարին։ Այն գտնվում է Սանտա Մարիա ին Կոսմեդին բազիլիկի սյունասրահի բարձրաքանդակի վրա։ Նրանում հիշատակվում է Տեստաչչո վայրում դիակոնիայի կալվածքը։ Հնարավոր է, որ Հռոմեական կայսրության ժամանակաշրջանում աղբավայրը անվանում էին «Testacium» կամ «mons Testacius»[7]։

Բլրի հետազոտության պատմություն խմբագրել

 
Խեցու բեկորները բլրի լանջին

Տեստաչչոյի ամֆորաների մակագրությունների ուսումնասիրությունները Թեոդոր Մոմմզենի հրամանով հանձնարարվում է Հենրիխ Դրեսսելին։ 1872 թվականի հունվարին սկսվում են առաջին հնագիտական պեղումները։ Մի անձրևոտ օր Դրեսսելը մի քանի բեկորի վրա հայտնաբերում է մակագրություններ, գրված սև թանաքով, որը հնարավոր է լինում կարդալ և վերծանել։ Այդ օրվանից ի վեր Տեստաչչոն այլևս աղբավայր չէր, այլ արձանագրությունների արխիվ[5]։

1878 թվականին Դրեսսելն իր «Ricerche sul Monte Testaccio» հետազոտությունները հրապարակում է «Annali» գերմանական հնագիտական ինստիտուտում, իսկ մակագրությունների արխիվը հրապարակվում է «Corpus Inscriptionum Latinarum»-ի 15-րդ համարում։ Դրեսսելն ուսումնասիրել է շուրջ 3000 մակագրություն ամֆորաների բռնակների, և շուրջ 1000 մակագրություն հենց ամֆորաների վրա։ Դրանք արվել են արտադրողների, գրագիրների, նավերի նավապետների և մաքսավորների կողմից[6]։

Դրեսսելի հիմնական բացահայտումը ամֆորաների վերաբերյալ դարձավ այն ենթադրությունը, որ դրանք արտադրվել են հռոմեական Բետիկ գավառում (ներկայիս Իսպանիայի տարածք)։ Բացի դրանից նա նաև նշել է, որ ամֆորաների մեծ մասը օգտագործվել է ձիթայուղ տեղափոխելու համար։ Դրեսսելը կազմել է ամֆորաների առաջին մակագրական աղյուսակը[5]։

Չնայած նրան, որ Դրեսսելը այդ գրվածքներն անվանում էր «չնչին մակագրություններ», սակայն ստացված տեղեկությունը դարձավ Հռոմեական կայսրության առևտրի և սննդարտադրությանը վերաբերող կարևոր ուսումնասիրություն[5]։

Հենրիխ Դրեսսելի հետազոտությունից հետո, բլրի ուսումնասիրությունը վերսկսում է 1968 թվականին։ Բարսելոնյան համալսարանի վիմագրագետ Էմիլիո Ռոդրիգես Ալմեիդան սկսում է ուսումնասիրություններ անցկացնել բլրի մակերևույթին և առաջ է բերում այն վարկածը, ըստ որի, Տեստաչչոն առաջացել է ամֆորաների բեկորների բեռնաթափելու իրար հաջորդող երկու ժամանակաշրջաններում՝ 2-րդ դարում և 3-րդ դարում Blázquez Martínez, J. M. Excavaciones españolas en el Monte Testaccio.Nuevos datos..։

1989 թվականին մի խումբ իսպանացի հետազոտողներ Ալմեիդայի և Մարտինեսի գլխավորությամբ (José Marίa Blázquez Martίnez, Real Academia de la Historia, Մադրիդ), հռոմեական «Լա Սապիենցա» համալսարանի հետ համատեղ սկսում են պեղումներ անցկացնել բլրի վրա։

Ծանոթագրություններ խմբագրել

  1. Claridge, 1998.
  2. Thüry, 2001, pp. 36-37.
  3. Lancaster, 2005, p. 81.
  4. 4,0 4,1 Peña2, 2007, pp. 300-306.
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Mount of amphorae. The Mount Testaccio in Rome (англ.). Exhibition. Проверено 6 июля 2012.Архивировано из первоисточника 24 сентября 2012.
  6. 6,0 6,1 Lanciani, 1897, p. 254.
  7. Thüry, 2001, p. 37.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Տեստաչչո» հոդվածին։