Վլադիմիր Սոկոլով (բանաստեղծ)
Վլադիմիր Նիկոլայի Սոկոլով (1928—1997), (ապրիլի 18, 1928[1][2][3], Likhoslavl, գ. Վեշկի, Տվերի նահանգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ - հունվարի 24, 1997[2][3], Մոսկվա, Ռուսաստան), ռուս խորհրդային բանաստեղծ, էսսեիստ և թարգմանիչ։
| Վլադիմիր Սոկոլով | |
|---|---|
| Ծնվել է | ապրիլի 18, 1928[1][2][3] |
| Ծննդավայր | Likhoslavl, գ. Վեշկի, Տվերի նահանգ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Մահացել է | հունվարի 24, 1997[2][3] (68 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, Ռուսաստան |
| Գերեզման | Կունցևսկոե գերեզմանատուն |
| Քաղաքացիություն |  ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան |
| Կրթություն | Մաքսիմ Գորկու անվան գրականության ինստիտուտ |
| Մասնագիտություն | գրող և բանաստեղծ |
| Պարգևներ և մրցանակներ |   և  |
Կենսագրություն խմբագրել
Ծնվել է 1928 թվականի ապրիլի 18-ին Լիխոսլավլ քաղաքում (Այժմ ՝ Տվերի մարզ) զինվորական ինժեներ Նիկոլայ Սեմենի Սոկոլովի ընտանիքում (1903-1964)։ Անտոնին Յակովլևնա Սոկոլովի մայրը (1904-1980) արխիվագետ է, 1920-1930-ական թվականների հայտնի երգիծաբան գրողի քույրն է Միխայիլ Կոզիրյովա]]։
Կոզիրյովի ընտանիքում ստեղծվել են իրենց գրական ավանդույթները։ Մասնավորապես, Ա. Յ. Սոկոլովը տարված էր Ալեքսանդր Բլոկի պոեզիայով և հին հավատով սպասելով որդու ծնունդին՝ վերընթերցում էր նրա բանաստեղծությունները։
Առաջին բանաստեղծությունները Վլադիմիր Սոկոլովի կողմից գրվել են ութ տարեկանում։ Ավագ դասարաններում Սոկոլովը ընկերոջ՝ Դավիթ Լանգեի հետ հրատարակում է մի քանի ձեռագիր մատյաններ՝ «XX դար» (1944) և «Լուսաբացին» (1946)։ Միևնույն ժամանակ նա այցելում է խորհրդային բանաստեղծուհու՝ Ելենա Բլագինա]]յի գրական խմբակը։ 1947 թվականին. Սոկոլովը ընդունվել է Վասիլի Կազինայի գրական ինստիտուտի սեմինարիան։ Վլադիմիր Սոկոլովը ինստիտուտը ավարտել է 1952 թվականին։ Նա «Ընկերոջ հիշատակին» առաջին բանաստեղծությունը հրապարակվել է «Կոմսոմոլսկայա պրավդա»յում (1948, հուլիսի 1)։ Դեբյուտն անուշադրության չի մատնվել Ստեփան Շիպաչևի կողմից։
Առաջին գիրքը, որը Սոկոլովը ցանկանում էր անվանել «Թևեր», լույս է տեսել 1953 թվականին «Առավոտը ճանապարհին» խորագրի ներքո։
1955 թվականին բանաստեղծն ամուսնացել է բուլղարացի Հենրիետ Խրիստևնա Պոպովայի հետ, ով 1954 թվական]]ին ավարտել է Մոսկվայի պետական համալսարանի փիլիսոփայական բաժինը։ Շատ թարգմանվել է բուլղարերեն։ 1960 թվականին լույս է տեսել «Բանաստեղծություններ Բուլղարիայից» գիրքը։ 1961 թվականին Խ. Պոպովան ինքնասպան է եղել։ Սոկոլովը երկու երեխա է ունեցել՝ Անդրեյը և Սնեժանան, որոնց դաստիարակությամբ զբաղվել են բանաստեղծի մայրը և նրա քույրը՝ արձակագիր Մարինա Սոկոլովան։
Սոկոլովի երկրորդ կինը' Մարիաննա Եվգենիևնա Ռոգովսկայան[4], եղել է գրականագետ և բանասեր, երկար տարիներ գլխավորել է Պետական գրական թանգարանը[5]։
Սոկոլովի շատ բանաստեղծություններ նվիրված են տվերյան երկրին։ Նրանց թվում են «Կայանում» (1950), «Երեկոն հայրենիքում» (1951), «Ծայրամաս» (1953), «Դաշտերի աստղը» (1963), «Լավագույն տարիները ես ապրել եմ» (1972), «Դեռ ինչ-որ տեղ շոգեքարշներ էին» (1984)։ Սոկոլովը ԽՍՀՄ պետական մրցանակի դափնեկիր է (1983), ստացել է Վապցարովի անվան միջազգային մրցանակ (1989), Ա.Պուշկինի Ռուսաստանի պետական մրցանակի առաջին դափնեկիրն է (1995), պարգևատրվել է Լերմոնտովի միջազգային մրցանակով (1996), արժանացել է բազմաթիվ պետական մրցանակների (ԽՍՀՄ, Ռուսաստանի Դաշնության)։
Լիխոսլավլում 2002 թվականին Վլադիմիր Սոկոլովի անունով կոչվել է կենտրոնական շրջանային գրադարանը, որի մոտ տեղադրված է բանաստեղծի հուշաքարը։
Ապրել է Աստրախանի նրբանցքում՝ N 5 տանը և հայտնի գրողների տանը Լավրուշինսկի նրբանցքում։ Մահացել է 1997 թվականի հունվարի 24-ին։ Թաղված է Կունցևսկի գերեզմանատանը։
|
Ժլատ և համեստ արտահայտիչ միջոցները, ավանդույթին նվիրվածությունը և փոխաբերությամբ սահմանված չափածո խստությունը խոսում են Սոկոլովի՝ հրապարակախոսական պաթոսից գիտակցված բաժանման մասին։ Սոկոլովը գրում է լինելու, կյանքի, աշխարհի (որը միայն թվացյալ կայուն է) վտանգի մասին։ Նա սիրում է պարզ աշունը, ձյունը, փափուկ լանդշաֆտը, քաղաքը, այդ պատկերները արտաքինից անպաճույճ, բայց բազմաշերտ բանաստեղծություններում են | 
|
[6]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ 1,0 1,1 Соколов Владимир Николаевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Gran Enciclopèdia Catalana (կատ.) — Grup Enciclopèdia, 1968.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги (ռուս.) / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 375—377. — ISBN 5-94848-307-X
- ↑ Литературная Газета. Роговская-Соколова Марианна. Список публикаций
- ↑ Литературная газета 17-04-2013
- ↑ Կաղապար:Книга:Казак В.: Лексикон русской литературы XX века. — С. 392.