Վլադիմիր Բրովչենկո

Վլադիմիր Բրովչենկո (ուկրաիներեն՝ Володи́мир Я́кович Бро́вченко, հոկտեմբերի 16, 1918(1918-10-16), Մալայա Վիսկա, Q12120894?, Ելիսավետգրադսկի գավառ, Խերսոնի նահանգ, Ուկրաինական պետություն - օգոստոսի 20, 2013(2013-08-20), Կիև, Ուկրաինա), ուկրաինացի բանաստեղծ, խմբագիր, հասարակական գործիչ։ Ուկրաինայի արվեստի վաստակավոր գործիչ (1996): ԽՄԿԿ անդամ։

Վլադիմիր Բրովչենկո
Ծնվել է	հոկտեմբերի 16, 1918(1918-10-16)
Ծննդավայր	Մալայա Վիսկա, Q12120894?, Ելիսավետգրադսկի գավառ, Խերսոնի նահանգ, Ուկրաինական պետություն
Վախճանվել է	օգոստոսի 20, 2013(2013-08-20) (94 տարեկան)
Վախճանի վայր	Կիև, Ուկրաինա
Մասնագիտություն	գրող, բանաստեղծ, խմբագիր և հասարակական գործիչ
Քաղաքացիություն	ԽՍՀՄ և  Ուկրաինա
Կրթություն	Օդեսայի սննդի տեխնոլոգիաների ազգային ակադեմիա
Ժանրեր	քնարապատմողական
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Պարգևներ	և
Զավակներ	Q56026429?

Կենսագրություն

Ծնվել է մեխանիզատորի ընտանիքում։ Ավարտել է Օդեսայի տեխնոլոգիական ինստիտուտը։ Աշխատել է Խերսոնի պահածոների կոմբինատի հնոցային արտադրամասում որպես մեխանիկ։ Այնուհետև խմբագրել է մարզային «Լենինյան դրոշ» թերթը։ Եղել է «Դնեպր» հանդեսի գլխավոր խմբագիրը։

Ստեղծագործությունը

1956 թվականին լույս է տեսել Բրովչենկոյի բանաստեղծությունների անդրանիկ ժողովածուն՝ «Աղմկում են արտերը» խորագրով, որին հաջորդել են «Դիմավորեք արևին» (1959), «Իմ անունն է կոմերիտ» (1960), «Սիրո ժայռը» (1964), «Չգնդակահարված աստղեր» (1966), «Խոպաններ» (1968), «Իրիկնային թևերով» (1971), «Լույսի նվագարան» (1973), «Տափաստանային օրորոց» (1974) ժողովածուները։

Բանաստեղծական ժողովածուները

• «Шумлять жита»,
• «Скеля Любові»,
• «Сурми»,
• «Погода на завтра»,
• «Навперейми літам»,
• «Вогонь на обрії»,
• «Вибране»,
• «За тиждень до воскресіння»,
• «Страсний четвер»,
• «Свічка під вітром»,
• «Повернення Богородиці»,
• «Презентація з молитвою»,
• «Мала Виска. Степова книга».

Վլադիմիր Բրովչենկոն հայերեն

• «Տափաստանը դարձյալ հեռվից իր հառնեց...»; Հանդիպում հոր հետ; Իլիկը; Մալիշկոյի փողոցը։ Ոսկե դարպասներ (ուկրաինական քնարերգություն), Ե., «Սովետական գրող», 1977 էջ 86-89։ Թարգմ.՝ Վ. Հովսեփյան։