Վերջին մոհիկանը
Վերջին մոհիկանը (անգլ.՝ The Last of the Mohicans), պատմական վեպ՝ գրված ամերիկացի գրող Ջեյմս Ֆենիմոր Կուպերի կողմից։
Վերջին մոհիկանը անգլ.՝ The Last of the Mohicans | |
|---|---|
 | |
| Հեղինակ | Ջեյմս Ֆենիմոր Կուպեր[1] |
| Տեսակ | գրական ստեղծագործություն |
| Ժանր | պատմական գեղարվեստական գրականություն |
| Բնօրինակ լեզու | անգլերեն |
| Կերպար(ներ) | Նատանիել Բամպո, Չունգաչգուկ, Magua? և Uncas? |
| Ստեղծման տարեթիվ | 1826 |
| Նկարագրում է | Հյուսիսային Ամերիկա |
| Շարք | Կաշվե գուլպա |
| Նախորդ | Պիոներները կամ Սասքուեհաննայի աղբյուրները |
| Երկիր | .svg){kind=small} ԱՄՆ |
| Հրատարակման վայր | ԱՄՆ |
| Հրատարակման տարեթիվ | փետրվար 1824 |
| Թվային տարբերակ | projekt-gutenberg.org/cooper/mohikurz/mohikurz.html |
 The Last of the Mohicans Վիքիպահեստում | |
«Վերջին մոհիկանը» վեպի հիման վրա նկարահանվել են բազմաթիվ ֆիլմեր, որոնցից առավել հայտնի է 1992 թվականին Մայքլ Մաննի կողմից նկարահանվածը։
ՍյուժեԽմբագրել
Վեպի գործողությունները տեղի են ունենում բրիտանական գաղութում՝ Նյու-Յորքում, 1757 թվականի օգոստոսին՝ ֆրանս-հնդկական պատերազմի ժամանակ։ Վեպի մի մասը նվիրված է Ուիլյամ-Հենրիի նավատորմի վրա հարձակումից հետո տեղի ունեցած իրադարձություններին, երբ ֆրանսիացիների լուռ համաձայնության պայմաններում նրանց հնդկացի համախոհները կոտորեցին գերի հանձնված անգլիացի մի քանի հարյուր զինվորներին ու վերաբնակիչներին։ Որսորդը և հետախույզ Նատտի Բիմպոն իրենց ընկերներ-հնդկացիների հետ՝ Մոհիկան տոհմից-Չինգաչգուկից, և իր որդու Ունկասի հետ մասնակցում է 2 քույրերի փրկմանը՝ բրիտանական գեներալի աղջիկներին։ Գրքի վերջում Ունկասը մահանում է Կոռին օգնելու փորձի ժամանակ (քույրերից մեծին) և մենակ է թողնում իր հորը՝ Չինգաչգուկին՝ վերջին մոհիկանին։
ԾանոթագրություններԽմբագրել
- ↑ Իսրայելի ազգային գրադարան — 1892.