Վերոնիկան ու իր ծույլիկը

«Վերոնիկան ու իր ծույլիկը» (ֆր.՝ Véronique et son cancre), ռեժիսոր Էրիկ Ռոմերի կարճամետրաժ ֆիլմը, որն էկրան է բարձրացել 1959 թվականի փետրվարի 11-ին։

Վերոնիկան ու իր ծույլիկը
ֆր.՝ Véronique et son cancre
ԵրկիրՖրանսիա
Ժանրկինոկատակերգություն
Թվական1959
Լեզուֆրանսերեն
ՌեժիսորԷրիկ Ռոմեր
ՊրոդյուսերԿլոդ Շաբրոլ
Սցենարի հեղինակԷրիկ Ռոմեր
ԴերակատարներՆիկոլ Բերժե
Տևողություն18 րոպե[1]

Սյուժե

խմբագրել

Երիտասարդ Վերոնիկան աշխատանքի է ընդունվում որպես դասուսույց պատանի Ժան Քրիստոֆի համար, որը չի կարողանում հաղթահարել ուսուցումը տարրական դպրոցում։ Տղայի մայրն աղջկան խորհուրդ է տալիս հնարավորինս խիստ լինել իր աշակերտի հետ, որը գաղտնի ծաղրում է մեծահասակների շփման ձևը։

Կոտորակների բաժանումը բացատրելիս առաջանում են դժվարություններ, քանի որ Ժան-Քրիստոֆ չի կարողանում հասկանալ, թե ինչպես է բաժանման ժամանակ պարզվում, որ քանորդը մեծ է բաժանելիից։ Վերոնիկան, ըստ երևույթին, այնքան էլ լավ չգիտի մաթեմատիկական տեսությունը, և չի կարող խելամիտ բացատրություն տալ, ինչը չի բարձրացնում նրա հեղինակությունը սանի աչքում։ Նա պնդում է, որ դա դժվար է բացատրել, այն պահանջում է հանրահաշվի իմացություն, որը աշակերտները կսովորեն հաջորդ տարի։ Ժան-Քրիստոֆը նկատում է, որ իրենք չեն ուսումնասիրի կոտորակների բաժանումը մինչև հանրահաշվի ուսուցումը։

«Այն մասին, թե ինչպես եմ անցկացրել հանգստյան օրերը» շարադրությունը նույնպես դժվար է ստացվում, քանի որ Ժան Քրսիտոֆը հայտարարում է, որ իր մտքին ոչինչ չի գալիս, և ինքն ընդհանրապես չի հասկանում, թե ինչու է պետք երկու էջ գրել այն մասին, ինչը կարելի է ասել երկու բառով։ Վերոնիկայի բացատրությունները, թե շարադրությունը պետք է գրվի, որ նա սովորի հստակ արտահայտել իր մտքերը, չի համոզում ծույլիկին, որը հայտարարում է, որ իրական կյանքում նման հմտություն քչերին է պետք, և ընդհանրապես դպրոցում սովորեցնում են շատ անօգուտ բաներ։

Ժան-Քրիստոֆը դեմ չէ դասն ավելի շուտ ավարտել, և Վերոնիկային առաջարկում է տուն գնալ՝ խոստանալով չմատնել նրան, բայց աղջիկը մնում է մինչև դասի ավարտը և տղայի մոր վերադարձը։ Չնայած նրան, որ նրա մանկավարժությունը չէր հասել նպատակին, նա աշակերտին հրաժեշտ տալիս գովում է նրան։

Դերերում

խմբագրել
  • Նիկոլ ԲերժեՎերոնիկա
  • Ստելլա Դասաս – մայր
  • Ալեն Դելրյո – Ժան Քրիստոֆ

Ֆիլմի մասին

խմբագրել

Ֆիլմն այսպես կոչված «Շառլոտա և Վերոնիկա» շարքի 4 կարճամետրաժ ֆիլմերից մեկն է, որոնք նկարահանվել են 1951-1959 թվականներին Ռոմերի և Ժան-Լյուկ Գոդարի կողմից[Ն 1]։

Չնայած Նոր ալիքի ապագա առաջնորդների առաջին կարճամետրաժ ֆիլմերի պարզամտությանը՝ այդ ժապավեններում սաղմնային վիճակում արդեն առկա են նրանց կինեմատոգրաֆի ավելի ուշ շրջանի ոճի և խնդիրների առանձնահատկությունները[2]։ Տվյալ դեպքում կիրառվում է սյուժեի կառուցման երկխոսական սկզբունքը, որը բնորոշ է հասուն և ուշ Ռոմերին, իսկ ծույլ Ժան-Քրիստոֆը՝ յուրօրինակ նախա-Անտուան Դուանել է[2] Ֆրանսուա Տրյուֆոյի նկարների շարքից, որը դժգոհ է չափահասների կողմից սահմանված կանոններին հետևելու անհրաժեշտությունից, որոնց հեղինակությունն ինքը չի ճանաչում։

Նշումներ

խմբագրել
  1. Մյուս ֆիլմերն են Ռոմերի «Ներկայացում, կամ Շառլոտան ու իր սթեյքը» և Գոդարի «Շառլոտան ու իր Ժյուլը» և «Բոլոր տղաները կոչվում են Պատրիկ» («Շառլոտան ու Վերոնիկան»)։

Ծանոթագրություններ

խմբագրել

Գրականություն

խմբագրել

Արտաքին հղումներ

խմբագրել
  • «Véronique et son cancre» (ֆրանսերեն). Ciné-club de Caen. Վերցված է 11.04.2016-ին.
  • «Véronique et son cancre (1958) Eric Rohmer» (ֆրանսերեն). Ciné-ressources. Վերցված է 11.04.2016-ին.
  • «Véronique et son cancre : Un Court-métrage de Eric Rohmer» (ֆրանսերեն). Unifrance. Վերցված է 11.04.2016-ին.
  • «Véronique et son cancre» (ֆրանսերեն). La Filmothèque du Quartier Latin. Վերցված է 11.04.2016-ին.
  • «Véronique et son cancre: Un film de Eric Rohmer» (ֆրանսերեն). Les Films du Losange. Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ օգոստոսի 13-ին. Վերցված է 11.04.2016-ին.