Ստեսիքոր (հին հունարեն՝ Στησίχορος, մ.թ.ա. 7-6 դդ.), հին հույն բանաստեղծ, խմբական քնարերգության նշանավոր դեմքերից։

Ստեսիքոր
հին հունարեն՝ Στησίχορος
Դիմանկար
Ծնվել էմ. թ. ա. 630
ԾննդավայրMetauron
Մահացել էմ. թ. ա. 555
Մահվան վայրԿատանիա, Սիցիլիա, Իտալիայի թագավորություն
ՔաղաքացիությունMetauron
ԵրկերGeryoneis?
Մասնագիտությունբանաստեղծ և գրող
 Stesichorus Վիքիպահեստում

Ծնվել է Սիցիլիա կղզու Հիմերա քաղաքում և կյանքի մեծ մասն անց է կացրել այդտեղ։

Ստեսիքորի ստեղծագործությունը կազմում է քսանվեց գիրք։ Նրա նորամուծությունն այն է, որ նրա հիմները, որոնք նվիրված էին հունական աստվածներին, նվիրում է զանազան հերոսների և գովերգում վերջիններին և ո՛չ աստվածներին։ Նրա ստեղծագործություններից մեզ ամբողջությամբ ոչինչ չի հասել։ Երգել է տոների նկարագրությունները և սիրային առասպելներ։ Եթե Ալկմանի երգերը կատարում էին գեղեցիկ աղջիկները, ապա Ստեսիքորի երգերը կատարում էին գեղեցիկ տղաները, որոնց գովքն էին անում Ստեսիքորի երգերը։ Ստեսիքորը գրել է բուկոլիկներ ՝ հովվերգական ոտանավորներ, բայց նա չի համարվում հովվերգության առաջին հեղինակը։ Ստեսիքորը հերոսական շրջանի դյուցազներգական երգերը դարձնելով իր ներշնչման նյութ՝ համեմատվել է Հոմերոսի հետ։ Նրա մասին հներն ասել են, որ «իր քնարի վրա տարել է դյուցազներգության ծանրությունը»[1]։

Աղբյուրներ խմբագրել

  1. Ա.Առաքելյան (1968). Հունական գրականության պատմության. Երևան: «Լույս». էջ 131.
 Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ստեսիքոր» հոդվածին։