Հաջի Մուհամեդ Չամկանի
Հաջի Մուհամեդ Չամկանի (արաբ․՝ حاجیمحمد چمکنی, 1919, Պագման, Աֆղանստանի թագավորություն - 2012[1], Քաբուլ, Աֆղանստանի Իսլամական Հանրապետություն (2004-2021)), Աֆղանստանի պետական գործիչ, խորհրդարանի ժողովրդական պալատի նախարար, սենատոր, Հեղափոխական խորհրդի նախագահի պաշտոնակատար, Ցեղերի բարձրագույն ջիրգայի կենտրոնային խորհրդի նախագահ։
| Հաջի Մուհամեդ Չամկանի | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1919 |
| Ծննդավայր | Պագման, Աֆղանստանի թագավորություն |
| Մահացել է | 2012[1] |
| Մահվան վայր | Քաբուլ, Աֆղանստանի Իսլամական Հանրապետություն (2004-2021) |
| Քաղաքացիություն | .svg){kind=small} Աֆղանստան |
| Կրոն | սուննի իսլամ |
| Մասնագիտություն | քաղաքական գործիչ |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | Chairman of the Revolutionary Council of Afghanistan? |
Կենսագրություն խմբագրել
Ծնվել է 1947 թվականին, ծագումով աֆղան է` Պակտիա գավառից։ Նա փոքր հողատիրոջ որդի էր, նրա հայրն ուղիղ երկու հեկտար հող ուներ։ Հեղինակություն է վայելել աֆղանական ազգերի շրջանում, Զախիր Շահ թագավորի կառավարման ժամանակ եղել է ժողովրդական խորհրդարանի պալատի նախարար, հետո` սենատոր։ Համագործակցել է Բաբրակ Կարմալի ռեժիմի հետ, որը հիմնադրվել է Աֆղանստանում Խորհրդային բանակի օգնությամբ, բայց դրա հետ միաժամանակ Աֆղանստանի ժողովրդա-դեմոկրատական կազմակերպության (ԱԺԴԿ) անդամ չի եղել։
1986 թվականի հունվարից մինչև 1988 թվականի մայիսը եղել է Հեղափոխական խորհրդի (երկրի պետական կառավարման բարձրագույն օրգան) նախագահի տեղակալ։
1986-ից 1988 թվականները եղել է Բարձրագույն ցեղերի ջիրգայի կենտրոնական խորհրդի նախագահ (Աֆղանստանի ժողովրդայնության և ազգությունների նակարարությանը կից խորհրդատվական օրգան)։
1986 թվականի նոյեմբերից մինչև 1987 թվականի սեպտեմբեր, Բաբրակ Կարմալի` Հեղափոխական խորհրդի նախագահի պաշտոնից հրաժարվելուց հետո սկսել է կատարել նրա պարտականությունները։ Նաջիբուլայի` երկրի իրական առաջնորդ լինելու ժամանակ անվանական դեր է ունեցել. Նաջիբուլան ի վերջո պաշտոնապես ղեկավարել է Աֆղանստանը։
1987 թվականից Չամկանին դարձել է Աֆղանստանի ազգային հաշտեցման Բարձրագույն արտակարգ խորհրդի նախագահի տեղակալ։ Չամկանիի նշանակումը կապված էր աֆղանական ցեղերի` Աֆղանստանի ժողովրդա-դեմոկրատական կուսակցության հանդեպ հավատարմության ապահովելու ձգտմամբ, ինչպես նաև` նպատակ կար տպավորություն ստեղծել, թե իշխանությունն իրապես բաժանված է անկուսակցական քաղաքական գործիչների միջև։ Սակայն այս խնդիրները լուծել չի հաջողվել։
Երկիրը լքել է 1992 թվականին, երբ կաառվարության գլուխ են անցել մոջահեդները։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
Մատենագիտություն խմբագրել
- Աֆղանստան։ Կենսագրական հակիրրճ ուղեցույց, Մոսկվա, 2004 թվական։