Կաշան
Կաշան (Կաշ, Աբիգարմակ[1]) գետ Թուրքմենստանի Մարիայի նահանգում և Աֆղանստանում։ Մուրղաբի ձախ վտակը, Կուշկա գետից հետո երկրորդ խոշորագույն գետը[2][3]։ Երկարությունը 252 կմ է, ավազանի տարածքը` մոտ 7000 քառ․ կմ[3]։
| Կաշան | |
|---|---|
| Բնութագիր | |
| Երկարություն | 252 կմ |
| Ավազանի մակերես | 7000 կմ² |
| Ջրի ծախս | 1,4 մ³/վ |
| Գետաբերանի տեղակայում | Մուրղաբ |
| Կոորդինատներ | |
| Երկրամաս | Բադղիս |
Ջրագրություն խմբագրել
Կաշան գետը սկիզբ է առնում Աֆղանստանի հյուսիս արևմտյան մասից, Հերաթ քաղաքի հյուսիս-արևմուտքում գտնվող Սաֆեդխոհ լեռնաշղթայի Պարոպամիզա լեռան հյուսիսային լանջերից։ Այն հոսում է լեռնային տեղանքով, նրան են միանում բազմաթիվ փոքր վտակներ, որոնցից մի քանիսը ունեն աղի ջրեր։ Գետը հոսում է հիմնականում հյուսիսային ուղղությամբ և թափվում Մուրղաբի մեջ, որը Թուրքմենստանի Մարիա նահանգի մոտ է[2][3]։ Գետի երկարությունը 252 կմ է, ավազանի տարածքը` մոտ 7000 քառ․ կմ։ Գետի սնուցումը խառն է, բայց հիմնականում սնվում է ձյունով։ Հորդացման շրջանը գարնանն է, մեծապես` մարտին։ Ջրի սպառումը միջին հաշվարկներով կազմում է 1.4 մ³/վրկ, գետաբերանից 4 կմ հեռավորության վրա։ Հունիսից հոկտեմբեր ընկած ժամանակահատվածում գետը սովորաբար չորանում է[3]։ Կաշանի ջրերի համար կա փորված ստերգետնյա ճանապարհ, սակայն վերջինս ջրով լցվում է միայն գարնանը, երբ գետը հասնում է 8.5-10 մ լայնության և մոտ 2 մ խորության, իսկ ջրի հոսքի արագությունը կազմում է մինչև 8 մ/վ։ Տարեվերջին գետը ցամաքում է. ջուր կարելի է տեսնել միայն հատուկենտ վայրերում կամ լեռներում[2]։
Տնտեսական օգտագործում խմբագրել
Կաշանի ջրերը լայնորեն կիրառվում են դաշտերի ոռոգման համար[3]։
Ծանոթագրություններ խմբագրել
- ↑ Topomapper — Topographic maps world-wide
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Кашан, река». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.
{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link) - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Кашан (река) // Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров. — 3-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1969—1978.