'''Գրիգոր Պահլավունի''', Գրիգոր Մեծ Ապիրատյան (ծնվելու թիվը անհայտ է — [[1099]]{{ԱԾ}}), 11-րդ դարի երկրորդ կեսի [[հայ]] զորավար։ Մոր կողմից Գրիգոր Մագիստրոսի թոռը։ Շադդադյան ամիրա Մանուչեի օրոք ([[1072]]—[[1110]]) Պահլավունիները վերահաստատվել են [[Շիրակ]]ում, իսկ Գրիգոր Պահլավունի ճանաչվել է [[Անի]]ի և [[Շիրակ]]ի [[իշխան]]։ XI դ․ 90-ական թվականներին մասնակցել է սելջուկների դեմ՝ Շադդադյանների [[պատերազմ]]ներին։ Գրիգոր Պահլավունի․ օժանդակել է եղբորը՝ Անի-Շիրակի եպիսկոպոս Վարսեղին՝ ընտրվելու Տայոց կաթողիկոսի աթոռակից։ Կրել է «Արևելքի կյուրոպաղատ» տիտղոսը։ [[1099]] թվականին Կաղզվանի ճակատամարտում հայկական զորքով հաղթել է սելջուկներին, մահից փրկել [[Մանուչե]]ին, բայց սպանվել է դարան մտած սելջուկ զինվորի նետով։ Թաղվել է տոհմական վանքում՝ [[Կեչառիս]]ում։
