«Խաչքար»–ի խմբագրումների տարբերություն

Խաչքարերը հայ միջնադարյան մշակույթի ինքնատիպության խորհրդանիշն են։ Ուղղաձիգ դիրքով առանձին կանգնեցված քարե հուշակոթողներից հնագույնները ''մենհիրներն'' են, որոնք բավականին մեծ քանակությամբ հանդիպում են [[Հայաստան]]ում։ Նրանք ունեցել են պաշտամունքային նշանակություն։ Նույն կարգի [[հուշարձան]]ներ են նաև «[[Վիշապ (հուշարձան)|վիշապ]]» կոչվող կերտվածքները։ Սրանք իրենց վրա կրում են մշակման հետքեր՝ [[գաղափարագիր|գաղափարագրերի]] և քանդակների ձևով, ունեն հսկա ձկան տեսք և կապվում են հայերի նախահայրերի մոտ տարածված ջրի աստվածուհու՝ [[Աստղիկ]] Դերկետոյի պաշտամունքի հետ։